دانلود و خرید کتاب صوتی حمام ها و آدم ها

کتاب صوتی «حمام ها و آدم ها» نوشتهٔ میخاییل زوشنکو با ترجمهٔ آبتین گلکار و گویندگی آرمان خدادادی و آرمان سلطان‌زاده در آوانامه منتشر شده است. حمام‌ها و آدم‌ها ۳۵ داستان کوتاه و طنزآمیز است. مضمون داستان‌های زوشنکو از تناقض‌های زندگی روزمره در اتحاد جماهیر شوروی مایه می‌گیرد. 

درباره کتاب حمام ها و آدم ها

داستان‌های کتاب حمام‌ها و آدم‌ها عبارتند از: طالع نحس / زن آلامد / شامه‌ی سگی / استکان / ازدواج حسابگرانه / حمام / رسم بد / خوشبختی / ضبط صوت / قوم و خویش نداشتن بهتر است / بحران / دزدها / بلبشو / هنرپیشه / از دست رفتن یک انسان / لباس کارگری / بشکه / مسئول صحنه / خوشی‌های فرهنگ / چهره‌ی زشت سرمایه‌داری / عمل جراحی / اتفاق کوچک / گربه و آدم‌ها / پررویی / چشم‌های غمگین / رنج‌های ورتر جوان / تله / پیرمرد ناآرام / حمام‌ها و آدم‌ها / زودتر بخواب / ماجرای بیماری / کاج سال نو / عکس / شاخک / بازی خوب.

درباره میخاییل زوشنکو

میخاییل زوشنکو، نویسنده و طنزنویس روس، در سال ۱۸۹۵ در سن‌پترزبورگ به دنیا آمد. پدرش اوکراینی و مادرش روس بود. او برای تحصیل در رشته‌ حقوق به دانشگاه سن‌پترزبورگ رفت، ولی به دلیل مشکلات مالی نتوانست درس خود را به پایان برساند. سپس در دوران جنگ جهانی اول در ارتش روسیه خدمت کرد و چندین بار نیز مجروح شد. زوشنکو در دهه‌ ۱۹۲۰ در عرصه‌ طنزنویسی محبوبیت خاصی به دست آورد، اما پس از انتقاد از ژدانف و برنامه‌هایش و اخراج از اتحادیه‌ نویسندگان و عدم امکان چاپ نوشته‌هایش باقی عمر را در فقر زندگی کرد. سبک نوشتاری زوشنکو ساده و نزدیک به زبان محاوره است. خود او معتقد بود که جملاتش بسیار کوتاه و برای فقرا قابل لمس است و به همین دلیل است که خوانندگان زیادی دارد. میخائیل زوشنکو در ۲۲ ژوئیه ۱۹۵۸ درگذشت.

کتاب حمام ها و آدم ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان کوتاه و ادبیات روسیه پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب حمام ها و آدم ها

من که خودم خارج از کشور نبوده‌ام، برای همین نمی‌توانم بگویم آن‌جا چه‌خبر است. ولی همین تازگی‌ها دوست و رفیقم از خارج برگشت و کلی چیزهای جالب برایم تعریف کرد. می‌گفت مهم‌ترین چیز این است که کاپیتالیسم همه‌چیز را قبضه کرده. بدون پول نمی‌شود نفس کشید. پول برای آن‌ها از همه‌چیز مهم‌تر است. فین هم بکنی، باید چند فینک پیاده شوی. البته این روزها در کشور ما هم خیلی وقت‌ها پول لازم می‌شود. هر جهنم‌دره‌ای که بروی، برای همه‌چیز باید کیف پولت را دربیاوری. ولی، با همه‌ی این‌ها، اوضاع ما خیلی ساده‌تر از آن‌هاست.

...

و بیش از این نتوانستم تحمل کنم؛ به گوشه و کنارخانه سرمی کشیدم و دار و ندارم را وارسی می کردم. دیدم، خدا را شکر صندوقچه ام آنجاست. شلوارهای عزیزم هم سر جایشان آویزان هستند. همین طور شنلم، خلاصه همه صحیح و سالم مانده اند. اما یک مرتبه ایگور ایوانویچ آمد کنار من و دستش را این طوری جلو من تکان تکان داد. گفت: «هی، به وسایل دیگران دست نزن؛ وگرنه هرچه دیدی از چشم خودت دیدی!» گفتم: «وسایل دیگران یعنی چه؟ ایگور ایوانویچ، این ها که معلوم است شلوارهای من است. نگاه کنید. حتی نوشته ی خشک شویی هم روی شان مانده: ن. سینبریوخوف.» ولی او حرف خودش را می زد: «اینجا خبری از شلوارهای تو نیست و نمی تواند باشد. هرچه اینجا هست نصف نصف مال من و ماتریونا واسیلیوناست.» خودش هم رفت و آرنج ماتریونا واسیلیونا را گرفت و او را آورد وسط اتاق: «ملاحظه بفرمایید: این منم و این هم همسر قانونی ام، سرکار خانم ماتریونا واسیلیونا. شک نداشته باشید که همه چیز قانونی است.