کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری)

کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری) نوشته ابراهیم دمشناس و توسط نشر ویدا منتشر شده است. این کتاب نخستین جلد از مجموعه‌ای است که با الهام از منابع کهن و روایت‌های ادبیات دیروز، داستان‌هایی را به زبان امروز بازآفرینی می‌کند. دل و دلبری، همان‌طور که از عنوانش پیداست، روایتی عاشقانه و پرکشش را در بستری از افسانه‌ها و قصه‌های ایرانی روایت می‌کند. نویسنده با بهره‌گیری از عناصر قصه‌گویی سنتی، فضایی خیال‌انگیز و پر از شخصیت‌های رنگارنگ خلق کرده است. روایت‌ها با زبانی صمیمی و گاه طنزآمیز، مخاطب را به دنیای قصه‌های شب‌های بلند زمستان می‌برد؛ جایی که عشق، دسیسه، آرزو و سرنوشت در هم تنیده‌اند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری)

کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری) به قلم ابراهیم دمشناس، بازآفرینی‌ای از قصه‌ها و افسانه‌های کهن ایرانی است که با نگاهی تازه و زبانی امروزی روایت شده‌اند. این کتاب در قالب داستانی بلند، ماجرای شاهزاده‌ای را دنبال می‌کند که از دل آرزوها و رنج‌ها، به مسیر پرماجرای زندگی و عشق پا می‌گذارد. ساختار کتاب بر پایه روایت‌های پیوسته و شخصیت‌پردازی‌های چندلایه شکل گرفته است؛ از قیصر روم و کنیزک زیبارو تا شاه خوزستان و دخترش گلرخ، هر یک نقشی در پیشبرد داستان دارند. نویسنده با الهام از متون کلاسیک و بهره‌گیری از ضرب‌المثل‌ها، اشعار و دیالوگ‌های محاوره‌ای، فضایی خلق کرده که هم حال‌وهوای قصه‌های شب یلدا را دارد و هم دغدغه‌های انسانی و اجتماعی را بازتاب می‌دهد. قصه‌های این کتاب نه‌تنها به عشق و دلدادگی می‌پردازند، بلکه به موضوعاتی چون حسادت، وفاداری، سرنوشت و گذر زمان نیز توجه دارند. روایت‌ها با ریتمی متعادل و فضاسازی دقیق، خواننده را درگیر فرازونشیب‌های داستان می‌کنند و او را به سفری میان گذشته و حال می‌برند.

خلاصه داستان قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان کتاب با قیصر روم آغاز می‌شود؛ پادشاهی که همه‌چیز دارد جز فرزند. پس از سال‌ها آرزو و مشورت با حکیمان، سرانجام کنیزکی زیبارو برایش پسری به دنیا می‌آورد. اما حسادت ملکه، نقشه‌ای شوم را رقم می‌زند و کنیزک مجبور می‌شود فرزندش را پنهانی به شهری دیگر ببرد. در مسیر، کاروان آن‌ها به دست راهزنان می‌افتد و پس از رنج‌های بسیار، کنیزک و نوزاد به خوزستان می‌رسند و توسط باغبانی به نام مه‌مرد و همسرش پناه داده می‌شوند. کنیزک در غربت از دنیا می‌رود و کودک که هرمز نام می‌گیرد، در خانه باغبان بزرگ می‌شود. هرمز با هوش و زیبایی‌اش همه را شگفت‌زده می‌کند و با بهرام، پسر شاه خوزستان، دوست می‌شود. گلرخ، دختر شاه، روزی هرمز را در باغ می‌بیند و دل به او می‌بازد. عشق میان گلرخ و هرمز، با موانع طبقاتی و مخالفت‌های اطرافیان روبه‌رو می‌شود. دایه گلرخ، که همدل و گاهی مخالف اوست، نقش واسطه را بازی می‌کند. در این میان، شاه سپاهان نیز خواستگار گلرخ است و ماجرا به کشمکش‌های خانوادگی و حتی جنگ میان دو سرزمین می‌انجامد. روایت با توصیف‌های شاعرانه، دیالوگ‌های زنده و پرداختن به احساسات و کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها، داستانی پرکشش و پرحادثه را رقم می‌زند.

چرا باید کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری) را بخوانیم؟

قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری) با بازآفرینی قصه‌های کهن ایرانی، پلی میان سنت و امروز ایجاد کرده است. این کتاب با روایت عاشقانه‌ای پر از فرازونشیب، شخصیت‌هایی باورپذیر و فضاسازی خیال‌انگیز، مخاطب را به دنیای قصه‌های شب‌های بلند زمستان می‌برد. زبان امروزی و طنز ظریف نویسنده، داستان را برای نسل جدید جذاب‌تر کرده است. همچنین، پرداختن به موضوعاتی چون عشق، حسادت، وفاداری و سرنوشت، کتاب را فراتر از یک روایت عاشقانه صرف قرار داده است. خواندن این اثر فرصتی است برای تجربه‌ی دوباره‌ی افسانه‌ها و آشنایی با لایه‌های پنهان فرهنگ و ادبیات ایرانی.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان قصه‌های عاشقانه، دوستداران ادبیات کلاسیک ایرانی، کسانی که به بازخوانی روایت‌های کهن با زبان امروزی علاقه دارند و افرادی که به دنبال داستان‌هایی با مضمون عشق، سرنوشت و کشمکش‌های انسانی هستند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب قصه های شب یلدا (جلد اول، دل و دلبری)

«قیصر روم همه‌چیز داشت جز یک چیز. شاهی بود که همهٔ جهان زیر فرمانش بود. می‌گفتند از اجداد اسکندر است. لشکریانِ فراوانی داشت که هر سال در جایی اُردو می‌زدند. جزیره‌ای داشت که همهٔ گنج‌هایش را آن‌جا ذخیره کرده بود. قصرش سر به آسمان کشیده بود. اگر می‌خواستی آن را نگاه کنی، گردن‌درد می‌گرفتی. سه ماه از سال آن‌جا بود. با تغییر فصل سوار کشتی می‌شد و به روم می‌رفت. آن‌جا هم قصری زیبا داشت که زیبارویان بسیاری در آن زندگی می‌کردند. مردی عادل و بخشنده بود؛ در هیچ جای سرزمین‌هایش ویرانه‌ای نبود که جغدی بر آن هوهو کند،‌ چه برسد به آن‌که بخواند: گر ملک این است و چنین روزگار زین دهِ ویران دهمت صد هزار به ناحق حتی قطره‌ای خون از دماغ کسی نمی‌آمد. اگر بچه‌ای تشتی پُر از طلا بر سر می‌گذاشت و شب از خانه بیرون می‌آمد، کسی جرأت نمی‌کرد از او بپرسد این خاک است یا طلا. چه برسد که بخواهد به او چپ چپ نگاه کند. اگرچه پادشاه بود، ولی با مهربانی با فقیر و گدا صحبت می‌کرد. همین خوش‌زبانی او را میان همهٔ مردم محبوب کرده بود. او مثل خورشید بر همه می‌تابید. به همین دلیل همه‌جا امن و امان بود، در صلح و صفا. اگر به کشوری لشکر می‌کشید، هیچ‌کس در برابر او مقاومت نمی‌کرد. همهٔ این‌ها را داشت، اما پسر نداشت. عاشق پسر بود، پسری که بعد از او بر تخت امپراطوری تکیه بزند و یادگار او باشد.»