کتاب ولای علی (جلد دوم)

کتاب ولای علی (جلد دوم)؛ تحلیل گفتمان سیاسی _ استعاری حضرت علی (ع) با عوام و خواص بر محوریت جنگ نرم در نبرد با ناکثین نوشتهٔ فاطمه کاربخش راوری است و مرکز نشر هاجر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب ولای علی (جلد دوم)

کتاب ولای علی (ع) تحلیلی است بر گفتمان سیاسی‌ و استعاری حضرت علی (ع) که در چهار جلد تنظیم شده است. این کتاب، دومین جلد از این مجموعه است که تحلیل گفتمان سیاسی _ استعاری حضرت علی (ع) با عوام و خواص بر محوریت جنگ نرم در نبرد با ناکثین را دربر می‌گیرد.

در دورهٔ کوتاه پنج‌سالهٔ حکومت حضرت، سه جنگ بزرگ به وی تحمیل شد، به گونه‌ای که از روز دوم خلافت که جرقه‌های جنگ جمل زده شد تا زمان شهادت، حضرت درگیر جنگ داخلی بودند که این نبردها علاوه بر تلفات و خسارت‌های انسانی فراوان، ایشان را تا حدودی از اصلاح اموری که در دوران خلفای پیشین پدید آمده بود بازداشت و موجبات بهره‌وری را برای سیاست بازان اموی فراهم آورد، با این حال حضرت از همان نخست با تمام قوا سعی در اصلاح امور و کناره‌گیری از جنگ داشتند؛ به گونه‌ای که حتی با سنجیده‌ترین سخن و گزینش الفاظ راه را برای رسیدن به اهدافشان هموار می‌نمودند، آن‌هم با به‌کارگیری استعارهٔ مفهمومی که در جلد اول توضیح کامل آن آمد. از این رو در این جلد ضمن بیان اجمالی جنگ جمل به تحلیل استعاری کلام امیرالمومنان (ع) در این جنگ پرداخته می‌شود.

حضرت توانستند با مخاطب‌شناسی و گفتمان استعاری که باعوام و خواص سپاه خودی و سپاه دشمن در جنگ جمل داشتند، که از روزهای اول خلافت مقدمات آن توسط اصحاب خودی پی‌ریزی شد این مسئله را مدیریت کنند، مطالعه در این باره، می‌تواند ضمن آشنایی با سیرهٔ سیاسی حضرت نکات پند آمیزی در برخورد با قدرت‌طلبان و همچنین عوام ارمغان آورد که علاوه بر شناخت راه‌های عوامل شیطان برای رسیدن به اهداف، راه گشای ما در مسیر تبلیغ باشد.

خواندن کتاب ولای علی (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حضرت امیرالمومنین علی (ع) و کسانی که دربارهٔ امام اول شیعیان تحقیق می‌کنند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ولای علی (جلد دوم)

عایشه چون شنید طلحه و زبیر به مکه رسیدند، بسیار خوشحال شد و به آنان خیر مقدم گفت و با آنان در مخالفت و دشمنی با امیرالمؤمنین علی (ع) یک دم و یک جهت شده و بنی‌امیه را که کینه علی (ع) را در دل داشتند با خود همراه ساخت و خون عثمان را بهانه ساخته، تا با امام مقابله کنند.

حال آن‌که معروف است که آن حضرت مدافع و پشتیبان عثمان بود و هم او در روزهای سخت محاصره که آب را بر خلیفه منع کرده بودند، برای او سه مشک آب فرستاد؛ اما طلحه جلوی آن‌ها را گرفت.۲۶

عایشه به تنی چند از سران بصره نامه نوشت به احنف بن قیس و صبرة بن شیمان و امثالشان، آنگاه روان شد و چون به حفیر رسید منتظر جواب ماند و چون خبر به مردم بصره رسید عثمان بن حنیف، عمران بن حصین را پیش خواند و با ابوالاسود دوئلی همراه کرد و گفت: پیش این زن روید و کار وی و همراهانش را معلوم کنید.

آن‌ها برفتند و در حفیر به عایشه و همراهان رسیدند و اجازه خواستند، عایشه اجازه داد که وارد شدند و سلام کردند و گفتند: «امیرمان ما را فرستاده که از سبب آمدنت بپرسم، آیا به ما خبر می‌دهی؟ گفت: به خدا کسی همانند من به کار نهانی نمی‌رود و خبر را از فرزندان خود مکتوم نمی‌دارد.

غوغاییان ولایت و اوباش قبایل به حرم پیغمبر خدا(ص) هجوم آوردند و در آنجا حادثه پدید آوردند و حادثه‌سازان را به آن‌جا کشانیدند و در خور لعنت پیمبر خدا شدند به سبب آن‌که پیشوای مسلمانان را کشتند بی‌آن‌که دلیل یا قصاصی در میان باشد، خون حرام را حلال دانستند و بریختند و مال حرام را غارت کردند، حرمت شهر حرام را نداشتند و در امان نبودند، ضرر زدند و سود ندادند و از خدا نترسیدند، من آمده‌ام که کار این جمع و محنت مردمی را که آنجا هستند و آنچه را که برای اصلاح این وضع باید انجام داد با مسلمانان بگویم.

می‌خواهم کسانی را که خدا گفته و پیغمبر خدا فرمان داده از صغیر و کبیر و مرد و زن برای اصلاح برانگیزیم، کار ما چنین است شما را به معروف می‌خوانیم و از منکر منع می‌کنیم و به تغییر آن ترغیب می‌کنیم.

ابوالاسود و عمران از پیش عایشه بیرون شدند و پیش طلحه رفتند و گفتند: برای چه آمده است؟ گفت: برای خونخواهی عثمان. گفتند: مگر با علی بیعت نکرده‌ای؟ گفت: چرا اما شمشیر روی گردنم بود، اگر علی میان ما و قاتلان تفاوت هایل شود برکناری او را نمی‌خواهم گوید: آنگاه پیش زبیر رفتند و او هم چون طلحه علت آمدن خود را خون‌خواهی عثمان دانست.