کتاب روبات کامل (جلد اول)

کتاب روبات کامل (جلد اول) با عنوان اصلی The complete robot مجموعه‌ای از داستان‌های علمی - تخیلی به قلم آیزاک آسیموف است که با ترجمه سعید سیمرغ و توسط انتشارات کتابسرای تندیس منتشر شده است. این کتاب نخستین جلد از مجموعه‌ی کامل داستان‌های روباتی آسیموف به شمار می‌آید و شامل داستان‌هایی است که در بازه‌ای طولانی از فعالیت نویسنده نوشته شده‌اند. آسیموف در این مجموعه، جهان روبات‌ها را از زوایای گوناگون بررسی کرده و به رابطه‌ی انسان و ماشین، اخلاقیات، فناوری و آینده‌نگری پرداخته است. داستان‌ها، هرکدام با رویکردی متفاوت، تصویری از تأثیر روبات‌ها بر زندگی انسان‌ها و جامعه ارائه داده‌اند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب روبات کامل (جلد اول) اثر آیزاک آسیموف

کتاب روبات کامل (جلد اول) نوشته‌ی آیزاک آسیموف، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه و علمی - تخیلی است که به موضوع روبات‌ها و تعامل آن‌ها با انسان‌ها پرداخته است. نویسنده در پیشگفتار کتاب به روند شکل‌گیری ایده‌های خود درباره‌ی روبات‌ها اشاره کرده و توضیح داده است که چگونه نگاهش به روبات‌ها از موجوداتی تهدیدگر یا ترحم‌انگیز، به ابزارهایی دقیق و مهندسی‌شده تغییر یافته است. او همچنین به نقش خود در ابداع واژه‌ی روباتیک و تدوین قوانین سه‌گانه‌ی روباتیک اشاره کرده است؛ قوانینی که بعدها به یکی از پایه‌های اصلی ادبیات علمی - تخیلی و حتی مباحث هوش مصنوعی بدل شدند. ساختار کتاب براساس ماهیت داستان‌ها گروه‌بندی شده است. برخی داستان‌ها به روبات‌هایی با ظاهر غیرانسانی می‌پردازند؛ مانند سگ یا اتومبیل و برخی دیگر به روبات‌هایی با شخصیت و احساسات انسانی نزدیک می‌شوند. آیزاک آسیموف در این مجموعه نه‌تنها به فناوری و پیشرفت‌های علمی توجه کرده، بلکه دغدغه‌های اخلاقی، هویت، احساسات و حتی آینده‌ی روابط انسان و ماشین را نیز مطرح کرده است. داستان‌ها در دوره‌های مختلف زمانی نوشته شده‌اند و هرکدام بازتابی از نگرش‌های متفاوت به روبات‌ها و فناوری هستند. این جلد علاوه‌بر داستان‌های مشهور، شامل آثاری است که پیش‌تر در مجموعه‌های دیگر گردآوری نشده بودند و برای علاقه‌مندان به دنیای روبات‌ها و آینده‌پژوهی جذابیت ویژه‌ای دارند.

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «بهترین دوست پسرک» درباره‌ی پسربچه‌ای به نام جیمی است که در ماه زندگی می‌کند و روبات چهارپایی به‌عنوان دوست و محافظ دارد. ورود یک سگ واقعی به زندگی جیمی، او را با این پرسش مواجه می‌کند که تفاوت میان یک موجود زنده و یک روبات چیست و آیا احساسات انسانی فقط به رفتارهای برنامه‌ریزی‌شده محدود می‌شود یا نه. این داستان به‌سادگی، مرز میان عاطفه و عملکرد را به چالش می‌کشد. آسیموف در داستان «سالی»، دنیایی را تصویر می‌کند که خودروهای خودکار با مغز پوزیترونیک، شخصیت و حتی احساسات دارند. جیک، مسئول مزرعه‌ی خودروهای بازنشسته با تهدید مردی به نام گلهورن روبه‌رو می‌شود که قصد دارد موتورها را برای سودجویی جدا کند. خودروها با همکاری و نوعی همدلی، از خود و جیک دفاع می‌کنند و حتی به‌نوعی عدالت را اجرا می‌کنند. این داستان، پرسش‌هایی درباره‌ی هویت، استقلال و اخلاق در ماشین‌ها مطرح می‌کند. در داستان «روزی»، دو پسر نوجوان با قصه‌گویی قدیمی روبه‌رو می‌شوند که داستان‌هایش دیگر برایشان جذاب نیست. آن‌ها تلاش می‌کنند دستگاه را به‌روز کنند و واژگان جدید به آن بیفزایند، اما درنهایت قصه‌گو با اندوهی انسانی، داستانی درباره‌ی تنهایی و امید روایت می‌کند. این داستان به‌نوعی به رابطه‌ی انسان با فناوری و فراموش‌شدن ابزارهای قدیم اشاره کرده است. آیزاک آسیموف در بخش‌های دیگر کتاب روبات کامل (جلد اول) به رایانه‌های هوشمند و مرز باریک میان روبات و رایانه می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه فناوری می‌تواند به‌تدریج به‌سوی داشتن شخصیت و حتی احساسات حرکت کند. هر داستان، زاویه‌ای تازه از تعامل انسان و ماشین را پیش می‌کشد و خواننده را به تأمل درباره‌ی آینده‌ی این رابطه دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب روبات کامل (جلد اول) را بخوانیم؟

این مجموعه داستان کوتاه و علمی - تخیلی، تصویری از آینده‌ای ارائه می‌دهد که در آن مرز میان انسان و ماشین به‌شدت باریک شده است. نویسنده با نگاهی موشکافانه نه‌تنها به جنبه‌های فنی و علمی روبات‌ها می‌پردازد، بلکه دغدغه‌های اخلاقی، هویت و احساسات را نیز وارد داستان‌ها می‌کند. خواندن این مجموعه، فرصتی برای اندیشیدن به پیامدهای پیشرفت فناوری و نقش روبات‌ها در زندگی روزمره است. همچنین قوانین سه‌گانه‌ی روباتیک که در این داستان‌ها مطرح شده، الهام‌بخش بسیاری از مباحث هوش مصنوعی و اخلاق فناوری بوده‌اند. داستان‌های آیزاک آسیموف، هم برای علاقه‌مندان به داستان‌های علمی - تخیلی و هم برای کسانی که به آینده‌پژوهی و فلسفه‌ی فناوری علاقه دارند، خواندنی است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه و علمی - تخیلی، دوستداران حوزهٔ هوش مصنوعی، فناوری و اخلاق و کسانی که به آینده‌ی رابطه‌ی انسان و ماشین فکر می‌کنند، پیشنهاد می‌شود. همچنین این مجموعه داستان کوتاه برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های علوم رایانه، فلسفه‌ی فناوری و مطالعات فرهنگی مناسب است.

درباره آیزاک آسیموف

آیزاک آسیموف (Isaac Asimov)، نویسنده‌ی برجسته و پرکار آمریکایی با ریشه‌های روسی در ۲ ژانویه‌ی ۱۹۲۰ در استان اسمولنسکِ شوروی سابق به دنیا آمد و در ۶ آوریل ۱۹۹۲ درگذشت. او یکی از بزرگ‌ترین نام‌های تاریخ ادبیات علمی - تخیلی است که توانست دانش و تخیل را به‌طور بی‌نظیری در آثار خود در هم بیامیزد. خانواده‌ی یهودی او که شغل اصلی‌شان آسیابانی بود، زمانی که آیزاک پنج‌ساله بود به ایالات‌متحده مهاجرت کردند. آسیموف از کودکی به دو زبان ییدیش و انگلیسی صحبت می‌کرد، اما هرگز زبان روسی را نیاموخت. در پنج‌سالگی خواندن را یاد گرفت و در کنار کمک به خانواده در مغازه‌ی لبنیات‌فروشی، به مجلات علمی - تخیلی علاقه‌مند شد که در همان مغازه به فروش می‌رسید. در ۱۱سالگی شروع به نوشتن کرد و خیلی زود داستان‌های خود را به مجلات عامه‌پسند فروخت. نخستین اثر او با عنوان «گشتی در حوالی سیارک وستا» در اکتبر ۱۹۳۸ در مجله‌ی داستان‌های حیرت‌آور منتشر شد و تنها سه سال بعد داستان مشهور «شبانگاه» را در همان مجله به چاپ رساند؛ اثری که آسیموف را به‌عنوان نویسنده‌ای نوظهور در سبک علمی - تخیلی مطرح کرد. شهرت جهانی او با معرفی «قوانین سه‌گانه‌ی رباتیک» تثبیت شد؛ قوانینی که بعدها پایه‌ای برای بررسی اخلاق در داستان‌های مربوط به هوش مصنوعی شد. دانشنامه‌ی بریتانیکا، آسیموف را واضع واژه‌ی رباتیک در زبان انگلیسی می‌داند. او در طول زندگی خود بیش از ۵۰۰ کتاب در زمینه‌های مختلف علمی و ادبی نوشت و مرز میان دانش و تخیل را به چالش کشید. به‌پاس خدمات فرهنگی و علمی او، سیارکی با نام آسیموف ۵۰۲۰ به افتخارش نام‌گذاری شد؛ ادای احترام به نویسنده‌ای که ذهن بشر را به فراتر از مرزهای علم و آینده و تخیل هدایت کرد.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

آیزاک آسیموف که جایگاهی بی‌نظیر در تاریخ ادبیات علمی - تخیلی یافته، پنج بار برنده‌ی جایزه‌ی هوگو شده است؛ جایزه‌ای که با رأی خوانندگان به نویسندگان محبوب این ژانر اهدا می‌شود. او سه بار جایزه‌ی نِبولا را از انجمن نویسندگان علمی - تخیلی آمریکا دریافت کرد. برجسته‌ترین موفقیت او کسب جایزه‌ی هوگو در سال ۱۹۶۶ برای «بهترین مجموعه داستان علمی - تخیلی تمام دوران» به‌خاطر سه‌گانه‌ی مشهور بنیاد بوده است. این مجموعه، داستان ظهور و سقوط یک امپراتوری کهکشانی در آینده‌ای دور را روایت می‌کند و شامل کتاب‌های بنیاد (۱۹۵۱)، بنیاد و امپراتوری (۱۹۵۲) و بنیاد دوم (۱۹۵۳) است و نقطه‌ی عطفی در تاریخ این ژانر به شمار می‌رود. علاوه‌براین انجمن نویسندگان علمی - تخیلی آمریکا در سال ۱۹۸۷ میلادی، جایزه‌ی «استاد بزرگ» (Grand Master) را به این نویسنده اهدا کرد؛ جایزه‌ای که تنها به نویسندگانی تعلق می‌گیرد که آثارشان تأثیری عمیق و ماندگار بر دنیای داستان‌نویسی علمی - تخیلی بر جای گذاشته باشد.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

نشریه‌ی Kirkus Reviews این اثر را مجموعه‌ای جامع از داستان‌های کوتاه رباتی به قلم آیزاک آسیموف توصیف کرده که شامل داستان‌های کلاسیک و شخصیت‌های شناخته‌شده‌ای مانند سوزان کالوین است.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب روبات کامل: (مجموعه‌ی کامل داستان‌های روباتی) در سال ۱۴۰۰ با ترجمه‌ی سعید سیمرغ و ویراستاری مهدی میراحمدی به‌وسیله‌ی شرکت هوافضای برآ (انتشارات هوانورد) روانه‌ی بازار کتاب ایران شد.

بخشی از کتاب روبات کامل (جلد اول)

«۴ ژوئیهٔ سال ۲۰۷۶ بود و برای سومین بار، بر حسب تصادف نظام عدد نویسی سنتی که بر اساس توان‌های عدد ده قرار داشت، دو رقم آخر شمارهٔ سال به عدد سرنوشت‌ساز ۷۶ رسیده بود که سال تولد یک ملت را نشان می‌داد.

اما دیگر ملتی به معنی قدیمی آن وجود نداشت. ملت فقط یک اصطلاح جغرافیایی بود، قسمتی از یک کل بزرگ‌تر از اتحاد همهٔ انسان‌های روی زمین و انشعابات آن، که روی ماه و مهاجرنشین‌های فضایی زندگی می‌کردند. اگرچه از لحاظ فرهنگی و ارثی، آن نام و ایده هنوز زنده بود، و آن قسمت از سیاره که با نام قدیمی خود شناخته می‌شد، هنوز پر رونق‌ترین و پیشرفته‌ترین منطقهٔ زمین بود... و رئیس جمهور ایالات متحده هنوز هم قدرتمندترین شخص در شورای سیاره‌ای به شمار می‌آمد.

لارنس ادواردز از جایگاهش در ارتفاع شصت متری، پیکرهٔ کوچک رئیس جمهور را تماشا می‌کرد. او به آهستگی از بالای سر جمعیت حرکت می‌کرد، از انتهای موتورش که در هوا شناور بود، صدای ملایمی می‌آمد که به‌سختی می‌شد شنید و چیزی که او می‌دید، دقیقاً مانند چیزی بود که هر کس دیگری از هولوویژن می‌توانست ببیند. او بارها آن پیکره‌های کوچک را در اتاق نشیمنش دیده بود، پیکره‌هایی کوچک در مکعبی از نور، و چنان واقعی که گویی انسان‌های کوچک زنده هستند، با این تفاوت که می‌توانستید دستتان را از داخل آن‌ها عبور دهید.»