آلبا د سس پدس

«آلبا د سس پدس» (Albade‬ Cespedes) با نام کامل «آلبا کارلا لائوریتا دسس پدس ای برتینی» در ۱۱ مارس ۱۹۱۱ به دنیا آمد و در ۱۴ نوامبر ۱۹۹۷ میلادی درگذشت. او نویسنده‌ای کوبایی - ایتالیایی بود که در رمِ ایتالیا زاده شد. پدربزرگش نخستین رئیس‌جمهور کوبا، پدرش سفیر کوبا و مادرش ایتالیایی بود. پس از ازدواج با یک سرهنگ ایتالیایی به تابعیت ایتالیا درآمد و سال‌های بسیاری را در این کشور زیست. کارش را به‌عنوان روزنامه‌نگار در دههٔ ۱۹۳۰ آغاز کرد. در ۱۹۳۵ نخستین رمان خود (L’Anima Degli Altri) را نوشت. در این سال برای فعالیت‌های ضدفاشیستی در ایتالیا زندانی شد و دو کتابش با نام‌های «هیچ‌کس به گذشته برنمی‌گردد» (۱۹۳۸، There's No Turning Back) و «فرار» (۱۹۴۰) در دستگاه سانسور فاشیست‌ها توقیف شد. در سال ۱۹۴۳ دوباره به‌خاطر همکاری با Radio Partigiana به زندان افتاد. پس از جنگ به فرانسه رفت و تا پایان عمرش در نوامبر ۱۹۷۷ آنجا ساکن بود. شخصیت‌های زنِ رمان‌های این نویسنده را نمایندهٔ زنان قرن بیستم ایتالیا دانسته‌اند. آثار او سال‌های جنگ جهانی دوم و چندین سال پس از پایان جنگ را که تقابل پیدا و پنهان فضای ناهماهنگ زندگی خانوادگی و زندگی اجتماعی و چالش زنان با محیط اطرافشان هویدا شد، نشان می دهد. او با نگارش رمان زن‌محورِ «دفترچه‌ٔ ممنوع» شهرت بسیار به دست آورد و نویسنده‌ای شد که همچنان به‌عنوان یکی از پیشگامان جنبش فمینیستی شناخته می‌شود. او هیچ‌وقت خودش را به‌عنوان یک فمینیست معرفی نکرد، اما در میان خوانندگان فمینیست طرفدار بسیار داشت. گفته شده است که منتقدان مرد اغلب او را نادیده می‌گرفتند و معتقد بودند کتاب‌هایش سطحی و بازاری هستند. از دیگر آثار «آلبا د سس پدس» می‌توان به کتاب‌های «عذاب وجدان» (Remorse)، «تازه‌عروس» (Invito a Pranzo) و «عروسک فرنگی» (La Bambolona) اشاره کرد. این نویسنده در سال ۱۹۳۹ برای نگارش رمان «هیچ‌کس به گذشته برنمی‌گردد» (۱۹۳۸، There's No Turning Back) برندهٔ جایزهٔ معتبر ویارجیو (Viareggio Prize) شد، اما این جایزه به‌دستور دولت وقت ایتالیا به‌دلیل فعالیت‌های ضدّ فاشیستی او پس گرفته شد. این را نشان‌دهندهٔ جایگاه و تأثیرگذاری او به‌عنوان یک نویسنده و فعال سیاسی دانسته‌اند.