کتاب کتاب جامع DBA

کتاب جامع DBA نوشتهٔ حسین علیان و علی کلاهدوز و ویراستهٔ آرش نصیرزاده است و انتشارات فرنام آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب جامع DBA

DBA معادل دورهٔ تحصیلات تکمیلی (مدرک دکتری دانشگاهی) در مدیریت بازرگانی است. بنابراین رسیدن به این دوره مستلزم گذراندن دوره‌های قبل یا معادل آن‌هاست. مطالب در کتاب جامع DBA جنبهٔ کلان داشته و معطوف به سطوح ارشد مدیریت هستند و برای درک صحیح و عمیق مطالب باید ابتدا بنیان‌های علمی از سطوح قبل به خوبی پایه‌گذاری شده باشند.

یادگیری در مدیریت یک فرایند مادام‌العمر است. ساعت‌ها مطالعهٔ کتاب و مقالات و شنیدن و دیدن آموزش و سخنرانی تنها قطره‌ای از دریای علم مدیریت خواهند بود. محتوای این کتاب از عمق و گستردگی لازم در ارائهٔ مطالب برخوردار است و می‌تواند به نیازهای شما پاسخ داده یا شما را به سمت پاسخ راهنمایی کند.

هدف کتاب جامع DBA از این قرار است:

یک) مطالب بر مبنای مدیریت مدرن در قرن ۲۱ طراحی و تدوین شده‌اند؛ بنابراین با موضوعات گسترده و نوین مواجه خواهید شد. بعضی اوقات به برخی عناوین اشاره‌های کوتاهی شده تا دریچه‌ای باشد به دنیای بی‌پایان آن‌ها.

دو) در خلال متن و در حین یادگیری تمرین‌هایی فردی یا گروهی متناسب با موضوع قرار داده شده‌اند. توجه و دقت کافی در حین انجام تمرین و همچنین تحلیل نتایج آن‌ها می‌تواند به عملی‌شدن آموزش‌ها و تثبیت آن‌ها در ذهن کمک کند. 

فصل‌های کتاب مطابق با سر فصل‌های ارائه‌شده در معرفی دورهٔ آموزشی است به همراه فصل ویژهٔ رهبری که به عنوان آخرین فصل تنظیم شده است. 

خواندن کتاب جامع DBA را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

مخاطبان این کتاب لزوماً مدیران سازمان‌های تجاری نیستند. بنابراین مدیران تمام مجموعه‌ها اعم از مدیران مراکز دولتی، مراکز آموزشی مانند مدارس و دانشگاه‌ها، مدیران بیمارستان‌ها و پزشک‌ها، مهندسان، کارآفرینان و کارفرمایان و تمام افرادی که علاقه‌مند به یادگیری مفاهیم مدیریتی هستند، همگی می‌توانند از مطالب این کتاب بهره برده و به اقتضای محیط کسب‌وکار خود از آن استفاده کنند. اگر فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد در حوزه‌های غیرمرتبط با مدیریت هستید، ابتدا اقدام به یادگیری مطالب دوره‌های BBA و MBA کنید تا جزئیات تمام دوره‌ها شما را در رسیدن به مقصد مطلوبتان بهتر همراهی کنند.

بخشی از کتاب جامع DBA

«اگر می‌خواهید چیزی را ببینید باید اول مطمئن شوید که وجود دارد. هنگامی‌که می‌خواهید به حل مسئله بپردازید باید اول مسئله را بشناسید و حضور مشکل برای شما مشخص باشد. به فاصله بین وضع موجود تا وضع مطلوب، مسئله گفته می‌شود. به این معنا که اگر شما قصد دارید در آزمونی نمره کامل ۲۰ را دریافت کنید اما نمره شما ۱۸ شده است، این کسری ۲ نمره‌ای مشکل و مسئله شما خواهد بود. با توجه به همین نکته لازم است که همواره دو موضوع در تسلط شما باشد؛ نخست، وضع فعلی سازمان و دوم؛ وضع مطلوب سازمان. سپس با مقایسه و ارزیابی این دو موقعیت به اختلاف ها و شکاف آن‌ها پی خواهید برد.

حال که دانستیم مسئله چگونه تعریف می‌شود باید به بیان جزئیات موضوع بپردازیم، این‌که مسئله از کجا نشأت می‌گیرد؟ چه عواملی در بروز و تشدید آن مؤثرند؟ این مسئله چه بخش‌هایی از سازمان را هدف قرار داده و دچار مشکل خواهد کرد؟ شدت مسئله و بحرانی بودن آن به چه صورت است، یا به عبارت دیگر سازمان باید تا چه حد و طی چه مدت زمانی به مسئله واکنش مناسب نشان دهد؟ چه بخش‌هایی باید یا می‌توانند در حل مسئله مؤثر باشند؟ شرایط شرکت در زمان بروز مسئله چگونه است؟

هر یک از این سوالات باید به دقت و زمان مناسب پاسخ داده شوند تا مسئله در سریع‌ترین زمان ممکن حل شود.

ریشه‌یابی مسئله:

در نخستین گام پس از این‌که مدیریت متوجه حضور مشکل شد، باید اقدام به منشأیابی مشکل کند. یعنی با بررسی مشکل و ظواهر آن متوجه شود که مشکل از کجا و به چه دلیل ایجاد شده. اولین نکته که ممکن است منجر به گمراهی مدیر شود آنست که ظهور و بروز مشکل در محلی غیر از منشأ ایجاد آن ایجاد شود. به همین دلیل است که ما عنوان ریشه‌یابی را برای شناخت مبدأ ایجاد مسئله انتخاب کرده‌ایم. همان‌طور که با قطع شاخ و برگ گیاه هرز، آن گیاه از بین نخواهد رفت، بر طرف کردن ظاهر مسئله موجب حل آن نخواهد شد.

مثال سازمانی:

فرض کنید به تازگی تعداد خطاهای ثبتی در اسناد حسابداری افزایش یافته که همگی آنها توسط شخص خاصی به ثبت رسیده‌اند، پس ظهور مشکل در بخش حسابداری بوده است. با صحبت با شخص خاطی متوجه می‌شوید که او به علت درگیری لفظی با مدیر بالادستی خود از نظر روحی کمی ناآرام و پریشان بوده که بر تمرکز او تأثیر منفی گذاشته است. همچنین مدیر این شخص بیان می‌کند که به علت تعویق در پرداخت حقوق با تندخویی با کارکنان صحبت می‌کرده است. پس مشکل ریشه در مسائل مالی شرکت دارد. اگر در همان ابتدا مدیر شخص خاطی را مؤاخذه می‌کرد متوجه حضور این فرایند مخرب در سازمان نمی‌شد. ریشه مشکل می‌تواند در درون یا بیرون سازمان باشد. در واقع از آنجا که ما در ریشه‌یابی به دنبال پرسش (از کجا؟) هستیم، باید به دنبال محل وقوع بود.»