کتاب دوازده به علاوه یک

کتاب دوازده به علاوه یک نوشتهٔ سعید کمالی دهقان است. نشر افق این کتاب را منتشر کرده است. این اثر در باب نویسندگی و نویسندگان است.

درباره کتاب دوازده به علاوه یک

کتاب دوازده به علاوه یک (Twelve plus one) برابر است با گفت‌وگو با «ماریو بارگاس یوسا»، «پل استر»، «ای. ال. دکتروف»، «اریک امانوئل اشمیت»، «املی نوتومب»، «ویسواوا شیمبورسکا»، «جان بارت»، «آلن دو باتن»، «تی. سی. بویل»، «ایزابل آلنده»، «ارِی دلوکا»، «دیوید لینچ» و «اسماعیل فصیح»؛ در واقع این کتاب یک مجموعه گفت‌وگو با نویسندگان سرشناس جهان است که به‌وسیلهٔ یک خبرنگار گاردین به نام سعید کمالی دهقان انجام شده است. نویسنده گفته است که این کتاب مجموعه گفت‌وگوهایی است که اغلبِ آن‌ها را در نخستین سال‌های پس از ۲۰سالگی‌اش انجام داده است. ۱۲ چهرهٔ خارجی و یک چهرهٔ ایرانی یا ۱۲ ادیب و یک کارگردان محتوای این اثر را تشکیل داده‌اند. تعدادی از این گفت‌وگوها حضوری انجام شده (مثل مصاحبه با «دکتروف» در نیویورک و «اشمیت» در پاریس) و چندتایی تلفنی. آثار بیشتر چهره‌ها به پارسی ترجمه شده و دو تن برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیاتند. بخش پایانی کتاب شامل گفت‌وگویی با نویسندهٔ نام‌آشنای ایرانی، «اسماعیل فصیح» است که برای نویسندهٔ اثر حاضر هم جایگاه ویژه‌ای دارد.

خواندن کتاب دوازده به علاوه یک را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب نویسندگی و نویسندگان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دوازده به علاوه یک

«"ایزابل آلنده: رازی برای پنهان کردن ندارم"

ایزابل آلنده آدم راحت و خوش‌برخوردی است. راحت می‌شود صدایش کرد: "ایزابل!" بی‌آنکه سگرمه‌هایش برود توی هم. "ایزابل، چرا این‌قدر شیفتهٔ مارکز هستی؟"؛ "ایزابل! چرا دست از سر رئالیسم جادویی برنمی‌داری؟"؛ "ایزابل! فکر نمی‌کنی خانهٔ ارواح درست مثل صد سال تنهایی شده؟!"؛ "ایزابل! چرا خودت را قاتی سیاست می‌کنی؟"؛ "ایزابل! فامیل سالوادور آلنده بودن عجب فایده‌هایی دارد ها!"

به همین خاطر گفت‌وگو با ایزابل آلنده از یک جهت کار مشکلی نیست، چون نگران این نیستی که حرفی بزنی که به او بر بخورد. آلنده دوشنبه تا شنبهٔ هر هفته ساعت نه صبح می‌رود سراغ کامپیوترش و تا ساعت هفت شب می‌نویسد. نه ابایی دارد از اینکه بگوید هفته‌ای نمی‌شود که با شوهرش دعوا نکنند و حرف طلاق را نزنند و نه ترسی دارد از اینکه عکس‌های شخصی و خانوادگی را بگذارد توی وب‌سایتش. نه‌تنها بدش نمی‌آید که یک جور شیفتگی و علاقهٔ خاصی هم دارد به این کار، به اینکه زندگی‌نامهٔ شخصی و خانوادگی‌اش را در خانهٔ ارواح روایت کند، یا هر آنچه اغمای بیست و نه‌سالهٔ دخترش سرش آورده توی پائولا بیاورد. به قول خودش رازی برای پنهان کردن ندارد.

ایزابل آلنده نویسندهٔ شیلیایی در پرو به دنیا آمده چرا که پدرش توماس آنجا سفیر شیلی بوده است. توماس آلنده که پسرعموی سالوادور آلنده رئیس‌جمهور شیلی بوده، وقتی ایزابل هنوز سه سالش هم نبود از همسرش جدا می‌شود. همان وقت بوده که ایزابل به همراه مادرش برمی‌گردد شیلی. کودکی برای او خاطرات خوبی به همراه نداشته، طوری که خودش در این باره می‌گوید: "یاد کودکی که می‌کنم خیلی تکان‌دهنده است؛ مادرم می‌گوید هیچ چیزی وحشتناک‌تر از چیزهایی نیست که من به یاد می‌آورم."

مادر ایزابل هنگام این گفت‌وگو هنوز زنده بود، هشتاد و شش سال داشت و همیشهٔ خدا هم مریض بود. می‌گوید: "مادرم همیشه مریض است چون مریضی تنها راهی بوده که می‌توانسته به وسیلهٔ آن توجه پدرم را جلب کند."

ایزابل و مادرش سال ۱۹۵۳ شیلی را ترک کردند و مدتی را در بولیوی و سپس لبنان سپری کردند تا اینکه سال ۱۹۵۸ دوباره به شیلی برگشتند تا تحصیلاتش را ادامه بدهد. در همین روزها بوده که ایزابل ویلیام شکسپیر می‌خوانده و با همسر اولش مایکل فریاس ازدواج کرده بوده. پس از آن ازدواج مجبور می‌شود دو شخصیت داشته باشد، همسر حرف‌گوش‌کن، مطیع و مادر دو فرزند در خانه و چهرهٔ سرشناس تلویزیونی و روزنامه‌نگاری در محیط خارج از خانه. پائولا دختر مرحوم ایزابل که بیست و نه سال در اغما بوده در سال ۱۹۶۳ به دنیا آمده و سه سال بعد پسرش نیکولاس به دنیا می‌آید.»