کتاب راه و روش مینیمالیستی

کتاب راه و روش مینیمالیستی اثری از اریکا لین با ترجمه نوشین دیانتی است. این کتاب روش‌هایی ساده و کاربردی برای نظم بخشیدن به زندگی و ساختن محیطی شاد را به مخاطبان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره کتاب راه و روش مینیمالیستی

راه و روش مینیمالیستی یکی از سبک‌های زندگی کردن است که روز به روز بیشتر در میان مردم محبوب می‌شود. مینیمالیست بودن تنها محدود به استفاده از یک یا دو رنگ یا خلوت بودن خانه نمی‌شود، بلکه دامنه وسیعی را دربر می‌گیرد که تغییر طرز تفکر را هم شامل می‌شود. 

اما به راستی مینیمال بودن چیست؟ آیا افرادی که تنها چند دست لباس دارند یا در خانه‌شان هیچ وسیله‌ای به چشم نمی‌خورد، مینیمال محسوب می‌شوند؟ آیا تبلیغاتی که هر روزه در معرض آن هستیم، ما را به سمت مصرف‌گرایی سوق نمی‌دهند و اجازه مینیمال بودن و مینیمال زندگی کردن را از ما نمی‌گیرند؟

اریکا لین در کتاب راه و روش مینیمالیستی، روش‌هایی ساده و کاربردی برای نظم بخشیدن به زندگی و ساختن محیطی شاد به مخاطبان پیشنهاد می‌کند. این اثر ذهن شما را با طرز تفکر مینیمالیستی آشنا می‌کند و کمکتان می‌کند تا زندگی سالمی برای خود بسازید که از تبلیغات و مصرف گرایی و ... دور باشد. 

کتاب راه و روش مینیمالیستی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب راه و روش مینیمالیستی را به تمام علاقه‌مندان به روش و زندگی مینیمال پیشنهاد می‌کنیم. اگر دوست دارید با حقیقت این سبک زندگی و طرز تفکر آشنا شوید، این کتاب به شما کمک می‌کند. 

بخشی از کتاب راه و روش مینیمالیستی

فکر کردن مثل مینیمالیست‌ها

وقتی بیرون خودرو ایستاده بودم و باکش را پر می‌کردم، دختر پنج‌ساله‌ام از روی صندلی مخصوصش، از میان شیشهٔ باز ماشین پرسید: «چرا پمپ‌بنزین دارد با ما حرف می‌زند؟»

در پاسخ گفتم: «این تلویزیون کوچولو دارد تبلیغات پخش می‌کند. از ما می‌خواهند که وسایلشان را بخریم.»

او گفت: «آها، خوبه.»

البته واقعاً خوب نیست. حجم تبلیغاتی که ما فقط در طول یک روز دریافت می‌کنیم حیرت‌آور است؛ لازم نیست به زیرکانه بودن آن تبلیغات اشاره کنیم. کارشناسان بازاریابی دیجیتال گزارش می‌کنند که امریکایی‌ها روزانه، پیام چهار تا ده‌هزار برند را می‌بینند. بسیاری از این تبلیغات بادقت بسیار و براساس اینکه کجا کلیک می‌کنیم و چه چیزهایی را روی اینترنت هم‌رسانی می‌کنیم، برای علایق ما طراحی شده‌اند. به‌علاوه، ازآنجاکه برندها با اینفلوئنسرها، روی پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی محبوب شرکت دارند، ما معمولاً شاهد تبلیغ محصولات در خوراک‌های خودمان هستیم که دلیل نمایش آن‌ها هم فالورهای منتخبمان هستند.

چشم‌انداز مصرف‌گرایی در چند دههٔ اخیر به‌کلی دگرگون شده؛ زیرا تبلیغات ظریف‌تر و فراگیرتر شده است. ما از کودکی در این پیام غرق و با این روش احاطه شده بودیم که بیشتر بهتر است.

فکر کردن مانند مینیمالیست‌ها به این معناست که وضعیت موجود را زیر سؤال ببریم. اگر می‌خواهید ذهنیتی مینیمالیستی داشته باشید، با پرسیدن چندبارهٔ این سؤال‌ها از خودتان آغاز کنید:

ـ چطور می‌توانم، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، کمتر در معرض تبلیغات باشم تا کلاً با انواع و اقسام محصولاتی که وسوسه می‌شوم آن‌ها را بخرم آشنا نشوم؟

ـ آیا می‌توانم با خودم دربارهٔ تفاوت میان خواسته و نیاز صادق‌تر از این باشم؟

ـ رضایتمندی از خرید جدید واقعاً چقدر طول خواهد کشید؟

ـ آیا ترجیح می‌دهم که این کالا را بخرم یا آن تجربه را داشته باشم؟

ـ در چند سال آینده، چقدر زمان صرف نگهداری از این محصول خواهم کرد؟ (تعویض باتری، تمیز کردن، خشکشویی بردن، تعمیر کردن و مانند این‌ها.)

ـ در محیط شلوغ‌پلوغ و درهم‌برهم چه احساسی دارم؟

ـ آیا خانهٔ من از نظر بصری معرف همان آدمی است که سعی دارم باشم؟

ـ بعد از درگذشت من، چه کسی به وسایل و متعلقات من رسیدگی خواهد کرد و اکنون چه کار می‌توانم بکنم که از بار آن بکاهم؟

وقتی که زندگی‌ام را از درون لنز مینیمالیستی نگاه کردم، به‌تدریج دیگر دلم خانهٔ بزرگ‌تر نخواست؛ خانهٔ بزرگ‌تر فقط به این معنی است که باید چیزهای بیشتری را تمیز کنم. دیگر تلاش نکردم که دیوارهایم را با قاب‌ها و آثار هنری پر کنم؛ از نظر بصری، کمتر تبدیل به بیشتر می‌شود. به‌تدریج، دیگر برایم مهم نبود که به چشم دیگران چطور دیده می‌شوم؛ اکنون زندگی‌ام با ارزش‌هایم هماهنگی دارد و این به من خشنودی و اعتماد بیشتری نسبت به همیشه می‌دهد.

شما هم بکوشید همین زندگی را برای خودتان خلق کنید.