کتاب غریب آشنا

کتاب «غریب آشنا» نوشتۀ مریم سعیدی نژاد است و نشر مهاجر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب غریب آشنا

رمان یکی از راه‌های انتقال احساسات است. نویسنده برای بیان حقیقت احساسات و عواطفش به زبانی نیاز دارد که او را از سردی مکالمه روزمره دور کند و بتواند با آن خیالش را معنا کند و داستان و رمان همین زبان است. مخاطبان با مطالعۀ داستان از زندگی ماشینی و شلوغ روزمره فاصله می‌گیرند و گمشدۀ وجودشان را پیدا می‌کنند. این احساس گمشده عشق، دلتنگی، دوری و تنهایی و چیزهای دیگری است که سال‌ها نویسندگان در داستانشان بازگو کرده‌اند.

داستان معاصر در بند چیزی نیست و زبان انسان معاصر است. انسان معاصری که احساساتش را فراموش کرده‌ است و به زمانی برای استراحت روحش نیاز دارد. مریم سعیدی‌نژاد در کتاب غریب آشنا با احساسات خالصش خواننده را از زندگی روزمره دور کرده و کمک می‌کند خودش را بهتر بشناسد. کتاب غریب آشنا زبانی روان و ساده دارد و آیینه‌ای از طبیعتی است که شاید بشر امروز فرصت نداشته باشد با آن خلوت کند.

رمان غریب آشنا از جایی آغاز می‌شود که مادر خانواده در تدارک یک مهمانی است. او بر همه سخت می‌گیرد تا این مهمانی به‌خوبی پیش برود و به هدفش برسد. مادر خانواده که مهوش نام دارد و صاحب ۲ فرزند است، طوری برنامه‌ریزی کرده است که برادرشوهر و خواهرش پریوش یکدیگر را در خانۀ او ملاقات کنند. پریوش دختری ۲۴ساله است که کمی لکنت‌زبان دارد و مبتلا به بیماری صرع است و ارثیۀ خوبی از پدرش به او رسیده بود.

داستان غریب آشنا از زبان دختر مهوش که شاهد تمام اتفاقات است روایت می‌شود. او پدرش را فردی راست‌گو، مهربان، نجیب و منطقی می‌داند و برعکس مادرش را دروغگو و بی‌منطق معرفی می‌کند که همه چیز را به سود خود تعبیر کرده و هر کاری که لازم باشد برای رسیدن به اهدافش انجام می‌دهد. حالا هم قصد دارد زمینه را برای ازدواج خواهرش با برادرشوهر را فراهم کند.

خواندن کتاب غریب آشنا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران رمان‌های ایرانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب غریب آشنا

«حالا فرض می‌کنیم آنچه تو حدس می‌زنی درست باشه و آقا مهدی با پری ازدواج کنه، ما نمی‌تونیم مسئلۀ غش‌کردن پری را برای همیشه مخفی نگه داریم. چند روز که با او زندگی کرد خودش می‌فهمه، اون‌موقع چه جوابی داریم بدیم. مادر گفت چه‌حرف‌هایی تو می‌زنی. غش‌کردن که مسئلۀ مهمی نیست. تازه او کسی را غیر از برادرش نداره که براش تصمیم بگیره. ما خودمون تمام کارها را انجام می‌دیم. از او حمایت می‌کنیم روی خوش به او نشون می‌دیم. وقتی که کاملاً به‌طرف ما کشیده شد و به ما اعتماد کرد، اون‌موقع به تمام حرف‌های ما گوش می‌دهد.»