کتاب بازگشت شازده‌ پسر

کتاب بازگشت شازده پسر، داستانی زیبا و شنیدنی از الخاندرو گیلرمو روئمز است که در ادامه‌ی داستان زیبای شازده کوچولو نوشته شده است. این اثر برای انتشار از بنیاد سنت اگزوپری مجوز دریافت کرده است.

این کتاب شرح سفر دیگر شازده کوچولو است را با ترجمه‎ی حامد رحیمی منتشر شده است

درباره‌ کتاب بازگشت شازده پسر

کمتر داستانی در دنیا پیدا می‌شود که اینقدر مورد علاقه مردم دنیا باشد. به زبان‌های مختلف ترجمه شده باشد و هرکسی با هر حس و حالی از خواندنش لذت ببرد. اما شازده کوچولو، سفر جذاب یک پسرک کوچک از سیاره‌اش برای پیدا کردن دوست، تمام این ویژگی‌ها را دارد. آنتوان دوسنت اگزوپری با نوشتن شازده کوچولو نامش را در تاریخ ادبیات جهان جاودانه کرد و حالا الخاندرو گیلرمو روئمز، تصمیم گرفته است تا داستانی به همان اندازه جذاب، لطیف و پرمعنا بیافریند. داستان بازگشت شازده پسر، داستان سفر دوباره‌ی شازده کوچولو است که از اخترک خودش خسته شده است و دوباره می‌خواهد دنیا را بکاود. بازگشت شازده پسر، داستان لطیف و دوباره‌ی چیزهای واقعی زندگی است. همان‌هایی که می‌توان با چشم دل دید. بازگشت شازده پسر از عواطف رقیق انسان‌ها صحبت می‌کند و به ما یادآوری می‌کند زندگی فقط با عشق است که زیباست.

راننده‌ای شازده پسر را پیدا می‌کند. آن‌ها باهم شروع به گفتگو می‌کنند و کتاب بیشتر حول محور گفتگوهای آن‌ها می‌چرخد. حالا راننده که گویی نقش یک راهنما را برای شازده پسر ایفا می‌کند، او را وارد دنیای عجیب و پیچیده‌ی آدم بزرگ‌ها می‌کند...

کتاب بازگشت شازده پسر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب بازگشت شازده پسر داستانی است که تمام انسان‌ها از خواندن و شنیدن آن لذت می‌برند. اگر داستان شازده کوچولو را خوانده‌اید، حتما از این کتاب هم لذت خواهید برد.

بخشی از کتاب بازگشت شازده پسر

«خدا؟ خدا کیه؟ قبلا هم جوری در موردش حرف زدی که انگار اون باعث خیلی از اتفاق‌هاییه که این پایین می‌افته! یا انگار اون می‌تونه از این اتفاقات سر در بیارد. »

«اممم. اون کیه؟ خب اصلا نمی‌دونم باید بپرسیم که کیه یا چیه؟»

«اما تو در موردش حرف زدی.»

«خب آرا، چطور می‌تونم درباره‌اش حرف نزنم؟ اگر می‌دونستم خدا چیه می‌تونستم هر چیزی رو بدونم. میگن اون همون چیزیه که هست. صاحب ازل و ابد. همینطور آغاز و پایان هر چیزی که وجود دارد. بعضی‌ها اونو وجودی جاودان می‌دونند. سلسله‌ای بی‌پایان از علت‌ها و معلول‌ها. بعضی‌ها هم اونو طبق تصورات ما از کمال تعریف می‌کنند؛ خوبی، یا زیبایی. یا با واژه‌هایی مثل خالق، حقیقت و خرد افضل صداش می‌زنند...»