دانلود و خرید کتاب انقلاب تاریخی فرانسه (مکتب آنال ۱۹۲۹-۱۹۸۹)

انقلاب تاریخی فرانسه (مکتب آنال ۱۹۸۹-۱۹۲۹) نوشته پیتر برگ درباره انقلاب قرن هیجدهم فرانسه نیست بلکه درباره انقلاب تاریخ‌نگاری فرانسه است.

درباره کتاب انقلاب تاریخی فرانسه (مکتب آنال ۱۹۸۹-۱۹۲۹)

کتاب دربارهٔ سه نسل از مورخان مکتب آنال و نوآوری‌های آن‌ها در عالم تاریخ‌نگاری است و نام کتاب نه نوعی ابهام بلکه ایهامی است که پیتر برگ از قصد به کار گرفته است؛ چراکه خود نویسنده در همه‌جای کتاب، بر اساس مفهوم‌پردازی‌ها و اصطلاحات مرسوم در نگارش تاریخ انقلاب سیاسی فرانسه است که به تشریح تاریخِ مکتب تاریخ‌نگاری آنال پرداخته است. بنابراین برای عنوان کتاب همان عنوان «انقلاب تاریخی فرانسه» انتخاب شد، تا این ایهام در ترجمه فارسی عنوان کتاب نیز منتقل شود. هدف این کتاب، توصیف، تحلیل و ارزشیابی دستاوردهای مکتب آنال است و بخش پایانی کتاب هم به واکنش‌های مختلف، چه ستایشگرانه و چه نقادانه، به مکتب آنال پرداخته و مقبولیت آنال در نقاط مختلف جهان و رشته‌های گوناگون را شرح دادده است.

خواندن کتاب انقلاب تاریخی فرانسه (مکتب آنال ۱۹۸۹-۱۹۲۹) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

مخاطبان اصلی کتاب پژوهشگران عرصه تاریخ، تاریخ اندیشه و علوم اجتماعی هستند.

جملاتی از کتاب انقلاب تاریخی فرانسه (مکتب آنال ۱۹۸۹-۱۹۲۹)

لوسین فِوْر و مارک بلوک رهبران جنبشی بودند که شاید بتوان آن را انقلاب تاریخی فرانسه خواند. به‌هرحال، به‌منظور تفسیر اعمال انقلابیون لازم است برخی نکات را دربارهٔ رژیم قدیمی۱۷ بدانیم که آن‌ها آرزوی سرنگونی‌اش را داشتند. برای فهم و نیز توصیف این رژیم قدیم نمی‌توانیم خود را به شرایط فرانسه در حدود سال ۱۹۰۰ یعنی زمانی که فور و بلوک دانشجو بودند، محدود کنیم. ما می‌بایست تاریخ تاریخ‌نویسی را در دوره‌ای درازمدت بررسی کنیم.

تاریخ در غرب از زمان هرودت و توسیدید به اشکال متنوعی نوشته‌شده است: سالنامه‌های کلیسا، خاطرات سیاسی، رساله‌های عتیقه‌شناسی و غیره. بااین‌حال، برای مدت‌ها شکل غالب تاریخ‌نویسی، روایت رخدادهای سیاسی و نظامی بوده که به‌مثابه اعمال مردان بزرگ -پادشاهان و فرماندهان- نشان داده می‌شد. این شکل غالب، به‌گونه‌ای جدی برای نخستین بار در دوران روشنگری به چالش کشیده شد.

در این زمان، تقریباً در میانه‌های سدهٔ هجدهم، تعدادی از نویسندگان و محققان در اسکاتلند و فرانسه و ایتالیا و آلمان و دیگر کشورها به‌نوعی از تاریخ‌نویسی پرداختند که «تاریخ اجتماع» می‌نامیدند، تاریخی که به جنگ و سیاست محدود نمی‌شد بلکه قوانین و تجارت و اخلاق و «آداب و رفتار اجتماعی» را نیز در برمی‌گرفت، موضوعاتی که مرکز توجه ولتر در اثر معروفش، رساله‌ای در باب طبایع و آداب ملل، بود.