کتاب بایدها و نبایدها

کتاب بایدها و نبایدها نوشتهٔ سیدمحمد بهشتی است. انتشارات روزنه این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر، دربارهٔ امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن است؛ یک بررسی ارزشی و اخلاقی.

درباره کتاب بایدها و نبایدها

بخش نخستِ کتاب بایدها و نبایدها دربارهٔ مفاهیمی دررابطه‌با پیامبری و امام‌دوستی است؛ بخش دوم کسانی را که موظف به انجام امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر هستند، معرفی می‌کند؛ بخش سوم دربارهٔ انسان تربیت‌شده از منظر اسلام است و بخش پایانی نیز دربارهٔ معنای «معروف» و معنای «منکر».

بخش‌های بعدی کتاب بایدها و نبایدها به موضوعاتی همچون نسبی‌بودن و یا ثابت‌بودن ارزش‌ها، معیارهایی برای محاسبه، رهبری و شناخت معروف و منکر، معنای دعوت و معنای امر و نهی، حکومت حق و عدل، ستون‌های ایمان و انسان از دیدگاه اسلام پرداخته است.

این کتاب، برگزیده‌ای از مباحث دکتر بهشتی است که بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۵ در جلسه‌های قرآنی (تحت عنوان «مکتب قرآن») ایراد شده؛

مباحثی که حاصل تفسیر آیت‌الله بهشتی از آیات ۱۰۲ تا ۱۱۰ سورهٔ آل‌عمران بوده است.

خواندن کتاب بایدها و نبایدها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران علوم قرآنی و افرادی که دغدغهٔ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر دارند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره سید محمد بهشتی

سید محمد حسینی بهشتی در ۲ آبان ۱۳۰۷ در اصفهان به دنیا آمد. وی سیاست‌مدار، فقیه، دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷، نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب‌رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود.

گاهی از آیت‌اللّه بهشتی به‌عنوان نظریه‌پرداز ولایت فقیه نام برده می‌شود؛ او از جمله افراد نزدیک به امام خمینی و از هواداران تشکیل حکومت اسلامی در ایران بوده و نقش بسیار مهمی در استقرار جمهوری اسلامی در ایران داشته است.

برخی از آثار مکتوب دکتر بهشتی عبارت‌اند از:

آموزش مواضع، از حزب چه می‌دانیم، اقتصاد اسلامی، اهمیت شیوهٔ تعاون، بانکداری و قوانین مالی اسلام، باید و نبایدها، رسالت دانشگاه و دانشجو، حق و باطل از دیدگاه قرآن، روش برداشت از قرآن، سرود یکتاپرستی، سلسله درس‌های اسلامی - مسئلهٔ مالکیت، سلسله درس‌های اسلامی - شناخت.

سید محمد بهشتی در ۷ تیر۱۳۶۰ در تهران درگذشت.

بخش‌هایی از کتاب بایدها و نبایدها

«این همان مطلبی است که ما مکرّر درباره‌ی حیله‌های شرعی ربا می‌گوییم. می‌گوییم ما نمی‌توانیم هضم کنیم و در دنیا هم هیچ آدم سالمی را تا حالا ندیده‌ایم که بتواند هضم کند که یک کتاب یا یک قانونی بگوید ربا نخورید و بگوید رباهای گذشته را هم باید ببخشید و اگر نبخشید با خدا یا پیامبر اعلام جنگ کرده‌اید و این قدر مسئله را سخت بگیرید، بعد بگوید اگر یک قوطی کبریت ضمیمه‌اش کردید اشکالی ندارد! ما می‌گوییم این نمی‌شود. اصلاً با عقل هیچ آدمیزادی نمی‌سازد. مگر می‌شود انسان با عقل شرع را بفهمد؟ بله! یکی از مواردش همین جاست.»