کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک)

کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک) نوشته‌ی رسول آبادیان و توسط نشر ویدا منتشر شده است. این کتاب بخشی از مجموعه‌ای است که تلاش می‌کند ادبیات کهن ایران را با زبانی امروزی و روایتی تازه برای نسل جدید بازگو کند. در این جلد، داستان‌هایی الهام‌گرفته از هفت‌پیکر نظامی با محوریت شخصیت بهرام و عروسک‌هایی که او ساخته، روایت می‌شود. کتاب با نگاهی به قصه‌گویی سنتی و پیوند آن با زندگی و خیال‌پردازی کودکان و نوجوانان، فضایی میان خاطره، رؤیا و واقعیت می‌سازد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک)

کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک) با قلم رسول آبادیان، روایتی نو از قصه‌های کهن ایرانی را ارائه می‌دهد. این کتاب با الهام از هفت‌پیکر نظامی، داستان بهرام را که در پی از دست دادن مادربزرگش به ساختن عروسک‌هایی از دل قصه‌ها روی می‌آورد، روایت می‌کند. ساختار کتاب بر پایه‌ی پیوند میان خاطرات، خیال‌پردازی و قصه‌گویی استوار است و هر عروسک، نماد یکی از قصه‌ها یا شخصیت‌های افسانه‌ای است که بهرام با آن‌ها هم‌سفر می‌شود. روایت کتاب میان دنیای واقعی و دنیای خیال در نوسان است و بهرام با سفرهای ذهنی خود، هم به گذشته و هم به افسانه‌های ایرانی سرک می‌کشد. این اثر نه‌تنها بازآفرینی قصه‌های قدیمی است، بلکه تلاشی برای نشان‌دادن نقش قصه در هویت‌یابی، رشد فردی و عبور از بحران‌های عاطفی و روانی است. آبادیان با زبانی نزدیک به نوجوانان و جوانان، قصه‌های مادربزرگ را به زندگی بهرام پیوند می‌زند و از خلال آن، دغدغه‌های تنهایی، تفاوت، خیال‌پردازی و جست‌وجوی معنا را به تصویر می‌کشد.

خلاصه داستان قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک)

کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک) داستان پسری به نام بهرام را روایت می‌کند که پس از مرگ مادربزرگش، با ساختن عروسک‌هایی از دل قصه‌ها، به دنیای خیال و خاطره پناه می‌برد. بهرام که از کودکی با قصه‌های مادربزرگ بزرگ شده، حالا در زیرزمین خانه‌ی پدری، عروسک‌هایی می‌سازد که هرکدام نماد یکی از شخصیت‌های افسانه‌ای یا قصه‌های کهن هستند. او با این عروسک‌ها به سفرهای خیالی می‌رود و در هر سفر، یکی از قصه‌های هفت‌پیکر نظامی را بازآفرینی می‌کند. روایت کتاب میان واقعیت و خیال در حرکت است؛ بهرام با عروسک‌ها گفت‌وگو می‌کند، قصه می‌شنود و قصه می‌گوید و از خلال این سفرها، با مفاهیمی چون تنهایی، فقدان، هویت و رشد فردی روبه‌رو می‌شود. هر عروسک قصه‌ای برای گفتن دارد و بهرام در نقش شنونده و گاه قهرمان، با چالش‌های درونی و بیرونی خود مواجه می‌شود. کتاب با بازآفرینی قصه‌های کلاسیک ایرانی، به نقش خیال‌پردازی در عبور از بحران‌ها و ساختن دنیایی تازه برای نوجوانان می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه قصه‌ها می‌توانند پناهگاهی برای تحمل رنج‌ها و یافتن امید باشند.

چرا باید کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک) را بخوانیم؟

این کتاب با پیوند دادن ادبیات کلاسیک ایران به زبان و دغدغه‌های امروز، فرصتی برای تجربه‌ی دوباره‌ی قصه‌های کهن در قالبی تازه فراهم می‌کند. روایت بهرام و عروسک‌هایش، نه‌تنها بازگویی قصه‌های قدیمی است، بلکه تلاشی برای نشان‌دادن قدرت خیال و قصه‌گویی در عبور از تنهایی، فقدان و بحران‌های شخصی است. خواننده با این کتاب می‌تواند با لایه‌های مختلف هویت، خاطره و رؤیا روبه‌رو شود و از خلال سفرهای ذهنی بهرام، معنای تازه‌ای برای قصه و زندگی بیابد. همچنین، کتاب به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه قصه‌ها می‌توانند ابزار رشد، همدلی و خودشناسی باشند و در عین حال، پلی میان نسل‌ها و فرهنگ‌ها بسازند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به نوجوانان و جوانانی که به قصه‌های ایرانی، افسانه‌ها و روایت‌های خیال‌انگیز علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین به کسانی که با احساس تنهایی، فقدان یا دغدغه‌های هویتی روبه‌رو هستند و به دنبال راهی برای بیان یا عبور از این احساسات می‌گردند، توصیه می‌شود. علاقه‌مندان به بازآفرینی ادبیات کلاسیک و دوست‌داران قصه‌گویی سنتی نیز می‌توانند از این کتاب لذت ببرند.

بخشی از کتاب قصه های شب یلدا (جلد سوم، بهرام و هفت عروسک)

«دیشب کار ساختن عروسک‌ها را تمام کردم، با این حساب من و این عروسک‌ها باید برای شما قصه بگوییم. نام من بهرام است. مادربزرگ چند روز است که مُرده، و من با قصه‌هایش زندگی می‌کنم. من باید این عروسک‌ها را می‌ساختم، چون من و این عروسک‌ها باید تا سال‌ها بعد در کنار هم بمانیم. می‌دانم که مادربزرگ خوشحال است و باز مثل همیشه، به بخار سماورش خیره شده و گاهی چیزی زیر لب می‌گوید که مثل دعا کردن است. روزهایی که شروع می‌کنم به عروسک ساختن برای مادربزرگ روزهای خوبی است، چون من دیگر آن آدم گوشه‌گیر هر روزی نیستم، که باز هم منتظر است همۀ آن چیزهایی که دیده تکرار شوند و یک‌بار دیگر همه‌جا تاریک شود. من، یعنی بهرام، دیگر نباید مادربزرگ را اذیت کنم. مادربزرگ حالا نیست، ولی هست و هر وقت دلش بخواهد می‌آید توی زیرزمین و بساط چای‌اش را راه می‌اندازد و ساعت‌ها خیره می‌ماند به بخاری که از سماورش بلند است. مادربزرگ عاشق قصه است و من این حس را شاید از او به ارث برده‌ام. من باید عروسک بسازم، چون بخشی از وجود من در همین کار نهفته است. من باید مدام به سفر بروم، اما این سفر باید به گونه‌ای باشد که از جایم جنب نخورم، چون نمی‌توانم این کار را بکنم. من مدام باید به گذشته سفر کنم و دنبال چیزهایی بگردم که در کودکی از دست داده‌ام. می‌خواهم این را بگویم که خیال و سفر در عالم خیال تنها چیزی است که تاکنون به داد من رسیده.»