کتاب آچار فلسفه

کتاب آچار فلسفه اثر رابرت آرپ است که شهاب‌الدین عباسی آن را ترجمه کرده و توسط انتشارات مازیار منتشر شده است. این کتاب به بیان ۱۰۰ راه هوشمندانه برای کمک به فهم و به یاد سپردن مهم‌ترین نظریه‌های فلسفی پرداخته است.

درباره کتاب آچار فلسفه

کتاب آچار فلسفه روشی ساده را برای درک و به خاطر سپردن پیشگامانه‌ترین مفاهیم بنیادی فلسفه در ۳۰۰۰ سال تفکر فلسفی ارائه می‌دهد. رابرت آرپ در این کتاب خلاصه‌ای از آنچه تفکر انتقادی در طول قرن‌ها به آن رسیده‌اند را به‌صورت یک‌جا برای ما جمع‌آوری کرده است.

رابرت آرپ در کتاب آچار فلسفه به صد ایده فلسفی پرداخته است. در بخش نگاه هلیکوپتری به هر ایده و معمولا آفریننده‌ی آن ایده یک نگاه کلی می‌اندازیم و شرح کوتاهی هم از زمینه‌ای که آن ایده در آن پدید آمد، ارائه می‌دهد. در بخش میان‌بر ایده را لخت و عور در مقابل خواننده قرار دارد و سعی می‌کند عناصر محوری را برای ما توضیح بدهد. در بخش اشاره در کادرهای کوچک سعی می‌کند به صورت بسیار کوتاه و مختصر، میان‌بری باشد برای سر درآوردن از ایده مورد نظر و کاری کند که ایده به یاد خواننده سپرده شود.

کتاب آچار فلسفه مجموعه‌ای از نظریات مهم فلسفی را کاربردی و دقیق آموزش می‌دهد به‌گونه‌ای که محتوا آسیب نبیند و اطلاعات دقیق منتقل شود. در این کتاب نویسنده برای فهم آسان و دقیق مهم‌ترین نظریات فلسفی حالت میانه‌ای را هدف خودش قرار داده‌ است. اشاراتی که به دنبال هر قسمت می‌آیند ممکن است به اندازه‌ی مثال‌های کتاب زیرکانه یا قابل حفظ کردن نباشند اما رابرت آرپ امیدوار است اندکی بیشتر برای کسانی که می‌خواهند برای درک بعضی از چالش برانگیزترین مفاهیم فلسفی راهی پیدا کنند، میان‌بری پیدا کرده باشد.

در اصل کتاب آچار فلسفه میانبری است میان راه‌های پر پیچ و خم و بعضا تاریک در فلسفه. این کتاب دست ما را میان منظومه‌ای از ایده‌های پراکنده می‌گیرد و عناصر اصلی تئوری را به همراه مجموعه‌ای از مثال‌ها که همه می‌توانند برای شما قابل درک باشند را کالبدشکافی می‌کند. در این کتاب ۱۰۰ اشاره یا نفوذ فلسفی به ترتیب تاریخی تنظیم شده‌اند، مطالعه تاریخ فلسفه نشان می‌دهد که در هر صورت، فلسفه از این جهت منحصر به فرد است که از پیشروی منظم و بی‌وقفه در طول زمان سرباز می‌زند و این‌طور نیست که با گذشت زمان، به‌طور ثابت، عمق و غنای فکری بیشتری پیدا کند.

چرا باید کتاب آچار فلسفه را مطالعه کنیم؟

در حقیقت کتاب آچار فلسفه بیشتر یک طرح خاص است؛ این کتاب نقشه‌ای از ۱۰۰ نقطه متفاوت تاریخ است که مثل یک راهنمای توریستی واقعی، آموزش‌ها و راهنمایی‌هایی را در اختیار ما قرار می‌دهد که به کمک آن‌ها می‌توانیم متوجه شویم چه‌طور به این نقطه‌ها برسیم و وقتی به آن‌ها رسیم، دقیقا چه‌کار کنیم.هر ایده با این سه بخش بیشتر از دو تا سه صفحه وقت شما را برای مطالعه نخواهند گرفت. هر چهار عنوان مصور هستند و تصاویر هم از خسته‌کننده‌شدن مطالعه می‌کاهند هم می‌توانند در رساندن مقصود کمک حال باشند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به کتاب‌های فلسفه و دانش‌آموزان و دانش‌جویان می‌تواند کتاب بسیار مفیدی باشد. هم‌چنین کسانی که می‌خواهند این مفاهیم را آموزش دهند می‌توانند از این کتاب به عنوان راهنما استفاده کنند.

درباره رابرت آرپ

رابرت آرپ، در سال ۱۹۷۰، در آمریکا متولد شده است. او فیلسوف آمریکایی است که به دلیل فعالیت در اخلاق، فلسفه مدرن، هستی شناسی، فلسفه زیست‌شناسی، علوم شناختی، روانشناسی تکاملی، مطالعات دینی و فلسفه و فرهنگ عامه شناخته شده است. او از دانشگاه سنت لوئیس دکترای فلسفه گرفته و در فلسفه ذهن و فلسفه مدرن تخصص دارد. او در حال حاضر به عنوان استاد کمکی تدریس دروس فلسفه در کلاس و به صورت آنلاین در مدارس متعدد در کانزاس سیتی، منطقه میسوری و سایر مناطق ایالات متحده فعالیت می‌کند. رابرت آرپ، عضو انجمن فلسفه آمریکا و انجمن فلسفه علم است و در حوزه‌های مختلف فلسفی مقالات و کتاب‌های زیادی را نوشته است.

فهرست کتاب آچار فلسفه

هر بخش این کتاب از سه قسمت تشکیل شده است. یک قسمت به نام نگاه هلیکوپتری، قسمت بعدی به نام میان‌بر و قسمت آخر اشاره.

تکه هایی از کتاب آچار فلسفه

این یک کتاب میانبر به فلسفه است. ما همه با کتاب‌های مفصل و «طولانی بر» آشنا هستیم – جاده‌های طولانی و پیچ در پیچ به طرف ایده‌هایی که متن‌های کلاسیکی مانند نقد عقل محض کانت، محاورات افلاطون، و منطق ارسطو ارائه می‌کنند. اینها فقط چند نمونه اسطوره‌ای و «فاخر» از میان انبوه کتابهای فلسفی هستند. اما اگر عملا وقت (یا شاید تمایل به خواندن این آثار را نداشته باشیم، چی؟ یا اصلا اگر لحظه‌ای تند برویم و بگوییم عملا نیازی به خواندن آنها نداریم چی؟ شاید فقط به بیرون کشیدن و بررسی کردن چند ایده معدود نیاز داشته باشیم. آن وقت چه باید کرد؟ اصلا بیاییم و بگوییم بخش بیشتر میلیونها صفحه متن فلسفی، اعم از عالی و متوسط و معمولی، اضافی هستند و در آنها فقط تکه‌های نسبتا کوچکی از بینش وجود دارد، چی؟ گفتن این حرف‌ها ممکن است شرم‌آور به نظر برسد، ولی فلسفه همین‌طور است. می‌توانید هزاران صفحه بخوانید و فقط به یکی دو ایده بر بخورید. تازه حتی بعدش هم معلوم می‌شود که آن ایده‌ها غالبا به طرز بدی ارائه شده‌اند - شاید به این علت که فیلسوف تلاش می‌کرده با بینش خودش کنار بیاید، یا به این علت که آن بینش فلسفی در آن زمان نصف و نیمه از کار در آمده.