کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین

کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین با عنوان اصلی A Very Short History of the Israel-Palestine Conflict نوشتهٔ ایلان پاپه و ترجمهٔ محمدمهدی پور، توسط انتشارات ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این اثر به بررسی ریشه‌ها و روند تاریخی یکی از پیچیده‌ترین و طولانی‌ترین مناقشات سیاسی و اجتماعی معاصر می‌پردازد. نویسنده با رویکردی تحلیلی و مستند، تحولات تاریخی، اجتماعی و سیاسی منطقهٔ فلسطین و اسرائیل را از اواخر قرن نوزدهم تا امروز واکاوی می‌کند. نسخه‌ٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین

کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین با تکیه‌بر منابع تاریخی و اسناد معتبر، روند شکل‌گیری و تداوم درگیری میان دو ملت فلسطین و اسرائیل را روایت می‌کند. ایلان پاپه، مورخ و پژوهشگر، در این کتاب تلاش کرده است تا با نگاهی تاریخی و تحلیلی، وقایع کلیدی، شخصیت‌های تأثیرگذار و زمینه‌های اجتماعی و سیاسی این نزاع را برای خواننده روشن کند. 

کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین ساختاری خطی دارد و از اواخر قرن نوزدهم، با ورود نخستین مهاجران یهودی به فلسطین، آغاز می‌شود و تا تحولات معاصر و رویدادهای اخیر ادامه می‌یابد. نویسنده با پرهیز از روایت‌های یک‌سویه، سعی کرده است تصویر جامعی از فرازونشیب‌های این مناقشه و تأثیرات آن بر زندگی مردم منطقه ارائه دهد. کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین نه‌تنها به رخدادهای سیاسی و نظامی می‌پردازد، بلکه به زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و ایدئولوژیک نیز توجه دارد و تلاش می‌کند پیچیدگی‌های تاریخی و ریشه‌های عمیق این نزاع را برای مخاطب روشن سازد.

خلاصه کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین

کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین با مرور رویدادهای کلیدی و تحلیل زمینه‌های تاریخی، به بررسی ریشه‌های شکل‌گیری مناقشهٔ اسرائیل و فلسطین می‌پردازد. نویسنده روایت خود را از اواخر قرن نوزدهم و دوران حکومت عثمانی آغاز می‌کند؛ زمانی که فلسطین سرزمینی با جمعیت عمدتاً عرب و اقلیت‌های یهودی و مسیحی بود. با ظهور جنبش صهیونیسم و مهاجرت یهودیان به این منطقه، تغییرات اجتماعی و سیاسی آغاز شد و به تدریج زمینه‌های تنش و درگیری شکل گرفت. در ادامه، کتاب به نقش قدرت‌های استعماری، به‌ویژه بریتانیا، در تغییر ساختار مالکیت زمین و تسهیل مهاجرت یهودیان می‌پردازد. 

صدور بیانیهٔ بالفور و قیمومت بریتانیا بر فلسطین، نقطهٔ عطفی در تاریخ منطقه به‌شمار می‌آید که منجر به شکل‌گیری نهادهای موازی یهودی و فلسطینی و افزایش تنش‌ها شد. کتاب به وقایع مهمی مانند شورش‌های دههٔ ۱۹۲۰، قیام بزرگ عربی، سیاست‌های پاک‌سازی قومی، و تأثیر جنگ جهانی دوم بر وضعیت یهودیان و فلسطینی‌ها می‌پردازد. همچنین، نقش سازمان ملل متحد و قطعنامهٔ تقسیم فلسطین در سال ۱۹۴۷ و پیامدهای آن، از جمله آغاز «نکبت» و تأسیس دولت اسرائیل، به‌تفصیل بررسی شده است. در این روایت، نویسنده به پیچیدگی‌های هویتی، ایدئولوژیک و سیاسی هر دو طرف اشاره کرده و نشان داده است که چگونه منافع قدرت‌های جهانی، رقابت‌های منطقه‌ای و تحولات اجتماعی، این نزاع را به یکی از پیچیده‌ترین بحران‌های معاصر تبدیل کرده‌اند.

چرا باید کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین را بخوانیم؟

کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین با ارائهٔ روایتی مستند و تحلیلی از ریشه‌ها و روند نزاع اسرائیل و فلسطین، به مخاطب کمک می‌کند تا ابعاد تاریخی، سیاسی و اجتماعی این مناقشه را بهتر درک کند. مطالعهٔ این اثر برای کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از تحولات خاورمیانه و دلایل تداوم بحران در این منطقه هستند، فرصت مناسبی فراهم می‌آورد. نویسنده با بررسی اسناد و روایت‌های مختلف، امکان مقایسهٔ دیدگاه‌ها و تحلیل انتقادی وقایع را برای خواننده فراهم کرده است. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال شناخت زمینه‌های تاریخی و پیچیدگی‌های هویتی و سیاسی این نزاع هستند، ارزشمند است.

خواندن کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب تاریخچهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین به علاقه‌مندان تاریخ معاصر، پژوهشگران علوم سیاسی و اجتماعی، دانشجویان مطالعات خاورمیانه و کسانی که دغدغهٔ فهم ریشه‌های مناقشات منطقه‌ای را دارند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای افرادی که به دنبال تحلیل‌های تاریخی و مستند دربارهٔ نزاع اسرائیل و فلسطین هستند، این اثر انتخاب مناسبی است.

درباره ایلان پاپه

ایلان پاپه، تاریخ‌دان و فعال اجتماعی اسرائیلی، در سال ۱۹۵۴ در حیفا متولد شد. او استاد دانشگاه اکستر بریتانیا و رئیس مرکز مطالعات فلسطین در این دانشگاه است. پاپه از جمله «مورخان نوین» اسرائیلی به شمار می‌رود که با بررسی اسناد منتشرشده توسط دولت‌های بریتانیا و اسرائیل، تاریخ شکل‌گیری این کشور را بازنویسی کرده است. او در نوشته‌های خود، از جمله کتاب‌های مشهورش مانند «پاکسازی قومی فلسطین» و «تاریخ فلسطین جدید: یک سرزمین، دو قوم»، استدلال می‌کند که اخراج حدود ۷۰۰هزار فلسطینی در سال ۱۹۴۸ یک اتفاق تصادفی نبوده، بلکه بخشی از یک برنامه عمدی برای پاک‌سازی قومی در این منطقه بوده است. او همچنین صهیونیسم را خطری بزرگ‌تر از نزاع‌طلبی اسلامی می‌داند و از تحریم دانشگاه‌های اسرائیلی حمایت می‌کند.

پاپه پیش از مهاجرت به بریتانیا در سال ۲۰۰۷، به مدت چندین سال در دانشگاه حیفا به تدریس مشغول بود. نظرات و دیدگاه‌های انتقادی او نسبت به سیاست‌های اسرائیل، موجب جنجال‌های فراوانی در محافل سیاسی و دانشگاهی این کشور شد. به دلیل دیدگاه‌هایش، او در کنست مورد تخطئه قرار گرفت، تهدید به مرگ شد و یکی از مقامات آموزش عالی خواستار اخراج او شد. این فشارها در نهایت او را وادار به ترک اسرائیل کرد. پاپه طرفدار راه‌حل «یک‌کشوری» است، که در آن فلسطینیان و اسرائیلیان در یک کشور با حقوق برابر زندگی کنند.

آثار پاپه همواره مورد حمایت و انتقاد مورخان و تحلیل‌گران قرار گرفته است. او معتقد است که ریشه عدم صلح در خاورمیانه به شکل‌گیری اسرائیل بازمی‌گردد پاپه در سال ۲۰۲۳، اسرائیل را به ارتکاب سیاست «نسل‌کشی فزاینده» علیه مردم فلسطین متهم کرد، که این اظهارات نیز مانند سایر مواضع او، بحث‌برانگیز بود. از دیگر آثار او می‌توان به «خاورمیانه جدید» و «بریتانیا و نزاع عرب-اسرائیلی» اشاره کرد. دیدگاه‌های او به شکل گسترده‌ای در جهان عرب و غرب مورد توجه قرار گرفته و نقش مهمی در گفتمان مربوط به نزاع اسرائیل و فلسطین ایفا کرده است.

بخشی از کتاب تاریخچه نزاع اسرائیل و فلسطین

«درست در زمانی که فلسطین در آستانهٔ دوره‌ای جدید قرار داشت، سروکلهٔ صهیونیسم پیدا شد. صهیونیسم پدیده‌ای خارجی و بیگانه بود که در قرن شانزدهم در قامت یک پروژهٔ مسیحیِ انجیلی در اروپا مجال عرض‌اندام پیدا کرد. شمار قابل‌توجهی از مسیحیان پروتستان معتقد بودند که بازگشت یهودیان به «صهیون» تحقق وعده‌هایی است که خداوند در عهد عتیق به یهودیان داده است. این امر زمینه‌ساز ظهور دوم مسیح و آغازگر آخرالزمان خواهد بود -روندی که بسیاری از انجیلی‌ها به‌دنبال تسریع آن بودند. آن‌ها اولین کسانی بودند که یهودیان را نه پیروان یک دین، که اعضای یک ملت یا نژاد می‌دانستند. این عده به‌ویژه در ایالات‌متحده و بریتانیا فعال بودند و برخی‌شان صاحب مناصب بالایی بودند، مثل ویلیام بِلَکستون در آمریکا و لُرد شافتسبِری در بریتانیا. انگیزه‌شان چه بود؟ قطعاً دلشان به حال یهودیان نسوخته بود؛ برخی‌شان صراحتاً یهودی‌ستیز بودند و هیچ‌وقت یهودیان را شهروندانی برابر با ملت‌های خود به حساب نمی‌آوردند. به دیدهٔ آن‌ها، فلسطین جایی بود که می‌شد یهودیان را به آنجا فرستاد و آمریکا، بریتانیا و اروپا را از شرشان خلاص کرد. این کار جنبه‌های مثبت سیاسی هم داشت، به‌خصوص برای نخبگان حاکم؛ تسلط امپراتوری عثمانی در آن منطقه مانع تحقق اهداف امپریالیستی اروپایی‌ها شده بود. بنابراین، از نظر آن‌ها، این امکان وجود داشت که، با تکیه بر مبانی مذهبیِ یهودیان، «سرزمین مقدس» را، که خودشان [اروپایی‌ها] به آن فلسطین می‌گفتند، از دستان «مسلمانان» یا همان امپراتوری عثمانی درآورند.»