کتاب صدسال تنهایی

صد سال تنهایی برجسته‌ترین اثر گابریل گارسیا مارکز نویسنده‌ی نام‌آشنای کلمبیایی و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۸۲ است. زهره روشنفکر، این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.

خلاصه کتاب صد سال تنهایی

رمان ۱۰۰ سال تنهایی از صحنه اعدام سرهنگ آئورلیانو بوئندیا آغاز می‌شود. آئورلیانو مقابل جوخه اعدام ایستاده و خاطرات گذشته‌اش را مرور می‌کند؛ از زمان آغاز ایجاد دهکده ماکوندو، یعنی زمانی که جهان چنان تازه بود که بسیاری چیزها هنوز اسمی نداشتند.

گابریل گارسیا مارکز در کتاب صدسال تنهایی، داستان شش نسل از خانواده‌ی بوئندیا را روایت می‌کند که نسل اول آن‌ها در دهکده‌ای به نام ماکوندو ساکن می‌شوند. سرهنگ آئورلیانو بوئندیا، فرزند دوم اورسولا و خوزه آرکادیو بوئندیا که اولین فرزندی است که در ماکوندو به دنیا می‌آید. او فاقد هرگونه احساس عشق، نفرت، ترس، تنهایی و امید است. آئورلیانو از کودکی تحت تأثیر برادر بزرگتر خود خوزه آرکادیو قرار دارد و در اوج داستان توسط برادرش که در نقطه مقابل دیدگاه سیاسی وی قرار دارد و به نوعی نماینده تمام نمای دشمنان او نیز به حساب می‌آید از اعدام نجات پیدا می‌کند. وی بارها و بارها از مرگ می‌گریزد. نه جوخه اعدام و نه زخم و سم و خودکشی نمی‌تواند وی را به دام مرگ بکشاند. سرهنگ آئورلیانو بوئندیا نماد شخصیت کسی است که باید زنده بماند و عذاب بکشد تا پلی میان سنت و مدرنیته در شهر خیالی ماکوندو باشد. سبک این کتاب، رئالیسم جادویی است و بسیاری تولدو بالندگی رئال جادویی را با این کتاب می‌دانند.

خواندن کتاب صدسال تنهایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستان پیشنهاد می‌کنیم

درباره‌ی گابریل گارسیا مارکز

گابریل خوزه گارسیا مارکِز در ۶ مارس ۱۹۲۷ در دهکده آرکاتاکا کلمبیا متولد شد. او در دوران حیات خود در مقام رمان‌نویس، نویسنده، روزنامه‌نگار، ناشر و فعال سیاسی فعالیت کرد. مارکز پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتن به مکزیک مهاجرت کرد. این نویسنده مشهور کلمبیایی در سال ۱۹۸۲ موفق به دریافت جایزه نوبل شد. پاییز پدرسالار، عشق سال‌های وبا و ساعت شوم از معروف‌ترین آثار این نویسنده توانمند هستند. از آثار مارکز به خاطر نثر غنی آن و منتقل کردن تخیلات سرشار نویسنده به خواننده ستایش شده‌است. گابریل گارسیا مارکِز در سال ۲۰۱۲ به بیماری آلزایمر مبتلا و در سال ۲۰۱۴، درگذشت.

مارکز قبل از دریافت جایزه نوبل، درباره صد سال تنهایی چنین گفت: من به جرأت فکر می‌کنم واقعیت خارج از اندازه‌ی این اثر نه فقط بیان ادبی آن است که سزاوار توجه آکادمی ادبی نوبل شده است. واقعیتی که نه تنها روی کاغذ؛ بلکه در بین ما زندگی می‌کند و مسؤل مرگ و میر تعداد بی‌شماری از ماست. و این یک منبع تغذیه کننده‌ی خلاقیت است؛ پر از غم و اندوه و زیبایی، برای غم و نوستالژی یک کلمبیایی و یک رمزنگاری بیشتر از یک ثروت خاص. شاعران و گدایان، نوازندگان و پیامبران، رزمندگان و اراذل، همه‌ی موجودات از آن واقعیت لجام گسیخته؛ همه ی ما باید بپرسیم‌، اما اندکی از تخیل برای مشکل حیاتی ما؛ می‌تواند زندگی را به معنای متعارف باورپذیر کند. این؛ دوستان! معمای تنهایی ماست!