کتاب دوباره فکر کن

کتاب دوباره فکر کن نوشته آدام گرانت و ترجمه حسین گازر، اثری در حوزه‌ی روان‌شناسی و توسعه‌ی فردی است که توسط نشر اندیشه مولانا منتشر شده است. این کتاب به بررسی اهمیت بازنگری در باورها، عادت‌ها و دانسته‌های فردی و جمعی پرداخته و با مثال‌ها و پژوهش‌های متنوع، مخاطب را به ارزش تردید و پرسشگری دعوتکرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دوباره فکر کن

کتاب دوباره فکر کن (قدرت دانستن چیزهایی که نمی‌دانیم) اثری است که در آن آدام گرانت به موضوع بازنگری در باورها و اهمیت انعطاف‌پذیری ذهنی می‌پردازد. این کتاب در دوره‌ای نوشته شده که سرعت تغییرات اجتماعی، علمی و فناوری بسیار بالاست و بسیاری از دانسته‌های پیشین به‌سرعت کهنه می‌شوند. آدام گرانت باتکیه‌بر پژوهش‌های روان‌شناسی و مثال‌هایی از دنیای واقعی، نشان می‌دهد که چگونه پافشاری بر باورهای قدیمی می‌تواند مانع رشد فردی و جمعی شود. کتاب به سه بخش اصلی تقسیم شده است. این بخش‌ها عبارت‌اند از تجدیدنظر شخصی، تجدیدنظر در دیگران و تجدیدنظر جمعی. هر بخش با روایت‌هایی از زندگی افراد، شرکت‌ها و جوامع مختلف همراه است و به بررسی موانع ذهنی و اجتماعی بازنگری می‌پردازد. گرانت با اشاره به رویدادهای تاریخی، تجربیات شخصی و مطالعات علمی، تلاش می‌کند نشان دهد که بازنگری نه نشانه‌ی ضعف، بلکه نشانه‌ی خرد و رشد است. این کتاب در فضایی میان‌نسلی و با زبانی قابل‌فهم، به دغدغه‌های روزمره و چالش‌های فکری انسان معاصر می‌پردازد.

خلاصه کتاب دوباره فکر کن

پیام اصلی کتاب دوباره فکر کن بر اهمیت بازنگری در باورها و عادت‌های ذهنی تأکید دارد. نویسنده با روایت داستان‌هایی از آتش‌نشانان، کارآفرینان، سیاست‌مداران و دانشمندان، نشان می‌دهد که موفقیت و بقا در دنیای امروز بیش از هر چیز به توانایی کنارگذاشتن دانسته‌های قدیمی و پذیرش ایده‌های تازه وابسته است. کتاب با مثال‌هایی مانند ماجرای آتش‌سوزی دره‌ مان و تصمیم خلاقانه‌ی واگنر داج، به این نکته می‌پردازد که گاهی اوقات تنها راه نجات، رهاکردن ابزارها و باورهای قدیمی است. 

گرانت توضیح می‌دهد که ذهن انسان تمایل دارد به دانسته‌های قبلی وفادار بماند و تغییر را تهدیدی برای هویت خود تلقی کند. او با بررسی سوگیری‌های شناختی مانند سوگیری تأیید و اثر دانینگ-کروگر، نشان می‌دهد که حتی افراد باهوش نیز ممکن است در دام تعصب و اطمینان کاذب گرفتار شوند. کتاب بر این باور است که تفکر علمی و عادت به پرسشگری، کلید رشد فردی و اجتماعی است و بازنگری در باورها نه نشانه‌ی ضعف، بلکه راهی برای یادگیری، خلاقیت و موفقیت پایدار به شمار می‌آید.

چرا باید کتاب دوباره فکر کن را خواند؟

کتاب دوباره فکر کن با مثال‌های ملموس و پژوهش‌های روان‌شناسی، نشان می‌دهد که چگونه بازنگری در باورها می‌تواند مسیر زندگی و کار را تغییر دهد. دوباره فکر کن به مخاطب کمک می‌کند تا با شناخت سوگیری‌های ذهنی، از دام تعصب و اطمینان کاذب رها شود و با ذهنی بازتر به مسائل نگاه کند. مطالعه‌ی این اثر فرصتی است برای تمرین انعطاف‌پذیری ذهنی و یادگیری مهارت‌هایی که در دنیای متغیر امروز ضروری‌ هستند.

خواندن کتاب دوباره فکر کن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای افرادی مناسب است که به‌دنبال رشد فردی، بهبود تصمیم‌گیری و افزایش خلاقیت هستند؛ همچنین می‌تواند برای مدیران، معلمان، دانشجویان و هر کسی که با تغییرات و چالش‌های فکری روبه‌رو است، الهام‌بخش باشد. دوباره فکر کن به‌ویژه برای کسانی که می‌خواهند سوگیری‌های ذهنی خود را بشناسند و در مواجهه با ابهام و تغییر، واکنش بهتری نشان دهند، مفید است.

بخشی از کتاب دوباره فکر کن

«در کل دژه پخش شده و به سمت آن‌ها در حال پیشروی است. ارتفاع زبانه‌های آتش گاه تا ده متر می‌رسید. سرعت آتش‌سوزی به حدی زیاد بود که می‌توانست در کمتر از یک دقیقه ناحیه‌ای به وسعت دو زمین فوتبال را بسوزاند. تا ساعت ۵:۴۵ دقیقه، کاملاً مشخص شده بود که حتی محصور کردن آتش هم جوابگو نبوده و مبارزه بی‌فایده است؛ داج با فهمیدن این موضوع بلافاصله به گروه دستور داد تا به سمت بالای ده بدوند. آتش‌نشانان مجبور شدند تا به سرعت از شیبی بسیار تند و از میان علف‌هایی در مسیر سنگلاخی که ارتفاعشان تا زانو هم می‌رسید بالا بروند. ظرف هشت دقیقه، این افراد حدود ۳۵۰ متر را پشت سر گذاشتند و کمتر از دویست متر تا بالای تیه فاصله داشتند. آتش‌نشانان به اندازهٔ کافی از آتش دور شده بودند ولی آتش به‌سرعت در حال پیشروی بود. در این لحظه داج دست به کاری زد که اعضای گروه گیج و متعجب شدند. او به جای دور شدن از آتش، خم شد و جعبهٔ کبریتی را بیرون آورد. کبریت‌ها را روشن کرد و آن‌ها را روی علف‌ها انداخت. بعد از حادثه یکی از افراد گروه گفته بود: «فکر کردیم داج عقلش رو از دست داده. آتیش درست پشت سرمون بود. به خودمون گفتیم آخه چرا باید مسیرمون رو آتیش بزنه؟ این دیگه چه کاریه؟»