دانلود و خرید کتاب صوتی مرگ نامه

ادوارد لُوه، در کتاب «مرگ نامه» با جملاتی کوتاه و خرده روایت‌ها خطاب به دوستی می‌نویسد که بیست سال پیش از نوشته شدن این کتاب، خودکشی کرده بوده است.

خلاصه کتاب مرگ‌نامه

 رمان مرگ نامه خرده‌روایات و خاطراتی ادواردلوه از دوستی است که سال‌ها پیش و در ۲۵ سالگی خودکشی کرده است. او در این کتاب خاطرات گذشته خود با دوستش را مرور می‌کند و جالب این جا است که دقیقا ده روز پس از سپردن کتاب به ناشر، خودش هم دست به خودکشی می‌زند.

 لُوه در این کتاب با ارائه‌ی جزئیات و تصویرسازی‌های پیاپی، شخصیتی جامع از دوست قدیمی‌اش نمایان می‌کند. زمانی‌که تلاش او برای ارائه‌ی خاطرات مشترک با دوست از دست رفته به سرنوشت خود نویسنده گره می‌خورد، تصویر «مرگ نامه» در ذهن خواننده به یک وصیت‌نامه تبدیل می‌شود. او «مرگ نامه» را با ظرافت و ارائه‌ی جزئیات در توصیف شخصیت و فضا سازی به زیبایی پیش می‌برد. کتاب سرشار از تصاویر تلخ و شیرین زندگی است که با لحنی صمیمی و مجاور قرار دادن خیال و واقعیت روایت می‌شوند.

کتاب صوتی مرگ نامه برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب نوشتاری راجع به مرگ است، اما می‌توان آن را نوعی زندگی نامه دانست. اگر اندیشه‌ای راجع به زندگی آدم‌ها پیش از مرگ‌های خودخواسته داریم، یا اگر با مرگ یکی از نزدیکانمان مواجه شده‌ایم، می‌توانیم با خواندن این کتاب به نوعی مواجهه با واقعیت ناگزیر پایان زندگی دست پیدا کنیم.

درباره‌ی ادوارد لُوه

«ادوارد لُوه» در سال ۱۹۶۵ در فرانسه به دنیا آمد. او ابتدا در رشته‌ی تجارت و اقتصاد تحصیل کرد و پس از مدتی به نقاشی علاقه‌مند شد. منتقدان مجله‌ی تله راما لُوه را هنرمندی معرفی می‌کنند که «از تعدد شخصیت و زندگی دوگانه رنج می‌کشد». این وضعیت ذهنی او را می‌توان در آثارش مشاهده کرد. کمی بعدتر لُوه با اعلام سوزاندن تک تک تابلوهایش به شکلی کاملا آگاهانه و خودخواسته نقاشی را رها کرد و به عکاسی مشغول شد. عکس‌هایی منحصر به فرد که پایانی متفاوت با نقاشی‌های خالق‌شان نداشتند. پس از رها کردن این دو رشته، لُوه به نوشتن پرداخت اما با نوشتاری متفاوت که هیچ دستور یا هدایت‌گری در برابر خواننده ندارد، بلکه ذهن او را رها می‌کند تا خود با خیال‌پردازی مسیر روایت‌ها را پیش بگیرد.

از آثار دیگر ادوارد لوه می‌توان به «کارها»، «دفتر خاطرات» و «خودنگاره» اشاره کرد.

جملاتی از کتاب صوتی مرگ نامه

«تو تا زمانی‌که آشنایانت زنده باشند زنده می‌مانی و با مرگ آخرین نفرشان تو هم می‌میری. مگر این‌که بعضی‌هاشان تو را در کلمات‌شان زنده نگه دارند؛ در حافظه‌ی فرزندان‌شان. تو تا چند نسل می‌توانی به شکل شخصیتی در داستان‌های آشنایانت زنده بمانی»؟