کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی

کتاب برنامه‌ ریزی شهری در جهان سیاست‌های غیررسمی با نام اصلی Urban planning in a world of informal politics نوشته چاندان دوسکار و ترجمه حسین حاتمی‌نژاد و رضا کانونی توسط نشر نیکایش منتشر شده است. این اثر به بررسی نقش سیاست‌های غیررسمی و موکل‌گرایی در فرایند برنامه‌ریزی شهری، به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه، پرداخته است. کتاب با رویکردی تحلیلی، تعامل میان ساختارهای سیاسی و رشد شهرنشینی غیررسمی را واکاوی کرده و نمونه‌هایی از شهرهای آفریقا و آسیا، به‌ویژه غنا را موردبررسی قرار داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی

کتاب برنامه‌‌ریزی شهری در جهان سیاست‌های غیررسمی به بررسی چالش‌های برنامه‌ریزی شهری در کشورهای درحال‌توسعه می‌پردازد و تمرکز ویژه‌ای بر نقش سیاست‌های غیررسمی، به‌ویژه موکل‌گرایی، در شکل‌دهی به شهرها دارد. نویسنده، چاندان دوسکار باتکیه‌بر پژوهش‌های میدانی و داده‌های جهانی، نشان می‌دهد که چگونه سیاست‌های غیررسمی و روابط شخصی میان سیاست‌مداران و ساکنان مناطق فقیرنشین، بر روند برنامه‌ریزی شهری تأثیر می‌گذارند. بخش مهمی از کتاب به مطالعه‌ی موردی شهرهای غنا اختصاص یافته و در آن، تعامل میان سیاست‌مداران، مقامات محلی و ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی بررسی می‌شود. کتاب در بستر تحولات سریع شهرنشینی و بحران‌های خدمات شهری نوشته شده است. نویسنده تلاش می‌کند با ارائه‌ی تحلیل‌هایی از تجربه‌های جهانی و محلی، تصویری از پیچیدگی‌های سیاست‌گذاری شهری در دنیای جنوب ارائه دهد. کتاب در کنار تحلیل‌های نظری، به راهبردهایی برای انطباق برنامه‌ریزی شهری با واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی غیررسمی اشاره می‌کند و اهمیت شناخت این واقعیت‌ها را برای دستیابی به توسعه‌ی پایدار و عادلانه برجسته می‌سازد.

خلاصه کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی

کتاب برنامه‌ریزی شهری در جهان سیاست‌های غیررسمی با طرح این پرسش آغاز می‌شود که چرا برنامه‌ریزی شهری در بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه، به‌ویژه در مواجهه با رشد سکونتگاه‌های غیررسمی ناکام می‌ماند. نویسنده با بررسی نمونه‌هایی از شهرهای آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین، نشان می‌دهد که سیاست‌های غیررسمی و روابط موکل‌گرایانه میان سیاست‌مداران و ساکنان مناطق فقیرنشین، نقش مهمی در شکل‌دهی به الگوهای رشد شهری دارند. این روابط اغلب به تخصیص منابع و خدمات شهری در ازای حمایت سیاسی منجر می‌شود و در نتیجه، برنامه‌ریزی رسمی شهری را تضعیف می‌کند. کتاب با تمرکز بر مطالعه‌ی موردی شهر آکرا در غنا، روندهایی مانند تخریب و بازسازی سکونتگاه‌های غیررسمی، نقش رهبران محلی و تعاملات میان مقامات شهری و سیاست‌مداران را بررسی می‌کند. نویسنده استدلال می‌کند که موکل‌گرایی نه‌تنها به بقای سکونتگاه‌های غیررسمی کمک می‌کند، بلکه مانع از اجرای برنامه‌های جامع شهری و توزیع عادلانه‌ی خدمات می‌شود. در بخش‌های پایانی، کتاب به راهبردهایی برای انطباق برنامه‌ریزی شهری با واقعیت‌های سیاسی غیررسمی اشاره می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که برنامه‌ریزان باید به‌جای نادیده‌گرفتن این واقعیت‌ها، با آن‌ها تعامل سازنده برقرار کنند تا بتوانند نتایج فراگیرتر و پایدارتری به دست آورند.

چرا باید کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر سیاست‌های غیررسمی و موکل‌گرایی، زاویه‌ای کمتر دیده‌شده از برنامه‌ریزی شهری را به تصویر می‌کشد. خواننده با مطالعه‌ی آن می‌تواند درک عمیق‌تری از دلایل ناکامی برنامه‌های رسمی شهری در کشورهای درحال‌توسعه به دست آورد و با پیچیدگی‌های روابط قدرت، فساد و تعاملات اجتماعی در شهرهای بزرگ آشنا شود. اثر حاضر با ارائه‌ی نمونه‌های واقعی و تحلیل‌های تطبیقی، به پژوهشگران، سیاست‌گذاران و علاقه‌مندان به مطالعات شهری کمک می‌کند تا راهکارهای واقع‌بینانه‌تری برای مواجهه با چالش‌های شهرنشینی بیابند.

خواندن کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های شهرسازی، جغرافیا، علوم سیاسی و جامعه‌شناسی؛ همچنین مدیران شهری و سیاست‌گذاران حوزه‌ی توسعه‌ی شهری مناسب است. افرادی که دغدغه‌ی رشد غیررسمی شهرها، عدالت اجتماعی یا ناکارآمدی سیاست‌های شهری را دارند، می‌توانند از مطالب این اثر بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب برنامه ریزی شهری در جهان سیاست های غیررسمی

«رشد سکونتگاه‌های غیررسمی (زاغه‌ها) مانند فدامی قدیم صرفاً نتیجه فقر، مهاجرت سریع روستا به شهر یا فقدان ظرفیت فنی دولت‌ها برای ایجاد یا اجرای برنامه‌ها نیست. سکونتگاه‌های غیررسمی در دموکراسی‌های کم‌درآمد و متوسط رشد می‌کنند و ادامه می‌یابند، زیرا افرادی که در موقعیت‌های قدرت سیاسی قرار دارند، انگیزه‌ای برای پرورش آسیب‌پذیری و وابستگی جوامع دارند که باید در ازای بقای ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی از آن‌ها حمایت سیاسی کنند. در این کتاب من استدلال می‌کنم که برنامه‌ریزان شهری باید با این واقعیت سیاسی سازگار شوند تا نتایج فراگیرتر و پایدارتری تولید کنند.برنامه‌ریزان شهری در ارائه سرپناه مناسب، زمین امن و حقوق مالکیت و محیط‌های زندگی امن و سالم برای مناطق زیادی از جهان که به سرعت در حال شهرنشین شدن هستند، ناکام مانده‌اند. بیش از یک میلیارد نفر در سرتاسر جهان در جایی زندگی می‌کنند که سازمان ملل آن را «زاغه‌ها» تعریف می‌کند و این تعداد سالانه میلیون‌ها نفر افزایش می‌یابد. انتظار می‌رود جمعیت شهری جهان بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۵۰ تقریباً دو برابر شود. با توجه به اینکه ۹۰ درصد رشد شهری جدید در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می‌دهد، تعداد افرادی که در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند احتمالاً در دهه‌های آینده به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت.»