ویل دورانت

ویل دورانت، با نام کامل ویلیام جیمز دورانت، نویسنده، مورخ و فیلسوف آمریکایی بود که موفق شد مدال آزادی ریاست جمهوری و جایزه پولیتزر را دریافت کند. دورانت در طول زندگی خود ۵۳ کتاب نوشت، اما بیشتر برای داستان فلسفه و مجموعه‌ی ۱۱ جلدی داستان تمدن، که به همراه همسرش آریل تهیه کرد، شناخته می‌شود. داستان تمدن که بین سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۷۵ منتشر شد، در پی یکپارچه‌سازی مجموعه‌ی عظیم دانش تاریخی بود.

دورانت نه تنها در طول زندگی خود در مورد بسیاری از موضوعات از جمله دستمزد برابر، حق رای زنان و شرایط کاری عادلانه‌تر برای نیروی کار آمریکا نوشت، بلکه ایده‌های خود را عملی کرد، برای این مفاهیم مبارزه کرد و همین مسائل باعث شد امروزه به عنوان یک نابغه‌ی خلاق با استعدادی فوق‌العاده از او یاد شود.

کتاب‌های دورانت به ‌گونه‌ای نوشته شده‌اند تا موضوعات جدی را برای مردم عادی قابل خواندن کنند و به همین دلیل بسیار محبوب بودند. اولین کتاب او، داستان فلسفه، حدود ۳ میلیون نسخه فروش رفت و در فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار گرفت.

بیوگرافی ویل دورانت

ویل دورانت در تاریخ ۵ نوامبر ۱۸۸۵ در نورث آدامز ماساچوست در خانواده‌ای کاتولیک و کانادایی فرانسوی متولد شد. در دوران جوانی، او ابتدا قرار بود کشیش شود، با این همه، این شغلی نبود که برای آن زاده شده باشد.

او از کالج سنت پیتر در جرسی سیتی فارغ‌التحصیل شد و گفته می‌شود که هر کتابی را که می‌توانست، می‌خواند. او به همین طریق توانست تبدیل به یکی از اعضای کتابخانه‌های عمومی نیوآرک و جرسی سیتی تبدیل شود. پس از فارغ‌التحصیلی، دورانت کار خود را به عنوان یک خبرنگار آغاز کرد و چندین سال نیز به عنوان معلم کار کرد تا امرار معاش کند، اما پس از علاقه‌مند شدن به یکی از دانش‌آموزان خود در مدرسه، یعنی همسر آینده‌اش آریل دورانت، زندگی او به طرز چشمگیری تغییر کرد. ویل دورانت پس از ازدواج تدریس را کنار گذاشت و تمرکز خود را به دیدگاه‌های فلسفی پیرامون جامعه معطوف کرد.

حرفه‌ی نویسندگی دورانت با انتشار کتاب فلسفه و مسئله‌ی اجتماعی (۱۹۱۷) آغاز شد. کتاب دوم او، داستان فلسفه (۱۹۲۶) در کمتر از سه دهه بیش از دو میلیون نسخه فروخت و به چندین زبان ترجمه شد و سال بعد تنها رمان او، انتقال، منتشر شد. این کتاب حد زیادی یک اتوبیوگرافی از سرخوردگی‌های اجتماعی، مذهبی و سیاسی اولیه‌ی اوست. ویل دورانت در سال ۱۹۷۰ تفسیرهای زندگی: بررسی ادبیات معاصر را منتشر کرد. این اثر که بسط یادداشت‌های یک عمر مطالعه‌ی ادبیات مدرن است، به شکلی غیررسمی نوشته شده و مخاطب عام را مخاطب قرار داده است. در سال‌های بعد، دورانت کتاب‌های عمارت‌های فلسفه (۱۹۲۹)، دفاع از هند (۱۹۳۰) و ماجراهای نابغه (۱۹۳۱) را نیز منتشر کرد.

ویل دورانت با کتاب داستان فلسفه به عنوان نویسنده‌ای تحسین‌شده شناخته شد، اما شاهکار بزرگ او که توانست ادبیات تاریخی را بازتعریف کند، داستان تمدن بود که در دهه‌ی ۱۹۳۰ وارد بازار شد. دورانت در این کتاب به طور مفصل به شرایط زندگی مردم عادی در طول ۲۵۰۰ سال تاریخ غرب پرداخته است.

دورانت همچنین در طول زندگی خود برای دستمزد برابر، حق رای زنان و شرایط کاری عادلانه‌تر برای نیروی کار در آمریکا مبارزه کرد و مطالب زیادی نوشت. او نه تنها در حوزه‌های بسیاری نوشت، بلکه ایده‌های خود را عملی کرد و به همین دلیل است که از او به عنوان یک نابغه‌ی خلاق با استعداد فوق‌العاده در عرصه‌ی ادبیات و تاریخ‌نگاری یاد می‌شود.

اگرچه حمایت از سوسیالیسم نقش زیادی در جوانی ویل دورانت ایفا کرد، با این حال پس از جنگ جهانی اول دورانت دریافت که «شهوت قدرت» زیربنای همه‌ی اشکال رفتارهای سیاسی است. دورانت در سال ۱۹۳۳ از اتحاد جماهیر شوروی بازدید کرد و بعدها اذعان داشت که این کشور یک زندان غول‌پیکر است.

مهم‌ترین اثر دورانت، داستان تمدن که با همکاری همسرش نوشته شده است، مجموعه‌ای یازده‌جلدی از کتاب‌هایی است که تاریخ غرب را پوشش می‌دهد و در طول چهار دهه نوشته شده‌اند. برخی از جلدهای این مجموعه عبارت‌اند از: میراث شرقی ما (۱۹۳۵)، عصر ایمان (۱۹۵۰)، رنسانس (۱۹۵۳)، عصر عقل آغاز می‌شود (۱۹۶۱)، عصر ولتر (۱۹۶۵) و عصر ناپلئون (۱۹۷۵).

چندین اثر ویل دورانت نیز پس از مرگ او منتشر شده‌اند، مانند قهرمانان تاریخ: تاریخ مختصر تمدن از دوران باستان تا طلوع عصر مدرن (۲۰۰۱)، بزرگ‌ترین ذهن‌ها و ایده‌های تمام دوران (۲۰۰۲)، دعوت به فلسفه: مقالات و گفتگوها در مورد عشق خرد (۲۰۰۳) و ماجراهایی در باب فلسفه (۲۰۰۸).

در سال ۱۹۷۵ نیویورک تایمز بیان کرد که ویل و آریل دورانت بزرگ‌ترین مورخان زمان ما هستند. این زوج علاوه بر جایزه پولیتزر که در سال ۱۹۶۸ دریافت کردند، در سال ۱۹۷۷ مدال آزادی ریاست جمهوری را نیز دریافت کردند که بالاترین جایزه‌ای است که دولت ایالات متحده به غیرنظامیان اعطا می‌کند.

ویل دورانت در ۷ نوامبر ۱۹۸۱ در لس‌آنجلس کالیفرنیا پس از شنیدن خبر مرگ همسرش که دو هفته پیش از او درگذشته بود، درگذشت. این زوج در گورستان وست وود ویلج مموریال پارک در لس‌آنجلس کالیفرنیا به خاک سپرده شدند.