کتاب سرمایه اجتماعی آنلاین؛ بیگانگی و اندوختگی

کتاب سرمایه اجتماعی آنلاین؛ بیگانگی و اندوختگی نوشته کریستین فوچر است که با ترجمه مهدی صادقی شاهدانی و زهره علیمرادی منتشر شده است. این کتاب به تأثیرات اینترنت و رسانه‌های اجتماعی را بر جامعه مورد مطالعه قرار داده است که نشان می‌دهد، ساختارهای قدرت، سرمایه‌داری دیجیتال، ایدئولوژی و مبارزات اجتماعی، چگونه توسط رسانه‌های دیجیتال شکل می‌گیرند.

درباره کتاب سرمایه اجتماعی آنلاین؛ بیگانگی و اندوختگی 

در عصر حاضر، با حضور همه‌جانبه رسانه‌های اجتماعی، تأکید زیادی بر سرمایه اجتماعی آنلاین شده است. در تعدادی از مقالات نیز بر اهمیت فزاینده درک دستیابی به لایک در شبکه‌های اجتماعی و چگونگی بهبود استراتژی‌های برندگذاری آنلاین و استفاده روزافزون از کلیک‌های تقلبی و کمپین‌های هماهنگ شده ربات‌های مخرب، تأکید شده است. تفاوتی که رسانه‌های اجتماعی دیجیتالی با دوران قبل از ظهور این رسانه‌ها دارد، در میزان محبوبیتی است که اکنون قابلیت اندازه‌گیری بهتر را دارد تا به‌عنوان شکلی از وضعیت و اقبال به افراد، نمایش داده شود.

به‌رغم آگاهی از اینکه برخی از این محبوبیت‌ها با استفاده از ویژگی‌های خودکار ربات‌ها بزرگ‌نمایی می‌گردد؛ ممکن است فرض شود، ارزش یک کاربر آنلاین از طریق دیده شدن هرچه بیشتر نمایه وی شناخته می‌شود و برای کسانی که تعداد بیشتری لایک کسب نمی‌کنند، این خطر وجود دارد که دیگران تصور کنند که این افراد، ارزش کمتری در جامعه دارند. این کتاب سعی دارد به اهمیت اینترنت در ساختارهای قدرت و سرمایه‌داری بپردازد. 

خواندن کتاب سرمایه اجتماعی آنلاین؛ بیگانگی و اندوختگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و پژوهشگران این رشته پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب سرمایه اجتماعی آنلاین؛ بیگانگی و اندوختگی

در مورد سرمایه اجتماعی، چند فرض وجود دارد: فرض اول، این سرمایه نسبتاً ملموس است و می‌تواند با اقتصاد در ارتباط باشد و منطقی ساختن تولید را در شبکه‌های اجتماعی فراهم می‌کند (مایکویز، ۲۰۱۱)؛ فرض دوم، بر این پایه استوار است که سرمایه اجتماعی در اختیار کسانی است که برنامه‌های سیاسی و اقتصادی خاصی را ترویج می‌کنند و آن را به یک بیانیه غیرشفاف تبدیل کرده‌اند. شکاف اصلی، آن است که آیا این مفروضات در درجه اول به پدیده‌های جامعه‌شناختی یا اقتصادی اشاره دارد یا خیر؟ علاوه بر این، آیا سرمایه اجتماعی به‌عنوان نتیجه روابط بین فردی ما یا به‌عنوان یک اصطلاح اقتصادی درک می‌شود؟

ربیسون و همکاران(۲۰۰۲)، طرفدار تفسیر اول هستند. اگر استعاره سرمایه را در اصطلاح سرمایه اجتماعی بپذیریم، ممکن است تحت تأثیر فرایندهای اساسی ایدئولوژیک و اقتصادی قرار بگیریم که سرمایه اجتماعی آنلاین را به‌عنوان شکلی از انباشت و نیز بیگانگی تصور می‌کنند. این تصور از طریق اصلاح روابط بین فردی است که به‌عنوان منبعی برای کسب سود توسط صاحبان شبکه دیده می‌شود و ارزش اضافی از این اقدامات و مبادلات ارتباطی به‌دست می‌آید.

همان‌طور که در طول این کتاب بحث خواهیم کرد، نکته‌ای که در آثار کسانی مانند کریستین فوچر پوشیده شده، این است که نمی‌توان به طور کامل سرمایه اجتماعی را در محیط آنلاین از محاصره ایدئولوژی سرمایه‌داری و راهبردهای عقلانیت ابزاری به‌عنوان آیتمی جداگانه تحت عنوان سرمایه‌داری نئولیبرال جدا کرد. سرمایه اجتماعی آنلاین و محیطی که در آن ذخیره و اندازه‌گیری می‌شود، نشأت گرفته از همان فرضیاتی است که پایه و اساس انباشت سرمایه‌داری را در بر می‌گیرد و به‌طور غیرقابل تفکیک محدود است. دستیابی به سرمایه اجتماعی عددی در متن رسانه‌های اجتماعی وابسته به کسب درآمد از طریق لایک و پسندیده شدن در شبکه‌های اجتماعی است و بر پایه و اساس خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات، کالاهای تبلیغاتی و بهره‌برداری از محتوای تولید شده توسط کاربر، پی‌ریزی و استخراج‌شده است.