دانلود و خرید کتاب صوتی قدرت نونچی

کتاب صوتی قدرت نونچی نوشتهٔ ایونی هانگ و ترجمهٔ مریم اصغرپور و با صدای نسترن نجاران است و انتشارات بذر خرد آن را منتشر کرده است. راز شادی و موفقیت کره در این کتاب صوتی آمده است.

درباره کتاب صوتی قدرت نونچی

نونچی به معنای تحت‌اللفظی «اندازه‌گیری چشمی»، هنر ظریف سنجش افکار و احساسات دیگران برای ایجاد هماهنگی، اعتماد و ارتباط است.

فرض کنیم به‌تازگی در یک شرکت مشغول به کار شده‌اید و شما را به یک میهمانی دعوت می‌کنند که می‌خواهید در آن میهمانی به چشم بیایید و تأثیر خوبی بر دیگران بگذارید. وقتی وارد سالن میهمانی می‌شوید، می‌بینید خانم مسنی که تا حالا او را ندیده‌اید لطیفه‌ای نه چندان بامزه تعریف کرده است و همه به‌شدت به این لطیفه می‌خندند. کدام یک از کارهای زیر را انجام می‌دهید؟

الف) لطیفه‌ای واقعاً بامزه تعریف می‌کنید که قطعاً خیلی بهتر از لطیفه‌ای است که از آن خانم شنیده‌اید. همکاران جدیدتان از این کار خوششان خواهد آمد!

ب) هرچند لطیفه‌ای که شنیده‌اید خیلی بامزه نیست، با صدای بلند همراه دیگران می‌خندید.

ج) لحظه‌ٔ مناسبی را برای معرفی خودتان به خانم مسنی پیدا می‌کنید که آن لطیفه را تعریف کرده است و به‌درستی حدس زده‌اید که رئیس شرکت است.

اگر گزینه‌ٔ «الف» را انتخاب کرده‌اید، به‌شدت نیاز دارید روی نونچی خودتان کار کنید. اگر گزینه‌ٔ «ب» را انتخاب کرده‌اید، وضعیت خوبی دارید چون فضای اتاق را درک کرده و سرنخ‌های درست را از همکاران جدیدتان گرفته‌اید. اگر گزینه‌ٔ «ج» را انتخاب کرده‌اید، به شما تبریک می‌گویم، چون همین حالا در راه رسیدن به مهارت و استادی در به‌کارگیری قدرت نونچی هستید.

نونچی ابرقدرت کره‌ای است. عده‌ای حتی تا آن‌جا پیش می‌روند که می‌گویند کره‌ای‌ها می‌توانند ذهن‌خوانی کنند ـ هرچند خواندن ذهن دیگران کاری ماوراءالطبیعى‌ نیست. نونچی هنر درک آنی افکار و احساسات دیگران به منظور بهبود روابط در زندگی است. داشتن نونچیِ عالی به معنای واسنجی و تنظیم مستمر فرضیاتتان براساس هر کلمه، ژست یا حالت چهره‌ٔ جدید است تا همیشه حاضر و آگاه باشید. سرعت مهم‌ترین نکته در مورد نونچی است؛ درواقع، اگر کسی مهارت بسیاری در نونچی داشته باشد کره‌ای‌ها نمی‌گویند او نونچی «خوب» دارد، بلکه می‌گویند او نونچی «سریع» دارد.

شنیدن کتاب صوتی قدرت نونچی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به کسانی که می‌خواهند راز موفقیت کره‌ای‌ها را بدانند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی قدرت نونچی

«کتاب مطالعات اجتماعی کلاس هشتم در مدرسه‌ام در سئول با جمله‌ای از ارسطو شروع می‌شد: «انسانْ حیوان سیاسی است.» این جمله را به وضوح به یاد دارم، چون عکسی از مورچه‌ها همراه آن بود و من از مورچه متنفرم. در ادامه‌ی آن فصل کتاب آمده بود که مورچه‌ها با وجود این‌که به صورت گروهی زندگی می‌کنند برای زنده ماندن نیازی ندارند سیاسی باشند، چون فقط براساس غریزه عمل می‌کنند.

این واقعیت که یک کتاب درسی کره‌ای با چنین جمله‌ای شروع می‌شود، شاهدی بر این موضوع است که فرهنگ کره برای دیدن خود به عنوان بخشی از یک ارگانیسم بزرگ‌تر ارزش بسیار زیادی قائل است. ریشه‌های کنفوسیوسی کره که هنوز در سطح این کشور دویده اند و دیده می‌شوند، براساس این باور هستند که هر عضو جامعه نقشی دارد که با نقش دیگران درهم تنیده است. اگر شما از نقش خودتان منحرف شوید کل این درهم‌تنیدگی را مختل می‌کنید و اگر همه چنین کاری کنند جامعه از هم می‌پاشد.

با این حال، آیین کنفوسیوس در زندگی سرمایه‌داری امروزی غیرعملی به نظر می‌رسد و به همین دلیل است که قسمت زیادی از این آیین در کره کنار گذاشته شده است؛ ولی جالب است که جامعه‌ی قدیمی کره چقدر همراستا با عقاید فیلسوفان یونان باستان بوده است، مخصوصاً این باور که انسان‌ها به صورت گروهی زندگی می‌کنند، چون خارج از گروه نمی‌توانند زنده بمانند. باز هم به گفته‌ی ارسطو: «جامعه‌ی کامل به خاطر زندگی شکل می‌گیرد و به خاطر زندگی خوب وجود دارد.»

زندگی خوب.

آیا زندگی خوب چیزی نیست که همه‌ی ما می‌خواهیم؟ من در دوره‌ی کارشناسی فلسفه خواندم تا به جوابی برای این سؤال برسم که زندگی خوب را باید در کجا پیدا کرد. برایم مشخص شد در موقعیتی مثل موقعیت جادوگر شهر اُز قرار دارم. جواب در باغچه‌ی پشت خانه‌مان، در تربیت خودم بود: زندگی خوب عمدتاً از طریق نونچی و مشاهده‌ی دیگران به دست می‌آید.

بسیاری از انسان‌های امروزی در برابر این مفهوم حالت تدافعی می‌گیرند. نوعی «من می‌خواهم خودم باشم» شعار جنگی چند نسل فردگرای گذشته بوده است.

خب، فکر می‌کنم برای همه‌ی موجودات احساسی قرن بیست و یکم مشخص شده است که چند نسل این ذهنیت خودمحور بازگشته اند تا ما را دچار خود کنند. عده‌ای از مفسران می‌گویند کاپیتالیسم مؤخر در فرایند فروپاشی در خود است و این فرایند به پدیده هایی مثل عمیق‌تر شدن شکاف ثروت منجر می‌شود و زمین را هر روز بیشتر از قبل غیرقابل زندگی می‌کند. من فکر می‌کنم انسان‌ها با هر نظر و عقیده‌ی سیاسی درنهایت می‌پذیرند که برای پایدار ماندن دنیای متمدن باید با دیگران کنار بیاییم و آن‌ها را در نظر بگیریم. ما اشتباه می‌کردیم، حق با ارسطو بود.

انسان‌گریزها شاد باشید: قسم می‌خورم که برای کنار آمدن با دیگران اصلاً لازم نیست مثل آن‌ها باشید. اگر نونچی خوبی داشته باشید همان گِردی اجتماعی را که در موردش صحبت کردیم، ایجاد خواهید کرد و این ویژگی، وارد شدن به گفت‌وگوها و بیرون رفتن از آن‌ها را آسان‌تر می‌کند. افراد گوشه‌گیر اغلب اوقات به اشتباه امیدوارند که اگر با بدخلقی رفتار کنند، دیگران آن‌ها را رها می‌کنند تا به آرامش برسند. درواقع، معمولاً برعکس است.

فرض کنیم دوست ندارید بین مردم باشید. اگر این‌طور باشد احتمالاً می‌خواهید خیلی سریع وارد اداره‌ی پست بشوید و از آن بیرون بیایید. اگر کارمند اداره‌ی پست بگوید: «اوه، سلام دوباره! این روزها کار و بارِت چطوره؟» کدام جواب سریع‌تر از دهانتان خارج می‌شود: «اوه، عالی، ممنونم!» یا «چه ربطی به تو داره؟» با جواب دوم فقط به خودتان لطمه می‌زنید. گرد بودن، تعاملات را بی‌اصطکاک می‌کند تا بتوانید اگر دلتان خواست سریع به غارتان برگردید. می‌توانید همان‌قدر که دلتان می‌خواهد به چشم بیایید یا دیده نشوید. افرادی که نونچی خوبی ندارند همان افرادی هستند که همیشه محیطشان را آشفته کرده و لبه‌های ناهمواری در برابر دیگران ایجاد می‌کنند.

بگذارید نونچی به شما کمک کند لبه‌های تعاملات اجتماعی‌تان را هموار کنید. صرفنظر از این‌که چه کسی هستید یا روابطتان چقدر پیچیده هستند، نونچی می‌تواند به شما کمک کند چنان زندگی را بگذرانید که هم برای خودتان و هم برای همه‌ی افرادی که با آن‌ها برخورد می‌کنید، هماهنگ و متناسب به نظر برسد.»