کتاب دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب

کتاب الکترونیکی «دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب ۲» نوشتهٔ سیدمحسن علوی‌پور در انتشارات روزنه چاپ شده است. این کتاب دفتر دوم دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب است که به مفهوم دوستی در دوران مدرن و معاصر می‌پردازد. کتاب دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب (دفتر اول) که مربوط به یونان و روم و مسیحیت است نیز در طاقچه در دسترس است. دو جلد این مجموعه با عنوان دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی متشکل از دو دفتر و جمعاً مشتمل بر بیست و چهار مقاله علمی است که از برخی صاحب‌نظران و متخصصان اندیشه سیاسی غرب است.

درباره کتاب دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب (دفتر دوم)

این دفتر از ۱۳ مقاله به شرح زیر تشکیل شده است:

۱ - دوستی در دوران کلاسیک و مدرن؛ ریچارد وایت؛ ترجمه ملیحه علوی‌پور 

۲ - فرانسیس پترارک: اولین دوست مدرن؛ دولورا چپل وجیهووسکی؛ ترجمه امید غفاری 

۳ - کانت و دوستی؛ ه. گ. پیتن؛ ترجمه مریم عالم‌زاده 

۴ - شهروندی لیبرال و دوستی مدنی؛ جیسون الف. اسکورزا؛ ترجمه میثم سلیمی 

۵  -دوستی و جوامع سرمایه‌داری؛ نیرا کاپور بادوار؛ ترجمه شروین مقیمی زنجانی 

۶ - حلقه، نردبان، و ستاره: نيچه و دوستی؛ راث ابی؛ ترجمه سيدمحسن علوی‌پور 

۷ - تصمیم و تصمیم‌گيری: نگاه کارل اشمیت به دوستی و اراده سیاسی؛ فرانک فاندر فالک؛ ترجمه سیدمحسن علوی‌پور 

۸ - دريدا و دوستي؛ فرد دالماير؛ ترجمه سيدمحسن علوی‌پور 

۹ - سیاست دوستی؛ ژاک دریدا؛ ترجمه سیدمحسن علوی‌پور 

۱۰ -  زیبایی دوستی: فوکو، جنسیت و اثر هنری؛ استیو گارلیک؛ ترجمه سیدمحسن علوی‌پور

۱۱ - دوستی، دگربودگی، و سیاست ِهمبستگی گادامر؛ دارن والهوف؛ ترجمه سیدمحسن علوی‌پور

۱۲ - حسن نیت و هرمنوتیک دوستی؛ گادامر و دریدا؛ جان کاپوتو؛ ترجمه: سیدمحسن علوی‌پور 

۱۳ - بخشایش: سارا کافمن و ژاک دریدا (در باب سوگواری، دین و هفت [نوع] دوستی)؛ پنلوپه دویچر؛ ترجمه مجید شهریاری

کتاب دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب (دفتر دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به علوم اجتماعی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب دوستی در تاریخ اندیشه سیاسی غرب (دفتر دوم)

قوانین نزاکت موجب خاموشی نزاع و فروکش‌كردن تنشهای فردی و همچنین جمعی می‌شود. وقتی شخصی نزاکت عمومی را بر هم می‌زند، به نظر می‌رسد که او از روی عمد این یا کار را می‌کند و بنابراین خود «واقعی» خود را فاش می‌کند، خودی که احتمالا سرکش است یا مخاطره‌جو و یا مسئولیت‌ناپذیر. برای مثال ممکن است شخصی در کلیسا بخندد یا اینکه خطای فاحش‌تری مرتکب شود. یا برعکس، ممکن است که شخصی بسیار آرمان‌گرایانه یا متعصبانه رفتار کند که نشان‌دهنده نزاکت والای او باشد. برهم‌زدن چنین هنجارهایی به خودی‌خود موجب پیدایش دوستی دیگران در مورد نمیشود، اما موجب برجسته نمودن شخصی میشود که احتمالا شایستگی او برای دوستی تصمیم خواهند گرفت. انحراف از عرف یا هنجارهای اجتماعی و كج‌رفتاری نسبی است نه مطلق. دوستی موجب دگرگونی این هنجارها به نقطه مقابلشان می‌شود: دوستان می‌توانند یکدیگر را لمس کنند ولی غریبه‌ها نه. دوستان می‌توانند قسم بخورند یا وقتی با هم هستند به طور شگرفی از خود دینداری نشان دهند. دوستان می‌توانند در مورد افکار شورشی یا آراء سیاسی آرمانی که در محیط‌های عمومی به آن‌ها می‌خندند صحبت کرده و تصمیم بگیرند. اگر روزی چنین شود دوستان این که غریبه‌ها به هنگام دیدن یکدیگر تف به زمین بیاندازند، احتمالا حق را به خود می‌دهند که چنین کاری نکنند. همانطور که ساتلز می‌گوید «كج‌رفتاری»، شرط صمیمیت و اخلاق خصوصی در بین دوستان است و مبنایی است برای پیوندها که دوستان را از اعتماد، اعتمادپذیری و صداقت دوطرفه مطمئن می‌کند. دوستی به آن‌هایی که از ثمرات آن استفاده می‌کنند این حس را که ظواهر می‌توانند جدای از حقیقت باشند، منتقل می‌کند.