با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

نویسنده:آلبرشت کوشارکه

مترجم:ابراهیم موسوی

انتشارات:نشر اسم

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۷از ۷ رأیخواندن نظرات

۳٫۷

(۷)

خواندن نظرات

معرفی کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر، از مجموعه تأملات نابهنگام، نوشته آلبرت کوشارکه، با تحلیل کتاب نبرد من، نوشته هیتلر نشان می‌دهد چگونه فردی با معرفی یک ایدئولوژی، می‌تواند بسیاری را طرفدار اهداف خود ‌کند.

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را با ترجمه‌ی ابراهیم موسوی در اختیار دارید.

درباره‌ی کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

هیتلر از بزرگ‌ترین دیکتاتورهای قرن اخیر است. نقشی که هیتلر در شکل گرفتن یکی از بزرگ‌ترین فجایع انسانی یعنی آغاز جنگ جهانی دوم داشت را نمی‌توان نادیده گرفت و انکار کرد. اما هیتلر چگونه توانست خود را از پایین‌ترین طبقات اجتماعی به جایگاه بزرگ‌ترین دیکتاتور دنیا برساند؟ کتاب نبرد من که نوشته هیتلر است در بسیاری از کشورها دنیا به عنوان یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌ها محسوب می‌شود. همین که چطور یک کتاب غیرحرفه‌ای توانست نقشی چنین عظیم در بزرگ کردن هیتلر داشته باشد، پرسشی است که می‌توان صدها صفحه در پاسخ آن نوشت. آلبرت کوشارکه، در کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر، با ارائه تحلیلی از کتاب نبرد من، بر نقش کتاب به‌سان ابزار ترویج ایدئولوژی قدرت‌های دیکتاتوری تأکید کند. او توضیح می‌دهد که چگونه اوضاع اجتماعی زمینه را برای ظهور پدیده‌هایی مثل هیتلر فراهم می‌کند. همچنین بعد از تحلیل کتاب، نتیجه‌گیری می‌کند که جوامع امروزی از حوادث گذشته عبرت نمی‌گیرند و ناسیونالیسمی که به شکل‌گیری جریان هیتلری منجر شده بود، نزدیک است که دوباره سر برآورد.

کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به مطالعات سیاسی و جامعه‌شناسی علاقه‌مند هستید، کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر را از دست ندهید.

بخشی از کتاب بوطیقای ناسیونال‌سوسیالیسم؛ شرحی بر کتاب «نبرد من» هیتلر

سال‌هاست که دیگر کسی منکر این حقیقت نیست که اوضاع اجتماعی صرفاً در بازنمودهای فرهنگی‌شان «منعکس» نمی‌شوند. یکی از دلایل مهمش این است که مصادیق نمادپردازی‌های فرهنگی به کنش‌هایی شکل می‌دهند که در حوزه‌های نمادین آن‌ها هستند. این مصادیق برخلاف ابزارهای اندازه‌گیری، به صورت انفعالی تحت تأثیر اوضاع مفروض قرار نمی‌گیرند، بلکه به نسبت‌های مختلفی بر آن اوضاع تأثیراتی دگرگون‌کننده می‌گذارند. به بیانی دیگر، ارتباطی «سرد» و عینی بین واقعیت‌های اجتماعی و بازنمودهای فرهنگی آن‌ها -یعنی بین ابژه و مفهوم- برقرار نیست، بلکه بیشتر رابطه‌ای «داغ» و نسبتی دُوری میان آن‌ها برقرار است. حتی اگر با استانداردهای متعارف منطقی بسنجیم، می‌بینیم که این وضع حاکی از نوعی رابطهٔ سیال است که دائم تغییر می‌کند. به همین منوال، می‌توانیم از عبارت «گرمای واکنش» استفاده کنیم که از نظر معناشناختی به انرژی‌های اجتماعی مصرف‌شده در این رابطه وابسته است. بر روی طیف میزان صرف احساسات عاطفی که از علاقه تا نفرت کشیده شده است، سطح انرژی در وضعیت‌های مؤثر گوناگونی قرار می‌گیرد.

نقش زور در روابط بین‌الملل

آنتونیو کاسه‌سه

منم فرانکو

مرتضی کلانتریان

عصر نهایت‌ها: تاریخ جهان ۱۹۱۴ ـ ۱۹۹۱

اریک هابسبام

فواصل سینما

ژاک رانیسر

زیبایی‌شناسی سینمای هنری ایتالیا

ژوزف لوزی

درک تئوری فیلم (جلد دوم)

کریستین اترینگتون رایت

مصلوب

فردریش نیچه

نکاتی برای بهتر کار کردن و گذاشتن قرارهای کاری

پگی پست

رادیکال‌ها، انقلابی‌ها و تروریست‌ها

سینما به روایت اسلاوی ژیژک

گفت و‌ گو‌هایی درباره خشونت

ریچارد برنستین

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

hossein

۱۴۰۰/۱۰/۱۴

عجب مجموعه ای بود این تاملات نابهنگام ، هیچ امتظار همچین کتاب هایی نداشتم . ممنون از نشر اسم و مترجم ها و طاقچه . در مورد این کتاب هم بگم که فوق العاده بود، اولش چندان جالب شروع نشد ولی

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۲)

هیتلر با برنامه‌ای که برای حزب ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) در سر می‌پروراند، اطمینان داشت که می‌توان هر دو وعده -برنامهٔ ناسیونالیستی و برنامهٔ سوسیالیستی- را در آنِ واحد عملی کرد. از حیث مخاطب، چنین اقدامی به این معنا بود که هم قشر خرده‌بورژوازی متمایل به ناسیونالیسم را که دارای تمایلات بیگانه‌ستیزانه هستند، جذب می‌کند و هم کارگران را که به شعارهای مبارزهٔ طبقاتی دل بسته بودند. از منظر جامعه‌شناسی، این فرایند دقیقاً مطابق است با سیر تکامل خود هیتلر که به عنوان فرزند یک خانوادهٔ خرده‌بورژوازی توانست به درجات بالا ارتقا پیدا کند.

esrafil aslani

اغلب مواقع، سخنران‌ها با لحن آرام پیام خود را منتقل می‌کنند و به‌این‌ترتیب راه میانه را برمی‌گزینند تا با این شیوه دل هم‌پیمانان سیاسی خود را قرص و محکم کنند. اما در زمان‌هایی که تنش‌های اجتماعی پایدار وجود دارند، چنین رویه‌ای نمی‌تواند موفقیت چندانی به دنبال داشته باشد. پس در چنین مواقعی، شیوهٔ سخنرانی به گونه‌ای خواهد بود که گروه‌هایی که توسط خودِ سخنران شستشوی مغزی شده‌اند، او را تشویق می‌کنند و از این طریق، او را به سمتی سوق می‌دهند که تندروی و افراط بیشتری را محقق کند. بدین‌ترتیب افراط‌گرایی و استراتژی، و نیز تعصب‌گرایی و فرصت‌طلبی سیاسی در تناسب با یکدیگر پیش می‌روند. با یک حساب سرانگشتی، می‌توان فهمید که حتی غلتیدن به وضعیتی ظاهراً احمقانه و مضحک معقول به نظر خواهد رسید، اگر بتواند مبنایی برای برانگیختن هیجانات مخاطبان ایجاد کند. در این حالت، خودی‌ها هستند که مخاطب سیگنال‌های ارسال‌شده از سخنرانی هستند و در مقابل، نظر و رأی و اجماع غیرخودی‌ها هیچ اهمیتی نخواهد داشت.

☆Nostalgia☆

۲. تعصب‌گرایی لزوماً از ایمان قلبی ناشی نمی‌شود. همان‌طور که مثال هیتلر نشان می‌دهد، منشأ آن معمولا فردی است که به صورت اتفاقی بتواند گزینه‌هایی را که در عرصهٔ نظر عرضه شده‌اند، بشناسد. در این مرحله، هدف اصلی آن است که بتواند به سخن‌گوی ایده‌ای تبدیل شود که تا اینجا یا مغفول مانده یا با بی‌میلی دنبال شده است. در این جایگاه، ممکن است شخص ادعای تبحر و لیاقت در یک حوزهٔ خاص یا نمایندگی و طرف‌داری از گروه ما را مطرح کند. نسبتی که هر فرد با شیوهٔ بیان نظرهایش دارد معین می‌کند که موضعش را با چه محتوایی سروسامان بدهد. عموماً اکثر افراد به سراغ آرای میانه‌رو می‌روند. اما همین‌جا هر سخنران می‌تواند با طرح اظهارات تند و افراطی، جایگاه سخنوری مستحکم‌تری برای خودش دست‌وپا کند. شکل و ساختار چنین اظهاراتی به تأثیر بیانات قبلی او بر مخاطبان بستگی دارد.

☆Nostalgia☆

البته این خنده فقط ناشی از اختلاف فاحش بین قدرت اجرایی یک طرف و ضعف رقیبش نیست، بلکه ناشی از این است که آن فردِ دارای قدرتِ اجرایی (به صرفِ داشتن اسلحه) این آزادی را دارد که در موضعی فراتر از تقلای طرف مقابل برای ایجاد ارتباط و تفاهم بایستد.

☆Nostalgia☆

«ادعای قدرت» تظاهرکننده‌ای که جلوی یک تکاور رایشسور ایستاده‌اند «بی‌اساس» است؛ اما تهدید به خشونت از جانب جوخهٔ شبه‌نظامی نیز «بی‌اساس» است، همان‌طور که مداخلات نیروهای نظامی و قلدرهای اشتورمابتایلونگ (اس ای) که «نیروی خشن» و «عملیات بی‌رحمانهٔ» آن‌ها هیتلر را مشعوف می‌کرد، بی‌اساس بود. سرکیفی یونگر به رضایت خاطر او از مشروعیت بیشترِ کنش‌های طرف مورد حمایتش ربطی ندارد، بلکه ناشی از رضایت از این موضوع است که همهٔ تلاش‌ها برای رسیدن به تفاهم طرفینی به بن‌بست رسیده است. وقتی به سر لولهٔ اسلحه زل زده‌ای نمی‌توانی بگویی من بیشتر می‌دانم، مگر اینکه بخواهی مصداقی از آن اقدام آشکارا مضحکی باشی که در همهٔ طغیان‌ها و شورش‌های ناکارآمد دیده می‌شود. در مقابل، آن طرف هم که اسلحه دارد نیازی نمی‌بیند که واژه‌پردازی کند، مسائل را از دید رقیبش ببیند، مذاکره کند، یا حتی بکوشد کسی را قانع کند. در اینجا امکان ایجاد تفاهم به‌کلی قطع شده است.

☆Nostalgia☆

ممکن است یک کنش مستبدانهٔ برآمده از قدرت مطلق، که خودش را از هر توضیح و توجیهی برای قربانی‌اش مبرا می‌داند، به خندهٔ ناخواسته منجر شود.

☆Nostalgia☆

هیتلر تأکید می‌کند که «وقتی بخشی از اصول شما غلط قلمداد می‌شود، باید بدون توجه به مسائلی مثل محبوبیت و نفرت و مبارزه و مانند آن‌ها، موضع محکمی مخالف افکار عمومی اتخاذ کنید». به عبارت دیگر، حزب حقِ کُرنش در برابر افکار عمومی را ندارد و در عوض، موظف است که آن را هدایت کند. در اینجا و جاهای دیگر، هیتلر موضوع را در قالبی جنسیتی بیان می‌کند: «نه نوکر توده‌ها، بلکه باید ارباب آن‌ها بود.» نکتهٔ این جمله در این است که قرار نیست مخاطب را با زور و اجبار به انقیاد کشید، بلکه باید نوعی صمیمیت آمرانه را اتخاذ کرد که متناسب با «زنانگی» مردم است. از آن سو نیز باید از آن‌ها در برابر «اغواگرانی» که در جبههٔ دشمن‌اند و می‌خواهند آن‌ها را از راه به در کنند، محافظت کرد.

☆Nostalgia☆

زمانی که «صحت یا عدم صحت پروپاگاندا» را صرفا بر اساس «موفقیت» ش بسنجیم، درون یک دور خودتأییدگرِ توتولوژیک حبس خواهیم شد: چنین حلقه‌ای می‌تواند باور مردم را به خود جلب کند، چون خود را حقیقت معرفی می‌کند و ازآن‌رو که توده‌های مردم به آن باور دارند، حقیقت به حساب می‌آید.

☆Nostalgia☆

تنها از طریق گفتار، و نه دستورالعمل مکتوب، است که می‌توان بر «مقاومت احساسات» غلبه کرد. این اظهارات به‌خودی‌خود چندان بدیع نیستند، اما هیتلر آن‌ها را صیقل می‌دهد تا نکتهٔ بسیار مهمی را گوشزد کند: یعنی این نکته را که آثار تهییج کلامی، تنها معیار اندازه‌گیری «درستی» آن‌هاست. دراین‌باره، فراز بلندی از کتاب نبرد من راهگشا خواهد بود: همهٔ پروپاگاندا باید مردمی و سطح فکری آن باید متناسب با گروهی از طیف مخاطبان باشد که هوش محدودتری دارند. بنابراین هرچه توده‌ای که قرار است مخاطب واقع شود بزرگ‌تر باشد، سطح فکری پروپاگاندا باید پایین‌تر باشد. ...هرچه وزنهٔ تعادل فکری آن سبک‌تر باشد و عواطف توده را به صورت انحصاری‌تر در نظر بگیرد، مؤثرتر خواهد بود. و این بهترین معیار برای صحت یا عدم صحت هر برنامهٔ تبلیغاتی است، نه موفقیت در به دست آوردن دلِ تعدادی دانشمند یا هنردوست جوان.

☆Nostalgia☆

«هیتلر به اضافهٔ قدرت مخوف است؛ اما هیتلر منهای قدرت کمدی است.»

hossein

حجم

۸۵٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۱۳۳ صفحه

حجم

۸۵٫۸ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۹

تعداد صفحه‌ها

۱۳۳ صفحه

قیمت:

۳۰,۰۰۰

تومان