کتاب اجاره نشین ها

کتاب اجاره‌ نشین‌ ها با عنوان اصلی The Tenants نوشتهٔ برنارد مالامود و ترجمهٔ میلاد شالیکاریان، توسط انتشارات چترنگ منتشر شده است. این رمان خارجی، داستانی از زندگی، تنهایی، تقابل و هم‌زیستی را در بستر یک ساختمان متروکه در نیویورک روایت می‌کند. شخصیت‌های اصلی آن، نویسنده‌ای یهودی و مردی سیاه‌پوست، درگیر دغدغه‌های شخصی، اجتماعی و نژادی خود هستند و درعین‌حال با مشکلات اجاره‌نشینی و فشارهای صاحب‌خانه دست‌وپنجه نرم می‌کنند. نسخه‌ٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اجاره نشین ها

کتاب اجاره‌نشین‌ها نوشتهٔ برنارد مالامود، ششمین اثر داستانی اوست که در سال ۱۹۷۱ منتشر شد. مالامود نگارش این رمان را بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱ به پایان رساند. او این اثر را یک «کتاب فشرده و پرتنش، نزدیک به کیفیت داستان‌های کوتاه» توصیف کرده است. داستان دربارهٔ رقابت دو نویسنده، یکی یهودی به نام هری لسر و دیگری سیاه‌پوست آفریقایی‌تبار به نام ویلی اسپیرمینت، است که آخرین ساکنان یک آپارتمان متروکه در نیویورک هستند. این ساختمان قرار است به زودی تخریب شود. مالامود پیش از این در دو داستان کوتاه به نام‌های «فرشته لوین» و «سیاه رنگ مورد علاقهٔ من است» به روابط میان یهودیان و سیاه‌پوستان پرداخته بود و در داستان «عزاداران» نیز به رابطهٔ پرالتهاب میان مستأجر و صاحب‌خانه اشاره کرده بود.

مالامود در پاسخ به این سؤال که چه چیزی جرقه نگارش کتاب اجاره‌نشین‌ها را در ذهنش زده، به «دوران مشکلات در شهر نیویورک» اشاره کرده است. او از اعتصاب معلمان و اوج‌گیری فعالیت‌های سیاه‌پوستان نام می‌برد و می‌گوید احساس می‌کرد باید در این باره حرفی بزند. زندگی‌نامه‌نویس او نیز می‌گوید که الهام اولیه برای این رمان از گزارش‌های روزنامه‌ای در ژانویه ۱۹۶۹ گرفته شد که نشان می‌دادند صاحب‌خانه‌های سودجو در نیویورک برای بیرون راندن مستأجران خود از ساختمان‌هایی که قصد فروش یا تخریب آن‌ها را داشتند، از روش‌های غیرانسانی استفاده می‌کردند؛ از جمله قطع خدمات ضروری مانند آب، گرمایش و آسانسور، و تهدیدهای تلفنی.

کتاب اجاره‌نشین‌ها در فضایی واقع‌گرایانه و با نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی و نژادی آمریکا در اواسط قرن بیستم نوشته شده است. ساختار رمان بر پایه گفت‌وگوهای شخصیت‌ها، توصیف دقیق محیط و درگیری‌های ذهنی و عینی است. داستان بیشتر بر تنهایی، مقاومت در برابر تغییر و تلاش برای خلق یک اثر هنری تمرکز دارد. فضای سرد و متروک ساختمان استعاره‌ای از وضعیت روحی و اجتماعی شخصیت‌هاست و دغدغه‌هایی چون هویت، تبعیض، و بقا در شهری بی‌رحم در سراسر رمان جریان دارد.

کتاب اجاره‌نشین‌ها به زندگی هری لسر، نویسنده‌ای یهودی می‌پردازد که در ساختمانی فرسوده در نیویورک زندگی می‌کند. حضور شخصیت‌هایی با پیشینه‌های متفاوت، به‌ویژه رویارویی و تعامل میان هری لسر و ویلی اسپیرمینت، به این کتاب عمق و چندلایگی می‌بخشد. تقابل این دو نویسنده، یکی یهودی و دیگری سیاه‌پوست، هستهٔ اصلی داستان را تشکیل می‌دهد و کشمکش‌های آن‌ها در نهایت به رقابتی تلخ بر سر قلم و ایدئولوژی تبدیل می‌شود. کتاب اجاره‌نشین‌ها به شکل عمیقی به تلاش انسان‌ها برای خلق اثر هنری در مواجهه با محیطی خشن و بی‌رحم می‌پردازد.

خلاصه کتاب اجاره نشین ها

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان کتاب اجاره‌نشین‌ها با هری لسر، نویسنده‌ای یهودی، آغاز می‌شود که در آخرین طبقهٔ یک ساختمان متروکه و در حال تخریب در نیویورک زندگی می‌کند. او سال‌هاست مشغول نوشتن رمانی است که به پایان رساندنش برایش به وسواس و دغدغه‌ای بزرگ بدل شده است. در حالی که تمام ساکنان ساختمان به خاطر اخطار تخریب آن را ترک کرده‌اند، لسر به‌خاطر وابستگی به فضای کارش و امید به اتمام کتاب، حاضر به ترک خانه نیست. صاحبخانه، لونسپیل، با اصرار و پیشنهادهای مالی تلاش می‌کند او را بیرون کند تا بتواند ساختمان را خراب کند و جای آن را به بنایی جدید بدهد، اما لسر مقاومت می‌کند و به حقوق قانونی خود به‌عنوان مستأجر متوسل می‌شود. در این میان، ورود ویلی اسپیرمینت، مردی سیاه‌پوست و نویسنده، به ساختمان، فضای داستان را پیچیده‌تر می‌کند. ویلی نیز به دنبال مکانی برای نوشتن است و به‌تدریج رابطه‌ای پرتنش و درعین‌حال با همدلی میان او و لسر شکل می‌گیرد. هر دو با مشکلات خلاقیت، فشارهای اجتماعی، تبعیض نژادی و مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. 

حضور شخصیت‌هایی مانند «ایرن»، دوست‌دختر ویلی، و دیگر مهمانان، به داستان ابعاد تازه‌ای می‌بخشد و تضادها و همدلی‌های میان شخصیت‌ها را برجسته می‌کند. در طول روایت، ساختمان متروکه به نمادی از وضعیت روحی و اجتماعی شخصیت‌ها بدل می‌شود؛ جایی که امید، ترس، خشم و آرزوهای سرکوب‌شده در آن تلاقی می‌کنند. داستان با فرازونشیب‌های روابط انسانی، تلاش برای بقا و خلق، و مواجهه با تبعیض و بی‌عدالتی پیش می‌رود، بی‌آنکه پایانی قطعی و ساده ارائه دهد.

چرا باید کتاب اجاره نشین ها را بخوانیم؟

این رمان با پرداختن به موضوعاتی چون تنهایی، مقاومت در برابر تغییر، تبعیض نژادی و دغدغه‌های نویسندگی، تصویری چندلایه از زندگی در شهری بزرگ و بی‌رحم ارائه می‌دهد. کتاب اجاره‌نشین‌ها نه‌تنها داستانی دربارهٔ بقا و خلاقیت است، بلکه به پیچیدگی روابط انسانی، تضادهای اجتماعی و درونی، و تلاش برای حفظ هویت فردی در شرایط دشوار می‌پردازد. خواندن این کتاب فرصتی برای مواجهه با پرسش‌های بنیادین دربارهٔ هنر، هویت، و معنای زندگی در دنیای مدرن است.

خواندن کتاب اجاره‌ نشین‌ ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های اجتماعی، دوست‌داران ادبیات معاصر آمریکا، و کسانی که به موضوعاتی مانند تبعیض نژادی، مهاجرت، تنهایی و دغدغه‌های نویسندگی علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال روایتی عمیق و چندوجهی از زندگی شهری و روابط انسانی هستند، «اجاره‌نشین‌ها» انتخابی قابل توجه است.

اقتباس از کتاب اجاره‌ نشین‌ ها

فیلم درام «اجاره‌‌نشین‌‌ها» محصول سال ۲۰۰۵ به کارگردانی «دنی گرین»، اقتباسی از رمان  اجاره‌نشین‌‌ها است. داستان این فیلم در یک ساختمان متروکه روایت می‌شود؛ جایی که یک نویسندهٔ نظامی‌ آفریقایی - آمریکایی و یک رمان‌نویس یهودی، در تلاشند تا پیش از اینکه صاحب‌خانه به زور آن‌ها را بیرون کند، رمان‌هایشان را به پایان برسانند. در این مسیر، میان این دو دوستی شکل می‌گیرد، اما تنش‌های شخصی میان آن‌ها بالا گرفته و به خشونت کشیده می‌شود. بازیگران اصلی فیلم شامل «دیلن مک‌درموت» در نقش «هری لسر» و «اسنوپ داگ« در نقش «ویلی اسپیرمینت» هستند و بازیگرانی همچون« رز بیرن»، «سیمور کاسل»، «نیکی جی کرافورد»، «آلدیس هاج»، «جین گیلبرت» و «لیندا لاوسون» نیز در آن ایفای نقش کرده‌اند.

نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

رمان «فروشنده» برنارد مالامود در سال ۱۹۵۸ جایزهٔ کتاب سال یهودی را از آن خود کرد. مجموعه داستان «خمرهٔ جادویی» او در سال ۱۹۵۹ برندهٔ جایزهٔ ملی کتاب آمریکا شد. برنارد مالامود برای رمان «کارچاق‌کن» که در سال ۱۹۶۷ نیز موفق به دریافت جایزهٔ پولیتزر و جایزهٔ ملی کتاب آمریکا شد.

درباره برنارد مالامود

برنارد مالامود (Bernard Malamud) نویسندهٔ آمریکایی - یهودی، متولد ۲۶ آوریل ۱۹۱۴ در نیویورک بود و در ۱۸ مارس ۱۹۸۶ در همان شهر چشم از جهان فرو بست. او که از چهره‌های برجستهٔ ادبیات قرن بیستم آمریکا به‌حساب می‌آید، در طول ۳۷ سال فعالیت هنری خود، ۸ رمان و ۶۵ داستان کوتاه نوشت. داستان‌های او در سال ۱۹۹۷ در مجموعه‌ای ۶۲۹ صفحه‌ای منتشر شد. مالامود در کنار نویسندگانی همچون سال بلو، نورمن میلر، پل آستر و فیلیپ راث، از نویسندگان مهم و تأثیرگذار آمریکایی - یهودی شناخته می‌شود. 

بخشی از کتاب اجاره نشین ها

«لسر در تک‌آینهٔ اتاقش نگاهی سرسری به خود انداخت. از فکر تمام کردن کتابش بیدار شده بود. بوی زمین زنده را در چلهٔ زمستان احساس می‌کرد. نالهٔ شیپور کشتی‌ای که از بندر رخت برمی‌بست از دوردست به گوش می‌رسید. آه، ای کاش می‌توانستم با کشتی بروم. تقلا کرد تا دوباره به خواب برود ولی نتوانست. پریشان‌حالی مثل اسبی او را با پاهای بسته از تخت بیرون کشید. باید بلند شوم و بنویسم، وگرنه آرام نمی‌گیرم. جز این هیچ چاره‌ای ندارم. «خدای من، این‌همه سال.» پتو را کنار زد و لرزان کنار صندلی لقی که لباس‌هایش روی آن آویزان بود ایستاد و شلوار سردش را به تن کرد. روز از نو روزی از نو. لسر با بی‌میلی و حیرتی یأس‌آور، لباسش را پوشید، چراکه با شوقی آتشین برای نوشتن صبحگاهی به رختخواب رفته بود. برای فردا افکاری شیرین داشت و ناشکیبا بود. با امید و آرزو به خواب رفت و با اکراه و ماتم‌زده از خواب بیدار شد. آخر چرا؟ برای که؟ چه خواب مزخرفی دیده بود؟ هیچ‌کدام را به خاطر نمی‌آورد گرچه خوابش پر بود از اوهام آغشته به ترس: این هم آن غریبه‌ای که در راه‌پله دیدم. «دنبال کی می‌گردی، برادر؟» «به کی می‌گی برادر، مادر؟» مزاحم از صحنه خارج می‌شود. ولگرد دیروز بود یا همین امروز از زیر زمین سبز شده بود؟ لونسپیل بود با لباسی مبدل؟ یک جانی که او اجیر کرده تا ساختمان را بسوزاند یا خراب کند؟»