دانلود و خرید کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی

کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی نوشتهٔ دانیل گلمن و ترجمهٔ حمیدرضا بلوچ است. کامبیز خلیلی و فرهاد اتقیایی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده‌اند و انتشارات پندار تابان (با همکاری نشر جیحون) آن را منتشر کرده است. این اثر صوتی، کوشیده است تا گونه‌های هوش بشری را به شنوندهٔ خویش معرفی کند. نویسنده، این کتاب را کامل‌کنندهٔ کتاب «هوش عاطفی» خود معرفی کرده است.

درباره کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی

کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی می‌گوید که مغز انسان به‌گونه‌ای است که او را موجودی اجتماعی می‌سازد؛ یعنی هر زمان که با کسی سروکار پیدا می‌کنیم، به‌گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر وارد یک رابطهٔ صمیمانهٔ مغز به مغز می‌شویم. این کشفِ علم عصب‌شناسی است. رابطهٔ مغزی میان انسان‌ها، به آنها امکان می‌دهد که بر مغز، همین‌طور جسمِ شخص دیگر تأثیر بگذارند.

حتی عادی‌ترین تماس‌های روزمره نیز به‌عنوان تنظیم‌کننده‌های مغز عمل می‌کنند، عواطف و هیجانات را شکل می‌دهند. بعضی از آنها برای ما مطلوب و خواستنی می‌شوند و بقیه چنین خصیصه‌ای پیدا نمی‌کنند. هرچقدر ارتباط ما با دیگری از نظر عاطفی قوی‌تر باشد، تأثیرگذاری دوطرفه‌مان بر یکدیگر بیشتر خواهد بود. بیشترین دادوستدهای عاطفی ما با افرادی صورت می‌گیرد که بیشترین اوقات خود را با آنها می‌گذرانیم؛ به ویژه آنهایی که بیشترین حس دلسوزی و مراقبت را نسبت به آنها داریم.

طی این ارتباطات مغزی، مغزهای ما با یکدیگر وارد نوعی پایکوبی عاطفی و احساسی می‌شوند. روابط اجتماعی ما با مردم، همانند نوعی تنظیم‌کننده عمل می‌کند؛ چیزی مثل یک ترموستات که عواطف و احساساتمان و نیز عملکردهای ذهنی‌مان را مرتب و منظم می‌کند.

دانیل  گلمن در این کتاب، دربارهٔ نقش هوش انسانی در روابط اجتماعی می‌نویسد و درواقع هوش اجتماعی که تعیین‌کنندهٔ رفتار و نوع ارتباط ما با انسان‌های دیگر در اجتماع است را با جزئيات و بر مبنای کشفیات علمی در این زمینه معرفی می‌کند.

شنیدن کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به افرادی که دررابطه‌با نحوهٔ عملکرد مغز انسان و تأثیرات آن بر روابط بین‌فردی کنجکاو هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره دانیل گلمن

دکتر دانیل گلمن، مسئولیت بخش علوم رفتاری نیویورک تایمز را به عهده دارد. او در دانشگاه هاروارد تدریس کرده و پیش از آن نیز سردبیر مجله سایکولوژی ToDay بوده است.

برخی از کتاب‌های دانیل گلمن عبارت‌اند از: علم جدید هوش اجتماعی، کار با هوش هیجانی و ذهن مراقبه‌گر.

بخش‌هایی از کتاب صوتی علم جدید هوش اجتماعی

«یک روز بعد از ظهر، در مدرسهٔ الاهیات پرینستون قرار بود چهل تن از دانش‌آموختگان بر اساس یک سخنرانی تمرینی مورد ارزیابی قرار گیرند. موضوع سخنرانی نیمی از آنان، از موضوعات انجیل تعیین شده بود و بقیه باید دربارهٔ حکایت مرد نیکوکاری صحبت می‌کردند که برای کمک کردن به غریبه‌ای مجروح، که مورد بی‌اعتنایی تعدادی خشکه مقدس قرار گرفته بود، در کنار راه توقف می‌کند.

همهٔ افراد در اتاقی جمع شده و در حال تمرین بودند. هر پانزده دقیقه یک نفر از آنان برای انجام سخنرانی خود باید به ساختمانی دیگر می‌رفت. هیچ یک از آنان نمی‌دانستند در حال پس دادن آزمونی دربارهٔ گذشت و فداکاری هستند.

مسیر آنان از جلوی دری می‌گذشت که در آن جا مردی ناله‌کنان از درد بر زمین افتاده بود. بیست و چهار نفر از دانشجویان بی آن که کوچک‌ترین توجهی به ناله‌های غم‌انگیز مرد نشان دهند، از جلوی او گذشتند. حتی آنهایی که قرار بود داستان مرد نیکوکار را امتحان دهند از نظر رفتار هیچ تفاوتی با بقیه نداشتند.

آنها می‌ترسیدند مبادا دیر به آزمون برسند. از بین ده نفری که فکر می‌کردند بموقع به آزمون نمی‌رسند، فقط یک نفرشان توقف کرد؛ و از میان ده نفر دیگر که می‌دانستند وقت کافی دارند، شش نفر ایستادند.

به نظر می‌رسد یکی از عوامل مهمی که در گذشت و فداکاری نقش دارد، داشتن وقت برای توجه کردن است؛ برای این که به بهترین وجه برای همدردی برانگیخته شویم، لازم است بر روی موضوع تمرکز کامل پیدا کنیم تا از نظر عاطفی درگیر آن شویم.

مسلماً افراد از نظر توانایی، تمایل، و علاقه برای توجه نشان دادن به چیزی، با یکدیگر متفاوت هستند. ممکن است یک نوجوان توجهی به صدای غرغر مادرش نشان ندهد، اما لحظه‌ای بعد به صدای دوستش که تلفنی با او صحبت می‌کند با تمرکز کامل گوش کند. دانشجویان یادشده نیز برای شرکت در آزمون خود آن قدر دغدغه فکری داشتند که مایل نبودند یا نمی‌توانستند به مرد افتاده توجه کنند. بدون شک آنها طوری درگیر افکار خود و فشار زمان بودند که حتی متوجه وضعیت او هم نشدند، تا چه رسد به این که کمکش کنند.

در شهرهای بزرگ، پدیده‌ای به نام « شهرزدگی » وجود دارد که موجب می‌شود افراد چنان غرق در مشغلهٔ خود باشند که دیگر تمایلی به توجه یا کمک کردن به دیگری نداشته باشند. به نظر جامعه‌شناسان، دلیل گرایش افراد به این حالتِ در خودفرورفتگی در خیابان‌های شلوغ شهر، این است که می‌خواهند خود را در برابر هجوم محرک‌های فراوان اطراف حفاظت کنند. برای رسیدن به این هدف پیداست که به طور ناخودآگاه با کم کردن توجه از مواردی که نیازمند توجه آنها است، انرژی لازم برای حفاظت از خود را فراهم می‌آورند. به قول یک شاعر، ما شلوغی خیابان را با نگاه خیره و گوش‌های بسته، برای خود قابل تحمل می‌کنیم.»