کتاب درک بحران ایران و آمریکا

کتاب درک بحران ایران و آمریکا نوشته فیلیس بنیس است که با ترجمه مریم السادات امیرشاکرمی منتشر شده است. این کتاب به درک و فهم مسائل بین‌الملل بسیار کمک می‌کند.

درباره کتاب درک بحران ایران و آمریکا

این اثر حاصل تحقیق گروه مطالعاتی وابسته به مؤسسه‌ی مطالعات سیاسی واشنگتن است. نقطه‌ی تمرکز کتاب، مناسبات خارجی ایران و آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است که محوریت آن با مسئله‌ی برنامه‌ی صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای ایران و اتهام بی‌اساس آمریکا و غرب مبنی بر تهدیدآمیز بودن برنامه‌ی اتمی ایران است. نویسنده کوشیده‌ با تحلیل این موضوع، به مسئله‌ی پیچیده و مهم دیگر یعنی تهدید آمریکا مبنی بر حمله‌ی نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران و اقدام به تحریم در چارچوب قطعنامه‌های شورای امنیت و ... بپردازد.

خواندن کتاب درک بحران ایران و آمریکا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به علوم سیاسی و روابط بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب درک بحران ایران و آمریکا

در پایانِ سالی که نخبگان دچار شکاف شده بودند، مشخص گردید که بوش و کابینه‌اش به‌طور روزافزون منزوی و دچار بحران شده‌اند و معلوم شد که چگونه سازمان سیای بوش با ازبین‌بردن نوار فیلم مستند بازپرسی از طریق شکنجه در آنچه جنگ جهانی با ترور نامیده می‌شود، نقش داشت. اسناد متقن وجود دارد که چگونه بوش میلیون‌ها دلار در جنگ علیه تروریسم به پاکستان کمک نمود و با این حال در ایجاد ثبات کامل در آن کشور جنگ‌زده شکست خورد. اسناد دیگر نشان می‌دهند که آمریکا و متحدانش تا چه میزان در جنگ افغانستان شکست خورده‌اند. هرچند واشینگتن کوشید در تجاوز نظامی به افغانستان ـ جنگی که به ادعای واشینگتن هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به‌دلیل حوادث ۱۱ سپتامبر مورد انتقاد قرار دهدـ کارنامهٔ درخشانی «از یک جنگ خوب» برای خود ترسیم کند.

مهم‌ترین چالشی که کابینهٔ بوش با آن مواجه شد در ۳ دسامبر سال ۲۰۰۷ اتفاق افتاد؛ زمانی‌که آژانس بین‌الملل انرژی اتمی اعلام کرد ایران عاری از هر نوع تسلیحات هسته‌ای بوده و درصدد اجرای برنامهٔ سوخت هسته‌ای و گسترش این تسلیحات، آن‌چنان‌که همهٔ ۱۶ آژانس خبری آمریکا می‌گویند، نمی‌باشد. علی‌رغم اظهاراتِ آژانس، آمریکا همچنان بر تهدیدآمیز بودن برنامهٔ هسته‌ای ایران اصرار داشت. در آن زمان آژانس متوجه شد از جانبِ بسیاری از متحدان آمریکا و دیگر کشورهای جهان فشارهایی بر آن وارد می‌شود. چگونه کسی می‌توانست قانوناً یا از لحاظ اخلاقی ایران را تهدید بداند؟ علی‌رغم اظهاراتِ آژانس آنچه متوقف نشد، تهدیدات آمریکا و بحث دربارهٔ جنگ بود.

دو روز بعد، واشینگتن‌پست در تیتر اول خود چنین نوشت: «ایالات متحده می‌بایست اجماع علیه تهران را حفظ کند».۱ کاخ سفید، رئیس‌جمهور و مشاوران او همچنان اصرار داشتند که همهٔ نتایج حاصله از تحقیقات آژانس در ماه‌های اخیر و تابستان سال ۲۰۰۷ حاکی از آن است که ایران به‌دنبال تولید سلاح‌های هسته‌ای است. هنگامی که در ژانویهٔ سال ۲۰۰۸ بوش وارد خاورمیانه شد و به اسرائیل سفر کرد، موضوع ایران همچنان در صدرِ دستور کار بود. از اهدافِ اولیهٔ این سفر، اطمینان‌دادن به اسرائیل درباره بی‌تأثیر بودن اظهارات آژانس بر سیاستِ آمریکا علیه ایران و تهدید هسته‌ای به‌حساب آمدن ایران از نظر آمریکا بود.

به‌گفتهٔ نیوزویک، بنا بر اظهارات یکی از همراهان بوش در سفر شش‌روزه‌اش به کشورهای خاورمیانه «در مذاکرات خصوصی نخست‌وزیر اسرائیل ایهود اولمرت با بوش» رئیس‌جمهور آمریکا اظهار کرد که هرچند او نمی‌تواند جامعهٔ بین‌الملل را با خود همراه کند، اما اظهارات آژانس تأثیری بر نگرش‌های او در قبال مسئلهٔ هسته‌ای ایران نخواهد داشت. نیوزویک در ادامه نوشت: بوش در ضمن صحبت‌های خود به اسرائیل قول داد کمک کند صداهایی که از داخل جامعهٔ اسرائیل به‌منظور اقدام یک‌جانبهٔ نظامی علیه ایران بلند است، به گوش جهانیان برسد. بعد از آنکه بوش اسرائیل را ترک کرد، اولمرت دو روز بعد در یادداشتی که در نیوزویک به چاپ رسید، گفت: «من بسیار خوشحالم». بوش به اولمرت گفته بود که او از نتایج تحقیقات نامطمئن است. مشاور امنیت ملی بوش، استفان هدلی در بیت‌المقدس به گزارشگران گفت که بوش آنچه را به‌طور خصوصی به اولمرت گفته است در جمع نیز اظهار کرده و اعتقاد دارد ایران تهدید است ولی نه آن‌چنان‌که آژانس می‌گوید. رئیس‌جمهور می‌کوشد به متحدانش چیز بیشتری بگوید: او فکر می‌کند سند آژانس یک نامهٔ مرده است.۲

تنها چند روز قبل از اولین سفر بوش به اسرائیل در ژانویهٔ ۲۰۰۸ و به عنوان آخرین سفر دوره‌ای ریاست‌جمهوری‌اش، پنتاگون گزارش داد در تنگهٔ هرمز حادثه‌ای روی داده‌است. قایق‌های گشتی ایرانیان مدعی شدند در میان سه کشتی بزرگ جنگی آمریکا که به‌سمت خلیج فارس تیراندازی می‌کرده‌اند، گرفتار شده‌اند؛ درحالی‌که پیام‌های تهدیدآمیزی مبنی بر اینکه کشتی‌های آمریکایی آنها را مورد هدف قرار می‌دهند، دریافت کرده و چند شیء، شبیه جعبه کوچک در دریا به سوی آنها پرتاب کرده‌اند. به‌گفتهٔ ملوانان، قایق‌های ایرانی با مشاهدهٔ این وضعیت به‌سرعت محل را ترک کرده‌اند.