دانلود و خرید کتاب صوتی مجموعه داستان‌ های شاهنامه (جلد اول: هفت خان رستم)

کتاب صوتی «هفت خان رستم» اثر ابوالقاسم فردوسی با گردآوری محسن دامادی و گویندگی فرهاد اتقیایی در انتشارات کتاب‌سرای نیک منتشر شده است. کتاب «هفت خان رستم» جلد نخست از مجموعه داستان‌های شاهنامه است. محسن دامادی در این مجموعه، داستان‌های شاهنامه را به زبانِ روان امروزی نوشته تا هر کس بتواند به‌آسانی شاهنامه را بخواند و با این اثر ملی ارتباط برقرار کند. مهم‌تر از این، نویسنده تلاش کرده تا در هر داستان، جهان‌بینی شاعر بزرگ وطن‌پرست ایرانی که به دلیلِ سلطهٔ بیگانه به رمز و راز بیان شده، واکاوی کند و سرانجام کلاس آموزشی فردوسی برای علاقه‌مندان داستان نویسی و فیلم‌سازی اقتباسی در هر داستان بیان شده است.

این شیوه در هر یک از داستان‌های مجموعه که به‌تدریج منتشر خواهد شد رعایت شده، تا با مطالعهٔ هر داستان، برای خواننده یک دریچه تازه به چشم‌انداز این شاهکار بزرگ ادبیات پارسی گشوده شود.

درباره کتاب صوتی هفت خان رستم

در روزگار پادشاهیِ کِی‌کاوس، رستم باید از ۷ خان یا منزل دشوار بگذرد، اما رفتن به این راه دشوار، انتخاب او نبود. رستم این سفر را سرنوشت ناگزیر خود دانست و از مادرش رودابه تمنا کرد برای او دعا کند.

بدو گفت کای مادرِ نیکخوی

نَبُگزیدم این راه بر آرزوی

چنین آمدم بخششِ روزگار

تو جان و تنِ من به یزدان سپار

برای دانستن ۷ خان، باید رویدادها را از زمانِ پادشاهی کی‌کاوس دنبال کنیم.

کتاب صوتی هفت خان رستم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به شاهنامه پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی هفت خان رستم

آمدنِ دیوی در سیمای نوازنده!

در یکی از مجالسِ شادخواری و خوش‌گذرانی، کاوس مست از مِی انگور و باده‌ی غرور برای فرماندهانِ سپاه خودستایی می‌کرد. سالارِ دربار خبر آورد نوازنده‌ای از مازندران آمده و تمنا دارد به حضورِ شاه برسد.

*

فردوسی پنهان نمی‌کند این نوازنده، دیوی در سیمای آدمی بوده. دیوی که پنجه‌ای شیرین و خوش‌نواز داشته و دل‌انگیز می‌خوانده.

*

دیو در ادبِ کهنِ پارسی، موجودی پلید و تبهکار است. برخلافِ فرشته‌ها که خلقتی پاک و آسمانی دارند و مامورانِ خدا برای مراقبت از انسان‌ها هستند.

دیوها از نخستین روز که آدم خلق شد، با او دشمنی کردند. حکایتِ آن دور و دراز است. برمی‌گردد به اینکه خداوند به مخلوقات گفت: آدم را خلق می‌کنم و همه‌ باید به او سجده و او را ستایش کنند. موجوداتی که جنسِ آنها از آتش بود اعتراض کردند. از خدا پرسیدند: مگر آدم چه ویژگی دارد؟ خدا گفت: آدم از خاک است، ولی در کالبدِ او از روحِ خود خواهم دمید. او دارای ذره‌ی الهی است. اگر قدرِ ذره‌ی خود را بداند، می‌تواند سیر کمال کند و به مقامی الهی برسد.

موجوداتی که از جنسِ آتش بودند گفتند: چون آتش از خاک برتر است، ما آدم را ستایش نخواهیم کرد. خدا گفت: پس رانده شدید.

آدم خلق شد. دیوها که دیدند در مقابلِ اراده‌ی خدا نمی‌توانند کاری بکنند، به خدا گفتند: در مقابلِ عبادتی که عمری به درگاهِ تو داشتیم چه خواهی داد؟ خدا پرسید: چه می‌خواهید؟ آنها گفتند: همین آدم را که عزیز توست، از تو دور کنیم. خدا گفت: اما به کسانی که صادقانه مرا دوست دارند نمی‌توانید نزدیک شوید.

گویی خداوند با این داستانِ نمایشیِ زیبا، از ابتدا آموخت، راه نفوذِ دیوها در فکرِ آدم‌ها، خودِ آدم‌ها هستند. مثلاً کسی که گرفتارِ تَکَبُر شود، مجال می‌دهد دیوِ نفْس، او را در دامِ خودپسندی، خودخواهی، خودنمایی و خودفریبی گرفتار کند.

در مقابل، راهِ دور کردنِ این دیوِ پلید، فروتنی و تواضع، بویژه در برابرِ خداوند است.

*

چه می‌شود کرد! آدمیزاد چون به قدرت، ثروت و دولت برسد، احساسِ خدایی پیدا و گمان می‌کند از همه کس برتر و بالاتر است.

آیا همین احساس به سراغِ ‌کاوس آمده بود؟

برگردیم به داستان، تا بدانیم بینِ کاوس و دیوِ نوازنده چه گذشت؟