کتاب وسعت یا عمق؟

کتاب وسعت یا عمق اثر پرفروش دیوید اپستین و منتشرشده در سال ۲۰۱۹ است. در این کتاب توضیح داده می‌شود که موثرترین راه برای موفقیت در هر حوزه‌ای، ممکن است آن راهی که در ابتدا به نظر می‌رسد، نباشد. نسخه‌ی فارسی این کتاب توسط عرفانه محبی جهرمی ترجمه و توسط انتشارات ترجمان علوم انسانی منتشر شده است.

درباره‌ی کتاب وسعت یا عمق

بیل گیتس، کارآفرین آمریکایی و همچنین موسس شرکت مایکروسافت، کتاب وسعت یا عمق را کتابی جالب عنوان کرده که ایده‌های گنجانده‌شده در آن حتی به توضیح برخی از موفقیت‌های شرکت مایکروسافت نیز کمک می‌کند، زیرا آن‌ها در مایکروسافت افرادی را استخدام کرده‌اند که وسعت واقعی و مورد نیاز را در حوزه‌ی خود و همچنین در سراسر حوزه‌ها داشته‌اند و این افراد به موفقیت مایکروسافت کمک شایانی کرده‌اند.

بسیاری از کارشناسان استدلال می‌کنند که هر کس که می‌خواهد مهارتی را توسعه دهد، ساز بزند یا در رشته‌ی خود به فردی موفق تبدیل شود، باید زود کار خود را شروع کند، به شدت تمرکز کند و تا حد امکان ساعت‌ها تمرین مفید داشته باشد. اگر دیر دست‌به‌کار شوید یا کار خود را به تعویق بیاندازید، هرگز به موفقیت افرادی که زودتر از شما شروع کرده‌اند نخواهید رسید. اما نگاهی دقیق‌تر به تحقیقات بر روی برترین و موفق‌ترین افراد جهان، از ورزشکاران حرفه‌ای گرفته تا برندگان جایزه‌ی نوبل، نشان می‌دهد که داشتن تنها یک تخصص یک استثناست، نه قاعده.

دیوید اپستین برای نوشتن کتاب وسعت یا عمق موفق‌ترین ورزشکاران، هنرمندان، موسیقی‌دانان، مخترعان و دانشمندان را مورد بررسی قرار داد. او کشف کرد که در بیشتر زمینه‌ها -به‌ ویژه زمینه‌هایی که پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی هستند- کلی‌گرایان و نه متخصصان، برای برتری در ابتدا آماده‌تر هستند (کلی‌گرایان افرادی هستند که به جای تمرکز روی تنها یک حوزه، سعی می‌کنند یک توانایی نسبی در تمام حوزه‌ها کسب کنند). کلی‌گرایان اغلب مسیر خود را دیرتر می‌یابند و به جای تمرکز بر یکی از علائق، بسیاری از علایق را در هم ترکیب می‌کنند. آن‌ها همچنین خلاق‌تر و چابک‌تر هستند و می‌توانند ارتباطاتی ایجاد کنند که همتایان تخصصی‌ترشان نمی‌توانند ببینند.

کتاب وسعت یا عمق سخت گیرانه و جذاب است و راهکاری قانع‌کننده برای از بین بردن ناکارآمدی ایجاد می‌کند. شکست در آزمون، بهترین راه برای یادگیری است. کسانی که مکررا شغل‌های خود را ترک می‌کنند، نهایتا رضایت‌بخش‌ترین شغل را پیدا می‌کنند. تأثیرگذارترین مخترعان به جای تعمیق دانش خود در یک حوزه‌ی واحد، از دامنه‌های خود عبور می‌کنند. متخصصان تنها در حوزه‌ی خود پیشروی می‌کنند، در حالی که رایانه‌ها روزانه بر مهارت‌های بیشتر و متعددی تسلط پیدا می‌کنند. در مجموع افرادی که به شکلی گسترده‌تر فکر می‌کنند و تجربیات و دیدگاه‌های متنوع را می‌پذیرند، به طور فزاینده‌ای پیشرفت خواهند کرد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر شما هم از آن دسته از افرادی هستید که نمی‌دانید چطور می‌توانید به سریع‌ترین و بهترین شکل به موفقیت در حوزه‌ی مورد علاقه‌ی خود دست پیدا کنید، نمی‌دانید برای این موفقیت باید در چه تخصص‌ها و حوزه‌هایی باید بیشتر تلاش کنید و همچنین نمی‌دانید برای موفقیت باید تنها روی یک حوزه متمرکز شوید یا اینکه چند حوزه را به طور همزمان پیش ببرید، خواندن کتاب وسعت یا عمق را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

چرا باید کتاب وسعت یا عمق را بخوانیم؟

بسیاری از ما در دنیای مدرن، ممکن است نحوه‌ی صحیح رسیدن به اهداف و همچنین حرکت کردن در مسیر مورد علاقه‌مان را به درستی انتخاب نکنیم، زیرا بسیاری از مسائلی که امروزه تحت عنوان ارزش در این مسیر عنوان می‌شوند، ممکن است در اصل چندان درست نباشند. برای مثال، ممکن است خود را به شدت درگیر تخصص‌گرایی کنیم، در حالی که موفق شدن در مسیر موردعلاقه‌مان با کسب دانش کم‌تر در حوزه‌های بیشتر میسر خواهد بود. خواندن کتاب وسعت یا عمق به ما کمک می‌کند در این رابطه دید وسیع‌تری پیدا کنیم و بتوانیم تصمیمات درست‌تری در زندگی حرفه‌ای خود بگیریم. 

درباره دیوید اپستین

دیوید اپستین نویسنده‌ی‌ یک از کتاب‌های فهرست پرفروش‌های نیویورک تایمز یعنی وسعت یا عمق است. او همچنین نویسنده‌ی کتاب دیگر‌ پرفروش نیویورک تایمز، یعنی ژن ورزش است. هر دوی این کتاب‌ها به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شده‌‌اند. اپستین همچنین مجری پیشین پادکست پرطرفدار «چگونه» و گزارشگر تحقیقاتی پروپابلیکا بوده است.

پیش از این، اپستین یک نویسنده‌ی ارشد در Sports Illustrated بود، جایی که او داستانی را نوشت که نشان می‌داد الکس رودریگز، بازیکن یانکیز از استروئید استفاده کرده است. نوشته‌های او توسط مجموعه‌ای از سازمان‌ها، از آکادمی‌های ملی علوم، مهندسی و پزشکی گرفته تا انجمن روزنامه‌نگاران حرفه‌ای و مرکز ملی معلولیت و روزنامه‌نگاری مورد تقدیر قرار گرفته است و در ژورنال‌های معتبر ساینس و نیچر چاپ شده است. داستان‌ او به نام به دنبال رد دل‌های شکسته در مورد مرگ ناگهانی قلبی در ورزشکاران، به عنوان یکی از ۱۰۰ داستان برتر ۱۰۰ سال گذشته توسط فارغ‌التحصیلان روزنامه‌نگاری کلمبیا انتخاب شد.

دیوید اپستین در مورد علم عملکرد و استفاده (و همچنین سوء استفاده) از داده‌ها در پنج قاره نیز صحبت کرده است. سخنرانی‌های موفقیت‌آمیز اپستین در TED بیش از ۱۱ میلیون بار دیده شده است. سه مورد از داستان‌های او نیز برای اقتباس در فیلم‌ها انتخاب شده‌اند: یک داستان در مورد تنها المپیکی زنده‌ای که از اردوگاه کار اجباری جان سالم به در برده است، یک داستان که جزئیات تعقیب رقبای چاپو گوزمان توسط DEA را شرح می‌دهد و قسمت «این زندگی آمریکایی» در سال ۲۰۱۶ درباره‌ی زنی با دو بیماری نادر که ژن جهش‌یافته‌ی مشترک با یک مدال‌آور المپیک دارد.

دیوید اپستین دارای مدرک کارشناسی ارشد در علوم محیطی و روزنامه‌نگاری است و تنها فردی است که همزمان با نوشتن در Sports Illustrated مقاله‌هایی را در نشریه‌ی Arctic, Antarctic, and Alpine Research نیز به چاپ رسانده است. مانند بسیاری از شخصیت‌هایی که در کتاب وسعت یا عمق معرفی می‌شوند، اپستین نیز از یک حرفه و شخصیت پرپیچ‌و‌خم بهر‌ه‌مند بوده است. او به عنوان یک محقق بوم‌شناسی در قطب شمال کار کرده است، در حالی که در صحرای سونوران زندگی و در زمینه‌های زمین‌شناسی و نجوم نیز مطالعه کرده است. اپستین همچنین برای کار در یک کشتی نیز زمانی که این کشتی توسط دزدان دریایی مورد حمله قرار گرفت، ثبت نام کرده بود.

بخشی از کتاب وسعت یا عمق

نیک سال و چهار روز پس از آنکه جنگ جهانی دوم در اروپا با تسلیم بی‌قیدوشرط پایان یافت، لاشلو پولگار در شهر کوچکی در مجارستان به دنیا آمد و بذر خانواده‌ای جدید کاشته شد. او هیچ پدربزرگ و مادربزرگ و قوم‌وخویشی نداشت؛ همه آن‌ها در هولوکاست جانشان را از دست داده بودند، همچنین همسر اول پدرش و پنج فرزندشان. لاشلو بزرگ شد و تصمیم گرفت تشکیل خانواده دهد، خانواده‌ای خاص.

او در دانشگاه به سراغ زندگی‌نامه‌اندیشمندان افسانه‌ای، از سقراط گرفته تا آینشتاین، رفت و آن‌ها را بادقت خواند و از این راه خود را آمادهٔ پدرشدن کرد. لاشلو به این نتیجه رسید که آموزش به شیوه سنتی دیگر کارآمد نیست و اگر درست و به‌موقع شروع کند می‌تواند از فرزندانش نابغه بسازد. با این کار، چیز بسیار بزرگ‌تری را نیز اثبات می‌کرد: اینکه قالب هر کودک را می‌توان به گونه‌ای شکل داد که در هر رشته‌ای به بالاترین درجه برسد. او فقط به همسری احتیاج داشت که در این برنامه همراهی‌اش کند.

دوستِ مادر لاشلو دختری به نام کلارا داشت. در سال ۱۹۶۵، کلارا به بوداپست رفت و در آنجا شخصاً با لاشلو ملاقات کرد. لاشلو برای به‌دست‌آوردن او زحمت زیادی نکشید؛ در همان دیدار اول به کلارا گفت که قصد دارد شش فرزند داشته باشد و آن‌ها را طوری بار آورد که به افرادی برجسته‌تبدیل شوند. کلارا به خانه بازگشت و با بی‌میلی ماجرا را برای پدر و مادرش توصیف کرد: «خیلی آدم جالبی بود، اما نمی‌توانم به ازدواج با او فکر کنم» آن‌ها به تبادل نامه ادامه دادند. هر دو معلم بودند و توافق داشتند که نظام آموزشی در مدارس به‌شدت ناکارآمد است و به قول لاشلو فقط برای تولید «توده‌ای از افراد متوسط خاکستری» ساخته شده است. پس از یک سال و نیم نامه‌نگاری، کلارا متوجه شد که صمیمیت مکاتبه‌ای ویژه‌ای بینشان شکل گرفته است. لاشلو سرانجام نامه‌ای عاشقانه نوشت و در پایانِ نامه به کلارا پیشنهاد ازدواج داد. آن‌ها ازدواج کردند، به بوداپست نقل مکان کردند و دست به کار شدند. در اوایل سال ۱۹۶۹ سوزان به دنیا آمد و آزمایش آن‌ها آغاز شد.

لاشلو شطرنج را برای اولین نابغه انتخاب کرد. در سال ۱۹۷۲، یک سال قبل از شروع آموزش سوزان، بابی فیشر آمریکایی در «بازی قرن» بوریس اسپاسکی روسی را شکست داده بود. این بازی در هر دو نیم‌کره نماینده جنگ سرد محسوب می‌شد و این‌گونه بود که شطرنج ناگهان به فرهنگ عامه‌پسند راه یافت.