با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب حوزه و روحانیت، برگرفته از بیانات حضرت آیت الله سیدعلی خامنه‌ای (مدظله العالی)

گردآورنده:سعید صلح میرزایی

انتشارات:انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۱از ۲۱ رأیخواندن نظرات

۴٫۱

(۲۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب حوزه و روحانیت، برگرفته از بیانات حضرت آیت الله سیدعلی خامنه‌ای (مدظله العالی)

کتاب «حوزه و روحانیت، برگرفته از بیانات حضرت آیت الله سیدعلی خامنه‌ای (مدظله العالی)» به کوشش سعید صلح میرزایی (-۱۳۵۸) کاری از مرکز اسناد انقلاب اسلامی است که بحث گسترده‌ای را با موضوع حوزه و روحانیت مطرح کرده‌است. از جمله مباحث این کتاب، اهمیت حوزه و نیروهای تربیت‌یافته آن در جامعه اسلامی، ضرورت بالندگی حوزه، ساختار و تحول در حوزه، تاثیر امام خمینی در جهت‌گیری این نهاد و...... است. در بخشی از کتاب آمده‌است: حوزه‌ی علمیه یک موجود زنده است؛ افراد در این حوزه میآیند و میروند. یک روز شما اینجا را پُر کردید؛ یک روز هم قبل از شما جمع دیگری این فضا و صحن را پُر میکردند؛ آنها رفتند و شما آمدید؛ من و شما هم خواهیم رفت و دیگرانی خواهند آمد و ان‌شاءالله متلألئ‌تر و پُرشکوه‌تر از زمان ما اینجا را پُر خواهند کرد. ماها عوض میشویم؛ اما آنچه میماند، حوزه‌ی علمیه است. حوزه‌ی علمیه، یک موجود همیشه زنده است؛ اما حیات آن به‌دست ما و به‌دست هر نسل دیگر است. اگر من و شما زندگی و جوهر حیات را در حوزه تزریق نکنیم، حیات حوزه ضعیف خواهد شد و به نسلهای بعد نخواهد رسید. حوزه مربوط به افراد نیست - افراد میروند، حوزه میماند - اما حیات مستمر و تاریخی حوزه، وابسته به جهاد و تلاش افراد است. ما میتوانیم بد عمل کنیم - العیاذ بالله - و نتیجه‌ی بد بگیریم؛ یا خوب عمل کنیم و نتیجه‌ی درخشان بگیریم. پس عمل ماست که تأمین کننده و تعیین کننده‌ی آینده و آثار و ثمرات حوزه است.

نظری برای کتاب ثبت نشده است

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۷)

خاک بر سرِ آن عالِمی که قلباً خوشحال شود از اینکه ببیند رادیوهای دشمنان اسلام، در مقابل نظام اسلامی، از او تمجید و تعریف میکنند! باید گریه کند! حالا گیرم از لحاظ فقاهت و علم هم خیلی بالا باشد، که آن هم علم نیست، جهل است؛ نور نیست، ظلمت است؛ والّا اگر نور بود، اوّل خودِ این نوع افراد را هدایت میکرد.

وحید

برادران عزیز! امروز کارهای نشده و سؤالهای بی‌جواب خیلی هست. از اوّلی که این انقلاب پیروز شد، هرجا رفتیم و هرکس آمد، دیدیم به ما میگوید شما چه میگویید؛ حرفتان چیست. ما باید پایه‌های تفکر اسلامی و جهان‌بینی اسلامی و مبانی نظام اسلامی و ارکان و خطوط اصلی انقلاب اسلامی - یعنی این تحوّل و از شکلی به شکل دیگر شدن - را توضیح بدهیم؛ بعد ارکان نظام جمهوری اسلامی و اقتصاد و سیاست و روابط جمعی و روابط فردی و اخلاق و فرهنگ و جایگاه علم را در آن توضیح بدهیم؛ همه‌ی اینها کار لازم دارد؛ جای بسیاری از این کارها خالی است؛ اینها باید از حوزه‌ی علمیه بجوشد و سرریز بشود.

سید علیرضا موسوی

فقه سنّتی و اجتهاد جواهری: روش تحصیل و تحقیق اما در مورد روش تحصیل و تحقیق حوزه‌ها، این‌جانب معتقد به فقه سنّتی و اجتهاد جواهری هستم و تخلّف از آن را جایز نمیدانم.

کاربر ۱۱۸۱۶۳۳

حوزه علمیه قم، مادر نظام از آن طرف، حوزه‌های علمیه هم نمیتوانند بی‌تفاوت بمانند. حوزه‌ی علمیه، بخصوص حوزه‌ی علمیه‌ی قم مادر این نظام است؛ به وجود آورنده و مولد این انقلاب و این حرکت عظیم است. یک مادر چگونه میتواند از زاده‌ی خود، از فرزند خود غافل بماند، نسبت به او بی‌تفاوت باشد، در هنگام لازم از او دفاع نکند؟ ممکن نیست. بنابراین نسبت بین حوزه‌های علمیه و نظام جمهوری اسلامی، نسبت حمایت متقابل است. نظام از حوزه‌ها حمایت میکند، حوزه‌ها از نظام حمایت میکنند؛ همکاری میکنند، به یکدیگر کمک میکنند.

کاربر ۱۲۲۳۳۳۶

اگر دیدیم در حوزه‌های علمیه، شورِ علمی هست، اما این شورِ علمی و کار علمی، خلأهای نظام را چنان که باید، پُر نمیکند، باز باید به مسئله‌ی تهذیب توجّه کنیم. برای اینکه اگر اخلاق و تهذیب نفس در حوزه‌ها باشد و صفای نفس ناشی از آن پیدا شود، هر کلمه‌ای که خوانده شود، باید به نفع مردم و جامعه باشد. بنده میخواهم بر مسئله‌ی تهذیب، تأکید کنم.

سید علیرضا موسوی

هرچه مرحوم «سید شرف‌الدین» و مرحوم «امینی» نوشته، همان است دیگر. البته، هرکدام از آن کتابها برای جاهایی به درد میخورد؛ اما نکته این است که ما به‌صورت مدرن و طبق نیازهای امروز، از حقّ خود و تشیع و اعتقاد و انقلاب و اسلام و حتّی اماممان دفاع نکردیم. امام را متّهم کردند که میگوید: پیامبران ناموفق بودند (!) ما چند جلد کتاب در جواب این اتّهام نوشتیم و به دنیا ارائه دادیم و پخش کردیم؟ پس، ببینید اینها کارهای حوزه است. ما باید اینها را باور کنیم. آقایان! ما تا کی به سازمان تبلیغات و وزارت ارشاد فشار بیاوریم که بنویسید و بدهید؟ آنها میگویند: نمیتوانیم. راست هم میگویند، کار آنها نیست؛ کار حوزه و طلبه است. این‌گونه کارها باید در آنجاها انجام بگیرد. من از آقایان سؤال میکنم که آیا میدانید امروز در درجه‌ی اوّل، چند عنوان کتاب برای دنیای اسلام لازم است؟ گمان نمیکنم کسی از شما بداند. من شاید از بعضی از شما یک ذرّه بیشتر بدانم؛ اما به‌طور دقیق نمیدانم. حوزه هم نمیداند. اگر من ندانم، عیب نیست؛ ولی اگر حوزه نداند، عیب است

سید علیرضا موسوی

شخصی و دنیاطلبی و روی آوردن به زیورهای مادّی و سوءاستفاده از مکانت اجتماعی، خطرش برای روحانیت، کمتر از حملات دشمن نیست؛ بلکه به‌مراتب از آن بیشتر است

کاربر ۲۹۳۲۳۵۶

البته، یک چیز دیگر هم در اینجا وجود دارد و آن نقش حوزه - غیر از جنبه‌های فرهنگی - در اداره‌ی جامعه است. ما نباید از نقش سیاسی حوزه و شخصیتهای حوزوی در اداره‌ی جامعه غافل شویم. این، چیز مهمّی است. شما باید رهبران آینده‌ی انقلاب و کشور را در حوزه بسازید و بپرورانید و فراهم کنید؛ شخصیتهایی که بتوانند رئیس‌جمهور و وزیر و نماینده و نظریه‌پرداز سیاسی باشند؛ کما اینکه شما ملاحظه میکنید، بعد از پیروزی انقلاب، منهای شخص شخیص امام بزرگوار - که «لایعادله احد» - سهم و نقش معمّمان و متخرجان حوزه در اداره‌ی انقلاب و مسئولیت‌پذیری در مسائل آن - چه در قانون‌گذاری‌اش، چه در قضایش، چه در قوّه‌ی مجریه‌اش و چه در زمینه‌های سیاسی‌اش - اگر نگوییم بیشتر است، اقلّاً نقشی برابر با غیرحوزویها داشته‌اند. اینها، متخرجان قبل از انقلابند. به قول آن باغبان قدیمی: کاشتند و خوردیم، کاریم و خورند. حوزه، در این مورد چه کرده و چه خواهد کرد؟ البته، در این زمینه حوزه تلاشهای خوبی داشته است و نمیشود آن را منکر شد؛ اما مطمئنّاً کمتر از آن چیزی است که لازم میباشد.

سید علیرضا موسوی

مشخّص نمودن نقشه راه برای طلبه امروز هرکس برای تعلیم و تربیت وارد حوزه میشود، باید این در ذهنش باشد که من امروز به اندازه‌ی وسع و توانم، طلبه‌ی فاضل، مدرّس معروف، مرجع یا از ارکان حوزه میشوم تا به نظام جمهوری اسلامی و مسئولانش کمک کنم. طلبه باید از ابتدا تا پایان، این روال و مسیر را در نظر داشته باشد. این، باید در حوزه‌ی علمیه به یک فرهنگ تبدیل شود.

سید علیرضا موسوی

حوزه‌ی علمیه باید کارخانه‌ی سازندگی انسان، سازندگی فکر، سازندگی کتاب، سازندگی مطلب، سازندگی مبلّغ، سازندگی مدرّس، سازندگی محقّق، سازندگی سیاستمدار و سازندگی رهبر باشد. حوزه‌ی علمیه باید به جایی برسد که همیشه ده، بیست نفر شخصیت آماده برای رهبری داشته باشد؛ که اگر هرکدام از اینها را در مقابل زُبدگان این امّت بگذارند، بر او متّفق بشوند که برای رهبری صلاحیت دارد.

علیرضا بهشتی