کتاب لبیک یا حسین

کتاب لبیک یا حسین گردآوری و ترجمهٔ سیدحسین مرکبی است. انتشارات خیمه این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر مجموعه‌ای شامل ۱۵ سخنرانی از «سیدحسن نصرالله» (دبیرکل حزب‌الله لبنان) در مناسبت‌های مرتبط با واقعهٔ عاشورا است.

درباره کتاب لبیک یا حسین

کتاب لبیک یا حسین با مقدمه‌ای از محمدرضا زائری آغاز شده است. در این مقدمه دربارهٔ سیدحسن نصرالله آمده است که او از سویی میراث «شرف‌الدین» و «صدر» را در دست و دل دارد و از سوی دیگر فرزند «آیت‌الله خمینی» و «آیت‌الله خامنه‌ای» است که با شعار حسینی و فریاد مظلومیت شهید کربلا توانسته تصویری از اقتدار و عزت در مقابل رژیم صهیونیستی بیافریند؛ تصویری که در منطقه و جهان نظیر نداشته و معادلات سیاسی و توازن قوا را چنان بر هم زده که حتی به ذهن کسی نیز نمی‌آمد. محمدرضا زائری سپس سخنان و عبارات کتاب حاضر را شیرین و دلنشین و درعین‌حال پرشور و حماسی توصیف کرده است.

سیدحسین مرکبی سخنرانی‌های حاضر در این کتاب را از نظر تاریخی از جدید به قدیم چیده است. ترجمه‌ها نه از متن پیاده‌شده، بلکه از روی فیلم و در روزهای پس از ایراد سخنرانی برای انتشار از یک پایگاه اینترنتی به انجام رسیده است؛ جز سخنرانی پایانی که از همه قدیمی‌تر است اما ترجمه‌اش از همه تازه‌تر. سال‌ها در دهه‌های محرم سیدحسن نصرالله یک‌شب‌درمیان سخنرانی داشته است.

واقعهٔ کربلا که این کتاب نیز به آن پرداخته است، جنگی بود که در تاریخ ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری قمری (برابر با ۱۳ اکتبر ۶۸۰ میلادی) اتفاق افتاد. روز نبرد به روز عاشورا معروف شده است. این جنگ میان سپاه کم‌تعداد «حسین بن علی»، نوهٔ پیامبر اسلام و سپاه اعزامی از سوی «یزید»، خلیفهٔ اموی و در نزدیکی محلی به نام «کربلا» رخ داد. دلیل «یزید بن معاویه» برای جنگ، بیعت‌نکردن حسین بن علی با او بود. در مقابل حسین بن علی حکومت و زمام‌داری یزید بن معاویه را غیرشرعی و غیرقانونی می‌دانست؛ حکومتی که برخلاف پیمان صلح «امام حسن مجتبی» و «معاویه بن ابی‌سفیان» بود و به‌شکلی مورثی به یزید رسیده بود. امام حسین (ع) حکومت اموی را ظالم و گمراه می‌دانست و برای تغییر جهت جامعهٔ اسلامی به‌سوی مسیری دیگر قیام کرد.

این واقعه سرشار از حاشیه‌ها و خرده‌روایت‌هایی دردناک است که طی قرن‌ها به شیوه‌های گوناگون روایت و بازتعریف شده است. از این واقعه بارها و بارها برای تولید آثار ادبی (داستان، رمان و شعر)، نمایشی (فیلم سینمایی، سریال‌های تلویزیونی، نمایش و تئاتر)، موسیقی و هنرهای تجسمی در ایران و کشورهای دیگر برداشت و اقتباس شده است.

خواندن کتاب لبیک یا حسین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون واقعهٔ عاشورا پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب لبیک یا حسین

«گفتار ۷

شب نهم محرم ۱۴۳۴ (۳ آذر ۱۳۹۱)

مجتمع «سیدالشهدا» ی ضاحیه

«اَعوذُ بِالله مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم

وَ الحَمدُ للهِ رَبِّ العالَمین وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِنا وَ نَبیِّنا خاتم النَبیین اَبِی‌القاسم مُحمد بن عبد الله وَ عَلی آلِه الطیبینَ الطّاهِرین وَ صَحبِهِ الاَخیارِ المُنتجَبین وَ علی جمیعِ الاَنبیاءِ وَ المُرسَلین

السَّلامُ علیکَ یا سَیِّدی و مَولایَ یا اَبا عَبد الله الحُسَین یَابن رَسول الله وَ عَلی الاَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِک عَلیکُم مِنّی جمیعاً سلامُ الله ابداً ما بَقیتُ وَ بَقیَ اللَّیل وَ النَّهار وَ لا جَعلَهُ اللهُ آخرَ العَهدِ مِنّی لِزیارَتِکُم السَّلامُ عَلی الحُسَین وَ عَلی عَلیِّ بن الحُسَین وَ عَلی اَولادِ الحُسَین وَ عَلی اَصحابِ الحُسَین.»

علما! برادران! خواهران! سلام و رحمت و برکت خداوند بر همهٔ شما.

امشب وقت را به دو بخش تقسیم خواهم کرد: هرچند کوتاه، مقداری دربارهٔ پایان‌یافتن نبرد دلیرانه‌ای که در نوار غزه صورت گرفت و پس از آن، دربارهٔ موضوع امشب صحبت خواهم کرد.

امروز می‌توانیم در کمال وضوح و یقین و با اطمینان بگوییم که بار دیگر خون بر شمشیر پیروز شد. ما در برابر یک پیروزی واقعی قرار داریم. الان قصد شعاردادن یا بیان صحبت‌های عاطفی و احساسی نداریم. اگر بخواهیم دربارهٔ ابعاد و جزئیات و حساسیت آنچه رخ داد، بررسی و پژوهش کرده و آن را ارزیابی کنیم، می‌توانیم در کمال روشنی و یقین بگوییم در برابر یک پیروزی جدید در «زمانهٔ پیروزی‌ها» قرار داریم.

قاعدتاً در ابتدا باید به مقاومت فلسطین و فرماندهانش، مردانش، ملتش، اهالی‌اش در غزه و همهٔ جنبش‌هایش، گروه‌هایش، گردان‌هایش و دسته‌هایش، همهٔ مردم فلسطین در داخل و خارج فلسطین اشغالی، همهٔ افراد شریف این امت و جهان که فلسطین را باور دارند، برای این پیروزی بزرگ تبریک بگوییم. برای این افراد شریف، فلسطین و مقدسات آن مسئله‌ای اساسی و دغدغه‌ای بزرگ است. اینان در انتظار روزی هستند که فلسطین از نجاست صهیونیست‌های غاصب، آزاد و پاک شود. این تبریک خطاب به همه است؛ زیرا خودِ اهالی مقاومت اعلام کردند این پیروزی برای غزه، ملت فلسطین، مقاومت و همهٔ امت است.

از خداوند سبحانه و تعالی برای شهیدان این نبرد، درخواست رحمت می‌کنیم و برای همهٔ مجروحان، شفا و عافیت می‌طلبیم. برای خانواده‌های اینان نیز از خداوند تقاضای صبر و سکینه می‌کنیم؛ همچنین، از خداوند می‌خواهیم به برادران و عزیزان ما در نوار غزه توان بازسازی آنچه نابود شده است و توان ادامهٔ راه مقاومت را که سال‌هاست پیموده‌اند، عطا کند.

خطاب به همهٔ کسانی‌که مناقشه و تردید می‌کنند، می‌گوییم: می‌دانید در جهان عرب کسانی هستند که حاضر نیستند به پیروزی‌های جریان‌های مقاومت اذعان کنند؛ یعنی حتی اگر پیروزی واضح و درخشان باشد، همچنان مناقشه می‌کنند! ولی بنده براساس تجربه و اوضاع رسانه‌ای و... می‌توانم به شما بگویم کافی است به چهره‌های سه گروه نگاه کنید: نتانیاهو و باراک و لیبرمن در کنفرانس خبری که برگزار کرده و آتش‌بس را اعلام کردند. چهره‌هایشان را ببینید. آیا این‌ها چهره‌های ظفریافتگان است یا چهره‌هایی عبوس، رنجیده، درمانده و شکست‌خورده؟ فقط دربارهٔ ظاهر صحبت می‌کنیم؛ یعنی دربارهٔ حالت چهره‌ها در لحظهٔ اعلام آتش‌بس. صحنه روشن است. این صورت‌ها چهره‌های اولمرت، لیونی، پرتز و... را پس از پایان جنگ ۳۳ روزه به‌یاد می‌آورد.»