کتاب جامعه‌شناسی و رنج‌هایش

جامعه‌شناسی یکی از مهم‌ترین رشته‌های علوم اجتماعی، در کشور ما همیشه با چالش‌های اساسی روبه‌رو بوده‌است. برخی سخن از ناکارآمدی این علم می‌گویند، برخی آن را دچار مشکلات ساختاری و سازمانی می‌دانند و عده‌ای هم از پایان آن حرف می‌زنند. این مسایل موجب شده تا درک درستی از مشکلات این علم و نحوه رفع آنها وجود نداشته‌باشد؛ درحالی‌که اثرگذاری این علم در درک تحولات اجتماعی و سامان‌دهی آنها ثابت شده‌است. کتاب حاضر مجموعه‌ای از رنج‌های علم جامعه‌شناسی در ایران است. رنج‌هایی که شاید تا کنون کسی آنها را نشناخته و در صدد درمان آنها برنیامده‌ است. در این کتاب به چهار نوع رنج اشاره شده‌ است. رنج اول «رنج‌های خودی و خویشی» که می‌توان آن‌ها را نزدیک به «رنج‌های هویتی» دانست. رنج‌هایی که به واسطهٔ نیروهای خودی و در درون جامعه‌شناسی ایجاد شده و کمتر تلاشی برای رفع آن‌ها صورت گرفته و بقای این رنج‌ها زمینه‌ساز بروز رنج بزرگ‌تری به نام «رنج هویتی» شده‌است. دستهٔ دوم رنج‌های جامعه‌شناسی که از بقیه عمیق‌تر است به نوع رابطه‌اش با دیگران (اعم از خودی و بیگانگان) مربوط می‌باشد. رنج از رابطهٔ نامناسب با فلسفه، روان‌شناسی، الهیات و رابطهٔ کم با تاریخ، جغرافیا، مردم‌شناسی، ادبیات، اقتصاد و علوم سیاسی و رنج از دست دادن هم‌گرایی درونی است. سوم، رنج‌هایی است که از حضور بدلی نظام‌های مفهومی و نظری بر پیکر جامعه‌شناسی وارد شد. رنجی ناشی از همسان‌انگاری نظام‌های مفهومی با نظریه‌های جامعه‌شناسانه که بر پیکر نحیف جامعه‌شناسی وارد شده‌است. و رنج چهارم، رنج روشی است. این نوع رنج از قدیم وجود داشته و امروز به سرطانی برای جامعه‌شناسی تبدیل شده‌است. خواندن این اثر دکتر تقی آزاد ارمکی برای تمامی علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی، صاحب‌نظران این حوزه و تمامی کسانی که دغدغه این علم را دارند مفید خواهدبود.