بی دلیل نیست که هم فیلم هم کتاب جز برترین ها هستند ... بینظیره ... البته به نظر من فیلمش به اندازه نصف کتاب هم نیست ... کتاب خیلی پرمحتواتره. موزیک های متن کاااملا مناسب و به موقع. گویندگی آقای اتقیایی هم که دیگه نیازی به تعریف نداره. بیییینهایت لذت بردم. مهارت نویسنده تو تشبیهات و توصیف شرایط شگفت زده میکنه خواننده رو. اگه فیلمش رو دیده باشید خیلی تو تصور کردن محیط و بیمارستان و اشخاص کمک میکنه و راحتتر میشه باهاش ارتباط گرفت.

این کتاب فوق العاده بود،با وجود شهرتی که داشت متاسفانه من هیچ اشنایی باهاش نداشتم و خیلی با تردید خریداری کردم.اما همون قسمتای اول با متن،خوانش و انتخاب موزیکهای فوق العاده ش تونست منو راضی کنه. بیماران روانی در این کتاب به نظرم نمادی از جامعه ست که پرستار رچد به عنوان نمادی از فردی کنترلگر سعی داره به هر شکلی که میتونه شور و اشتیاق رو تو وجود بیماران بخش از بین ببره. کتاب پر از توصیفات زیبا بود،با این قسمتش شدیدا ارتباط برقرار کردم: او مثل ساعت کهنه‌ای است که نه زمان را نشان میدهد و نه از کار می ایستد.ساعتی که عقربه هایش از کار افتاده است.‌دیگر شماره ندارد و زنگش هم کار نمیکند.ساعت کهنه‌ی بی فایدە‌ای که فقط تیک‌تاک میکند و فاخته‌اش بی‌جهت بیرون می‌آید و کوکو میکند.

من فیلم رو ندیدم. کتاب ۴ از ۵. پرکشش و جذاب بود. جزییات و توصیفات بقدر کافی وجود داشت. فضای تیمارستان و بطور کلی جو حاکم بر جامعه مدرن خیلی خوب تصویر شده بود. راوی ۵ از ۵. بی نقص، با شخصیت و صداسازی عالی.

جزو کتابهای بینظیری بود که خوندم،گوینده با تغییر صدای هر کرکتر،تو رو دقیقا به همون فضا میبره تا لمس کنی،بشدت توصیه میکنم

این کتاب عالی بود و فیلمش حتی یک سوم این داستان نیست. نمیدونم چرا اینقدر ناشناخته مونده.

روایت این کتاب اول شخص به شکل جریان سیال ذهن، از زبان بیمار روانی سرخ پوست است. درون مایه ی آن نقد مدرنیته و مادر سالاری است.

زندگی من به دوقسمت تقسیم شد ؛قبل از خوندن این کتاب و بعد از خوندن این کتاب .واقعا بی نظیر بود ،از اون کتاب‌هاست که تا مدتها ذهنت درگیرش می مونه و هیچ وقت هم فکر نکنم یادت بره

توصیه می کنم اول کتابشو بخونید و بعد فیلمش.فوق العاده بود .

تا حدودی کسل کننده بود.

تا اینجا که عالی بوده از همه لحاظ