کتاب ماهور

کتاب ماهور نوشتهٔ «بهاره توکلی» و منتشرشده توسط نشر خودنویس، رمانی در باب زندگی و مناسبات اجتماعی و خانوادگی در میان ایل بختیاری است. این رمان با محوریت شخصیت «ماهور»، دختر خان بختیاری به روایت سنت‌ها، عشق، مقاومت و چالش‌های زنان و مردان ایل بختیاری در بستر تاریخی و فرهنگی خاص خود پرداخته است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ماهور اثر بهاره توکلی

کتاب «ماهور» یک رمان معاصر و ایرانی است که در دل کوهستان‌های زاگرس و روستاهای بختیاری می‌گذرد تا زندگی مردمان این خطه را در دوره‌ای پرتنش و پرحادثه به تصویر بکشد. روایت کتاب حول محور خانوادهٔ «محمدخان بختیاری» و دخترش «ماهور» شکل می‌گیرد و با ورود شخصیت‌هایی از طوایف مختلف، کشمکش‌های قدرت، عشق، وفاداری و سنت‌های ایل را به نمایش می‌گذارد. نویسنده با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره، آیین‌ها، جشن‌ها و سوگواری‌ها تصویری زنده از فرهنگ و روابط اجتماعی ایل بختیاری ارائه می‌دهد. «بهاره توکلی» در کنار روایت اصلی، به نقش زنان در جامعهٔ سنتی، دغدغه‌های خانوادگی و چالش‌های میان نسل‌ها پرداخته است. فضای رمان حاضر را ترکیبی از واقعیت‌های تاریخی و عناصر داستانی دانسته‌اند که می‌تواند شما را با دنیای پر رنگ‌وبوی ایل بختیاری و روستا آشنا کند.

خلاصه داستان ماهور

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

رمان «ماهور» با کشمکش میان «محمدخان بختیاری» و شاهزاده‌ای قاجاری آغاز می‌شود که قصد تصاحب زمین‌های روستا را دارد. محمدخان حاضر نیست دخترش را به عقد شاهزاده درآورد و همین سرآغاز درگیری و مقاومت ایل می‌شود. در این میان، «بی‌بی مریم بختیاری» و یارانش به کمک مردم روستا می‌آیند و با شجاعت در برابر ظلم می‌ایستند. «ماهور»، دختر محمدخان در مرکز روایت قرار دارد؛ دختری که یادگار عشق پدر و مادرش است و پس از مرگ مادر، تنها فرزند خانواده باقی می‌ماند. این داستان با توصیف زندگی روزمره، آیین‌ها، جشن‌ها و سوگواری‌ها پیش می‌رود و شخصیت‌هایی چون «تاج‌سلطان» (مادربزرگ ماهور)، «خانوم‌جان» (همسر اول محمدخان) و اهالی روستا در کنار ماهور و پدرش نقش‌آفرینی می‌کنند. در ادامه، ماجراهایی همچون گم‌شدن لچک مادر ماهور، ورود «احمدخان موگویی» و طایفه‌اش و تلاش برای خواستگاری و تصاحب ماهور، این اثر را به‌سمت کشمکش‌های تازه‌ای می‌برد. روایت، همزمان با نمایش عشق، حسرت، وفاداری و مقاومت، تصویری از مناسبات قدرت و سنت در ایل بختیاری ارائه می‌دهد؛ بی‌آنکه پایان داستان را افشا کند.

چرا باید کتاب ماهور را خواند؟

این رمان با پرداختن به زندگی ایل بختیاری، تصویری ملموس از سنت‌ها، آیین‌ها و روابط خانوادگی در جامعه‌ای کمتر دیده‌شده ارائه می‌دهد. روایت داستانی پرجزئیات و شخصیت‌پردازی‌های متنوع، خواننده را با دغدغه‌ها، شادی‌ها و رنج‌های مردمان این خطه آشنا می‌کند. رمان «ماهور» می‌تواند برای کسانی که به داستان‌های تاریخی، فرهنگ اقوام ایرانی و نقش زنان در جوامع سنتی علاقه دارند، تجربه‌ای متفاوت و غنی فراهم کند.

خواندن کتاب ماهور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی، فرهنگ بومی ایران و روایت‌هایی دربارهٔ زندگی عشایر و ایل‌ها مناسب است؛ همچنین کسانی که به‌دنبال شناخت نقش زنان و مناسبات خانوادگی در جوامع سنتی هستند.

بخشی از کتاب ماهور

«آسمان را مهی غلیظ پوشانده بود تا جایی که درشکه، اسب‌ها و آدم‌ها در غبار مه، دیده نمی‌شدند. موسی‌خان، یارانش را از کوره‌راه‌های میانبر، آورده بود تا زودتر و از راه‌های امن‌تر به مقصد برسند و در مسیر، جز به ضرورت، توقف نکرده بود. کم کم خستگی راه و سفر در چهرهٔ همسفران معلوم می‌شد، بیخ گوش اسب‌ها به عرق نشسته بود و بدن‌شان از نم عرق، برق می‌زد. تیارا، اسب دوست‌داشتنی ماهور، داخل درشکه کنار ماهور نشسته بود و گاهی سرش را کج می‌کرد و با نگاهی غمگین به ماهور نگاه می‌کرد و پوزه‌اش را روی دست‌های بستهٔ ماهور می‌کشید، شاید یاد روزهایی می‌افتاد که با ماهور در دشت‌های سرسبز چلگرد، شاد و خندان به دنبال هم می‌دویدند و بعد از ساعت‌ها دویدن، ماهور روی سبزه‌های دشت، دراز می‌کشید و تیارا کنار او می‌نشست و پیشانی به شانهٔ ماهور می‌مالاند، دقیقاً همان روزهایی که ماهور یالش را نوازش می‌کرد، نرمی پشت گوشش را می‌خاراند و گردن اسبش را در آغوش می‌گرفت، تیارا هم از شدت کیف، شیهه‌های کوتاهی می‌کشید، اما دیگر خبری از آن خنده‌ها نبود، نگاه ماهور به غم نشسته بود و عمق چشمانش از شکستگی قلبش حکایت می‌کرد، دلش می‌خواست، تیارا زبان داشته باشد تا با او حرف بزند و کمی از اندوه قلبش، سبک‌تر شود، در همین فکرها بود که بغضش شکسته شد و نم‌نم اشک روی صورتش، جاری شد.»