کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی

کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی نوشتهٔ جن سینسرو و ترجمهٔ نفیسه معتکف است و انتشارات نسل نواندیش آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی

«کله‌خرها نمی‌ترسند، پیش می‌روند و موفق می‌شوند تو دل و جرئت داری، نترس برو پیش.»

«تو کله خر هستی» نوشتهٔ جین سینسرو (-۱۹۶۵) سخنران انگیزشی آمریکایی است. این کتاب در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز رتبهٔ نخست را کسب کرده است.

برای ایجاد تغییر و تحول در زندگی‌ باید کارهایی کنیم که هرگز تصور انجام آن را نمی‌کردیم تا مثلاً اگر دوستی ما را موقع انجام آن کار دید، یا از بابت آن پولی خرج کردیم، یا دیگران نگرانمان شدند، یا به دلیل اینکه از نظر آن‌ها عجیب و غریب و متفاوت شده‌ایم با ما قطع رابطه کردند، مایه شرمندگی‌مان نشود. ما باید غیرممکن‌ها را هم باور داشته باشیم. باید ترس را از خودمان دور کنیم و به انجام کارهایی که برایمان زیاد راحت نیستند، عادت کنیم. باید باورهای دست‌وپاگیر و قدیمی را رها کنیم و برای خلق زندگی آرمانی‌ات عزمی راسخ داشته باشیم، طوری که انگار زندگی‌مان به آن وابسته است.

تمام این موارد چالش‌آور به‌نظر می‌رسند و شاید احساس کنیم که زیر سنگ آسیاب قرار گرفته‌ایم. ولی همه‌ٔ آن‌ها حیاتی هم هستند.

شاید ماجراهای افرادی به گوش ما خورده باشد که در فلاکت و بدبختی به‌سر می‌بردند. مثلاً غده‌ای در بدنشان پیدا شد یا به دلیل عدم پرداخت قبض، برق آن‌ها قطع شد یا اینکه در دام اعتیاد افتادند. ولی همین افراد ناگهان از خواب غفلت بیدار شدند و زندگی خود را متحول کردند. اما لازم نیست صبر کنیم تا به مرحله فلاکت برسیم. فقط کافی است اراده کنیم. همین حالا. فقط قبل آن باید کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی را بخوانیم.

خواندن کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که دل و جرئت تغییر دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تو کله خر هستی؛ برو پیش موفق می‌شوی

«چند سال پیش هنگام بازی بولینگ حادثه‌ای ناگوار برایم پیش آمد. قرار بود بین من و دوستانم برنده نهایی تعیین شود. من به‌قدری حواسم به برنده شدن و هدف‌گیری نهایی بود و رجزخوانی می‌کردم که هنگام پرتاب توپ به موقعیت پاهایم که در کجا قرار داشتند، توجه نکردم.

پس از این واقعه بود که فهمیدم چرا در بازی بولینگ به کسی که شست پایش را جلوتر از خط‌کشی بگذارد، پنالتی می‌دهند. معمولاً کف مسیر باریکی را که توپ به سوی هدف پرتاب می‌شود، روغن می‌مالند تا لیز و لغزنده شود. اگر کسی بر حسب اتفاق روی قسمت روغن مالی شده پا بگذارد و لیز بخورد، حسابش با کرام الکاتبین است. و این بلا بر اثر بی‌توجهی خودم بر سرم آمد.

چند هفته بعد برای خرید تخت‌خوابی مناسب به فروشگاه میسیز رفتم و ضمن صحبت با فروشنده برایش تعریف کردم که پس از آن اتفاق، نیمه شب‌ها به دلیل درد شدید پاهایم از خواب می‌پرم. طبق تشخیص دکتر طب سوزنی، این درد بر اثر آسیب عصب کمرم بود که هنگام زمین خوردن ضربه خورده بود و برای اینکه شب‌ها راحت بخوابم، مجبور بودم تشک جدید سفت‌تری بخرم.

فروشنده در تأیید حرف‌هایم گفت: «پاهای من هم موقع خواب درد می‌گیرد.»

موقع خرید تشک، خوابیدن روی آن و امتحان‌کردن سفتی‌اش برایم کاری عجیب و غریب بود. اما چاره‌ای به‌جز این کار نداشتم.

متوجه شدم که وقتی سایر مشتریان برای خریدن تشک و امتحان آن روی تخت دراز می‌کشند، فروشندگان هم دور تخت جمع می‌شوند و برای فروش جنس خود بازارگرمی می‌کنند.

به هر حال با چرب زبانی‌های فروشنده، در رودبایستی گیر کردم و تشک را خریدم.

اخلاق خانوادگی ما طوری است که نمی‌توانیم قاطعانه نه بگوییم. اجداد مادری‌ام اصل و نسب اروپایی داشتند و پروتستان بودند. مادرم هم در خانواده‌ای بزرگ شده بود که همه اعضایش معتقد بودند فقط باید بچه‌ها را دید ولی حرفشان را نشنیده گرفت. آنان عقیده داشتند که ابراز احساسات در شأن آن‌ها نیست و منحصر به افراد عامی و بی‌سر و پا است.

هرچند مادرم سعی می‌کرد محیط خانوادگی گرم و پر از مهر و محبت و سرشار از شادی و لبخند را برای ما فراهم کند، سال‌ها طول کشید تا من توانستم در برابر عبارت «باید با هم حرف بزنیم» جمله‌ای ادا کنم.»