کتاب همین معجزه های معمولی

کتاب همین معجزه های معمولی نوشته‌ی دکتر عبدالحمید ضیایی است این کتاب برای اولین بار در سال  ۱۳۹۲ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد.

درباره کتاب همین معجزه های معمولی

مجموعه شعر همین معجزه های معمولی در قالب سپید طیف وسیعی از دغدغه‌های بشری و فلسفی مانند مرگ و زندگی و عشق و تنهایی و... را به زبان شعر بیان می کند. ما در کتاب همین معجزه های معمولی می‌توانیم اشعار مختلفی را با موضوعات گوناگون مطالعه کنیم.

خواندن کتاب همین معجزه های معمولی را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

 کتاب همین معجزه های معمولی برای دوست‌داران شعر می‌تواند کتاب جذابی باشد.

درباره دکتر عبدالحمید ضیایی

دکتر عبدالحمید ضیایی، در سال 1354 در چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد. او شاعر، مدرس فلسفه و پژوهشگر است. دکتر ضیایی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را گذراند و در سال ۱۳۷۴ به مناسبت قبولی در دانشگاه به تهران آمد. او در رشته‌های حقوق قضایی و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های علامه طباطبایی و دانشگاه تهران تحصیل کرد و با درجه‌ی کارشناسی ارشد فارغ‌التحصیل شد.

عبدالحمید ضیایی سال‌های نوجوانی و جوانی را با خواندن شعر، سپری کرده بود و هر از گاهی نیز شعر می‌سرود؛ در سال‌های دانشگاه و بعد از آن به شعر و دنیای شاعری، روی آورد. تحصیل در رشته‌ زبان و ادبیات فارسی ضیایی را به پژوهش در حوزه‌ی تاریخ ادبیات و نظریات ادبی سوق داد. با درگیر شدن در تئوری‌های ادبی، ذهن او به سمت فلسفه و نظریات فلسفی نیز سوق پیدا کرد. به طوری که برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا تصمیم گرفت به رشته‌ی فلسفه تغییر رشته دهد. او برای تحصیل در رشته‌ی فلسفه غرب، به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن ثبت‌نام کرد. عبدالحمید ضیایی علاوه بر تحصیل، پژوهش مقالات انتقادی و تحلیلی را آغاز کرده بود و در کنار اینها شعر نیز می‌سرود. او طی سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸ به عنوان مدیر خانه فرهنگ ایران در دهلی نو فعالیت می‌کرد. همچنین سردبیر فصلنامه تخصصی مطالعات هند و ایران ( به دو زبان انگلیسی و فارسی) بود. پس از فارغ‌التحصیلی از مقطع دکترا، ضیایی این علاقه را در مقطع پست‌دکترا و با تحصیل در گرایش مطالعات عرفان تطبیقی پی گرفت. او در اواسط دهه‌ی ۱۳۹۰ موفق به کسب مدرک پست‌دکترا شد.

عبدالحمید ضیایی همواره در کنار تحصیل آکادمیک، پژوهش و تدریس را رها نکرد. او تاکنون مقالات و سمینارهای متعددی در نشریات و همایش‌های ملی و بین‌المللی ارائه داده است. همچنین تدریس و برگزاری کارگاه در دانشگاه‌ اصفهان، دانشگاه تهران، موسسات مختلف داخلی و خارجی، از جمله حوزه هنری تهران و آکادمی علوم تاجیکستان و هندوستان، از دیگر فعالیت‌های ضیایی است. بیشتر مباحث این جلسات درباره فلسفه تحلیلی، عرفان تطبیقی و ادبیات فارسی بوده است. برای مثال او سال‌ها در سلسله جلسات شعرخوانی حوزه هنری به عنوان کارشناس و منتقد شرکت کرده و به موضوع رابطه فلسفه و شعر پرداخته است.

بخش هایی از کتاب همین معجزه های معمولی

یکدیگریم؛‌

آینه‌های دچار ‌خویش

دلتنگ خویش

منتظر و بی‌قرار خویش

چون جاده‌های گم‌شده...

در زیر نورِ ماه

بی‌حرف و حدس

می‌گذریم از کنار خویش

افسوس!

روبه‌روی من و تو کسی نبود

ما باختیم هر چه که...

را در قمار خویش

لب‌های ما

دو بوسة سرخ است؛ گرچه دیر...

روییده‌ایم

مثل گلی بر مزار خویش