کتاب رامسس دوم

کتاب رامسس دوم نوشتهٔ استفانی فیتز جرالد و ترجمهٔ شهربانو صارمی است. گروه انتشاراتی ققنوس این ناداستان را روانهٔ بازار کرده است. رامسس دوم معمار، جنگجو و فرعون مصر بوده است و این کتاب دربارهٔ زندگی او است. این کتاب از مجموعهٔ «شخصیت‌های تأثیرگذار» است.

درباره کتاب رامسس دوم

کتاب رامسس دوم حاوی ناداستان است. این کتاب زندگی‌نامهٔ رامسس دوم، معمار، جنگجو و فرعون مصر است. استفانی فیتز جرالد این اثر را در نه فصل به رشتهٔ تحریر درآورده است.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب رامسس دوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان‌های تاریخی و قالب زندگی‌نامه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب رامسس دوم

«سِتی در هفتمین سال سلطنتش، رامسس را نایب‌السلطنه خود کرد. هر چند خاندان رامسس به دستاوردهای نظامی خود مباهات می‌کردند، اما هنوز مهم بود که فرعون از اجداد «عامی» خود فاصله بگیرد. شاید از این جهت که خاندان او فاقد خون سلطنتی بود، سِتی دغدغهٔ آن داشت مبادا فردی پیدا شود و در حقانیت رامسس برای رسیدن به تاج و تخت تردید کند.

نام رامسس، اُسِرماترِع سِته‌پِنرِع رع‌امسس بود به معنی «عدل رع قدرتمند است، زاده رع». رع خدای خورشید و یکی از مهم‌ترین خدایان مصریان بود. مردم بر این اعتقاد بودند که پادشاهشان از تبار رع است. این نام جدید که به پیوند رامسس با رع تأکید داشت، وسیله‌ای بود برای آن‌که نشان دهد رامسس واقعاً فرعون است. برای تأکید هر چه بیش‌تر بر این نکته، رامسس سفارش داد اِستلی (لوح نقش‌برجستهٔ قائم) در آبیدوس نصب شود که حقیقت تولد الهی او را به تصویر می‌کشید. اِستل، لوحی سنگی یا چوبی است که از آن برای مشخص کردن مرزها یا ثبت رویدادهای تاریخی استفاده می‌شد. روی کتیبه می‌خوانیم:

مِن‌ماترِع (سِتی) بود که مرا پرورش داد و خداوندگار بزرگ، هنگامی که طفل بودم یاری‌ام کرد تا به فرمانروایی رسیدم. از هنگامی که در نطفه بودم، این سرزمین را به من بخشید. هنگامی که به ولیعهدی رسیدم بزرگان در برابرم بر زمین بوسه زدند... و هنگامی که در مقام فرمانده پیاده‌نظام و ارابه‌رانان گزارش اعمال خود را در دو سرزمین (مصر علیا و مصر سفلی) باز گفتم. هنگامی که پدرم در برابر مردم به پا خاست (هنگامی که هنوز طفلی بودم میان بازوان او) در باره من گفت: «او را همچون پادشاه بزرگ بدارید، آن‌گاه شاید تا زنده‌ام شاهد حُسن او باشم.»

هر چند رامسس پسر سربازی معمولی بود، اما در برابر دنیا ادعا کرد که زاده خدایان است و شایسته فرعون بودن.

او علاوه بر فرماندهی سپاه، عنوان ناظر ساخت و سازها را نیز عهده‌دار بود. از همان ابتدا آشکار بود مانند پدر به ساخت ابنیه علاقه‌مند است.

مرد جوان در کتیبه‌ها متذکر شده، خود بر استخراج سنگ برای بناهای یادبود و آغاز ساخت بناهای خویش نظارت داشته است. اِستل یافت‌شده در قوبان مسئولیت‌های رامسس را برمی‌شمارد: «هیچ بنای یادبودی برپا نشد که تو بر آن نظارت نداشته باشی. هیچ مأموریتی بدون تأیید تو انجام نگرفت.»

رامسس برای ساخت معابد متعدد دلیل دیگری داشت. فرعون، کاهن اعظم کشور محسوب می‌شد و مسئول رسیدگی به تندیس‌های خدایان مصر بود که درون معابد نگهداری می‌شدند. مصریان اعتقاد داشتند اگر از تندیس‌ها خوب مراقبت شود، خدایان در آن‌ها ساکن می‌شوند. از این رو تندیس‌های خدایان با دقت زیاد مراقبت و تکریم می‌شد. آن‌ها را مرتباً می‌شستند و با عطر و روغن تدهین و نذوراتی پیشکش آن‌ها می‌کردند.»