کتاب جیغ اساساً کارساز است!

کتاب جیغ اساساً کارساز است نوشته دیو اگرز است و با ترجمه پژمان طهرانیان در نشر مشکی منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای داستان کوتاه و مینیاتوری است. 

درباره کتاب جیغ اساساً کارساز است!

این کتاب مجموعه داستانی جذاب است که در آن نویسنده با توانایی ویژه‌اش در ساخت آثار طنز و تاثیرگذار داستان‌های ویژه‌ای خلق کرده است. اگرز در آثارش زوایای پنهان و درونیات به ظاهر کم‌اهمیت انسان امروز را می‌کاوند و داستانی خلق می‌کند که زبان ناخودآگاه ساکت انسان است. 

داستان‌هایی که در این کتاب از او می‌خوانید از ده‌ها داستانی انتخاب شده‌اند که نویسنده طی سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ برای هفته‌نامه‌ گاردین لندن نوشته است. داستان‌ها کوتاه و جذاب است و داستان‌هایی که راوی اول شخص دارد آن‌چنان خوب پرداخت شده‌اند که خواننده خود را درحال تجربه‌ای متفاوت تصور می‌کند. 

خواندن کتاب جیغ اساساً کارساز است! را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد‌ می‌کنیم

درباره دیو اگرز

دیو اِگِرز نویسنده و فیلمنامه‌نویس، ناشر و ویراستار آمریکایی و متولد ۱۹۷۰ در بوستونِ ماساچوست از مادری معلم و پدری وکیل. از پرشورترین و پرکارترین چهره‌های فرهنگی-ادبی دهه‌ی اخیر آمریکاست و او را از «صداهای تازه»ی ادبیات انگلیسی‌زبان قرن بیستم دانسته‌اند. اگرز حتی دستی هم در طراحی جلد، ترانه‌نویسی و گویندگی برای چند آلبوم موسیقی داشته است.

اولین کتابش در سال ۲۰۰۰ منتشر شده اما در همین مدت کوتاه، بیش از پانزده کتاب نوشته و جایزه‌ها، تقدیرنامه‌ها و ستایش‌های بسیاری نصیبش شده است.

بخشی از کتاب جیغ اساساً کارساز است!

سرِ شام هستید و تو می‌خواهی به زنت بگویی که برادرِ ده‌سانتی‌متر بلندتر از خودت را در بسکتبال برده‌ای. تازه یادت افتاده که ماجرایش را برای زنت تعریف کنی.

ماجرا مربوط به همان‌روز است، در هوایی آفتابی و بدون باد، و تو فراموشش کرده بودی اما حالا برایش تعریف خواهی کرد؛ اول بگذار داستانی که دارد درباره‌ی ماجراجویی‌های عشقیِ دوست باردارش در یک قایق تعریف می‌کند تمام شود.

وقتی داستان را تعریف کرد و تو هم درباره‌اش اظهارنظر کردی (چون واقعاً داستان جالبی‌ست)، ماجرای بُردن از برادرت را در بسکتبال برایش تعریف خواهی کرد. سال‌ها بود که او را نبرده بودی، چون از شانزده‌سالگی یکهو طوری قد کشید که یک‌سروگردن از تو بلندتر شد و چه در بسکتبال و چه در هر ورزش دیگری از تو سرتر.

و حالا تو، با بردن کسی قدبلندتر از خودت، در چشم زنت مردتر و قوی‌تر جلوه خواهی کرد... بالاخره داستانش به آخرها رسید. فقط مانده ماجرای خبرکردن پلیس برای پادرمیانی در آن ماجراجویی‌های ساحلی که به جاروجنجال کشیده شده و چیزی نمانده بوده به زدوخورد هم بینجامد. زنت دارد از آن قهقهه‌های مخصوص خودش سرمی‌دهد. 

شانزده‌سالگی یکهو طوری قد کشید که یک‌سروگردن از تو بلندتر شد و چه در بسکتبال و چه در هر ورزش دیگری از تو سرتر.

و حالا تو، با بردن کسی قدبلندتر از خودت، در چشم زنت مردتر و قوی‌تر جلوه خواهی کرد... بالاخره داستانش به آخرها رسید. فقط مانده ماجرای خبرکردن پلیس برای پادرمیانی در آن ماجراجویی‌های ساحلی که به جاروجنجال کشیده شده و چیزی نمانده بوده به زدوخورد هم بینجامد. زنت دارد از آن قهقهه‌های مخصوص خودش سرمی‌دهد.

داری آماده می‌شوی که داستان امروزِ خودت را تعریف کنی، خبری که کمِ کمش به این معناست که تو دائماً هم درحال پیرترشدن و کُندترشدن و ناتوان‌ترشدن نیستی، و شاید سِیری که داری طی می‌کنی سِیری پیوسته نزولی نیست، بلکه بالاوپایین‌های خودش را دارد.

و همین‌که زنت داستانش را تمام می‌کند و تو می‌خواهی داستان خودت را شروع کنی، همین‌که دهانت رسماً باز می‌شود و اولین کلمه رویش نقش می‌بندد، متوجه می‌شوی که امروز در بسکتبال واقعاً برادرت را نبرده‌ای؛ مدتی از او جلو افتادی اما آخرسر باختی. و این‌که با خودت فکر کردی چه عالی می‌شود برای زنت تعریف کنی که برادرت را بُرده‌ای، مال همان‌مدتی بوده که از او جلو افتاده بودی.