کتاب وقت سعد

کتاب الکترونیکی وقت سعد با عنوان انگلیسی The hour of the star نوشتهٔ «کلاریس لیسپکتور» با ترجمهٔ «نریمان افشاری» در سال ۱۳۹۷ توسط نشر هیرمند منتشر شده است. این اثر در دستهٔ رمان‌های معاصر قرار می‌گیرد و داستانی از زندگی دختری اهل شمال‌شرق برزیل را روایت می‌کند که در زاغه‌های «ریودوژانیرو» روزگار می‌گذراند. روایت کتاب از زبان نویسنده‌ای است که با نگاهی تیزبین و گاه بی‌رحم، به زندگی و ذهنیت شخصیت اصلی نزدیک می‌شود. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب وقت سعد اثر کلاریس لیسپکتور

کتاب «وقت سعد» از جمله رمان‌هایی است که در قالب داستانی با روایتی درونی، به زندگی شخصیت‌هایی از طبقات فرودست جامعه می‌پردازد. «کلاریس لیسپکتور»، نویسندهٔ برزیلی، در این کتاب با بهره‌گیری از زبان اول شخص و روایت ذهنی، داستان دختری به نام «ماکابه» را بازگو می‌کند. این رمان در دهه‌های میانی قرن بیستم نوشته شده و فضای اجتماعی و فرهنگی برزیل را در آن دوران بازتاب می‌دهد. ساختار کتاب بر مونولوگ‌های طولانی و تکه‌نگاری‌های ذهنی استوار است؛ جایی که راوی، خود را درگیر زندگی شخصیت اصلی می‌کند و مرز میان نویسنده و شخصیت را بارها درمی‌نوردد.

رمان «وقت سعد» اثری است که میان داستان و تأملات فلسفی و اجتماعی حرکت می‌کند و با نگاهی بی‌پرده، فقر، تنهایی و جست‌وجوی معنا را در زندگی روزمره به تصویر می‌کشد. «کلاریس لیسپکتور» در این کتاب نه‌تنها داستانی دربارهٔ یک دختر، بلکه روایتی دربارهٔ نوشتن، بودن و زیستن در جهانی بی‌ثبات را تعریف می‌کند.

خلاصه داستان وقت سعد

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «وقت سعد» با معرفی راوی آغاز می‌شود؛ نویسنده‌ای که تصمیم گرفته است دربارهٔ دختری از شمال‌شرق برزیل بنویسد. این دختر، «ماکابه»، کودکی سختی را پشت سر گذاشته و پس از مرگ والدینش، نزد عمه‌ای خشک‌مقدس بزرگ می‌شود. «ماکابه» پس از مرگ عمه، به «ریودوژانیرو» می‌آید و در اتاقی کوچک با چند دختر دیگر زندگی می‌کند. او تایپیستی ساده است که در یک فروشگاه کار می‌کند و زندگی‌اش میان کار، تنهایی و رؤیاهای کوچک می‌گذرد. «ماکابه» شخصیتی است که با فقر، بی‌کسی و بی‌توجهی جامعه دست‌وپنجه نرم می‌کند. او نه زیبایی خاصی دارد و نه مهارتی ویژه، اما با نوعی ایمان ساده و کودکانه به زندگی ادامه می‌دهد.

روایت داستان مدام میان ذهن راوی و زندگی «ماکابه» در رفت‌وآمد است؛ راوی گاه خود را با شخصیت اصلی یکی می‌بیند و گاه فاصله می‌گیرد. «ماکابه» در طول داستان با مردی به نام «الیمپیکو» آشنا می‌شود و رابطه‌ای میان آن‌ها شکل می‌گیرد که سرشار از تردید، امید و ناامیدی است. داستان با جزئیات زندگی روزمره، رؤیاها، ترس‌ها و لحظات کوچک شادی و اندوه «ماکابه» پیش می‌رود و تصویری از زیستن در حاشیهٔ جامعه را ارائه می‌دهد، بی‌آنکه به قضاوت یا نتیجه‌گیری قطعی برسد.

چرا باید کتاب وقت سعد را بخوانیم؟

رمان «وقت سعد» با نگاهی بی‌واسطه و صادقانه به زندگی انسان‌هایی می‌پردازد که اغلب در حاشیهٔ جامعه قرار دارند و صدای آن‌ها کمتر شنیده می‌شود. این کتاب فرصتی است برای تجربهٔ زیستن در دنیای ذهنی و عاطفی شخصیتی که با فقر، تنهایی و جست‌وجوی معنا روبه‌روست. روایت خاص و ساختارشکنانهٔ «لیسپکتور» خواننده را به تأمل دربارهٔ هویت، نوشتن و معنای زندگی دعوت می‌کند. مطالعهٔ این اثر می‌تواند دریچه‌ای تازه به ادبیات معاصر برزیل و دغدغه‌های انسانی باز کند و مخاطب را با سبک روایی متفاوت و نگاه فلسفی نویسنده آشنا سازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های معاصر، ادبیات آمریکای لاتین و کسانی که به روایت‌های درونی و شخصیت‌محور علاقه دارند مناسب است. همچنین برای خوانندگانی که دغدغهٔ مسائل اجتماعی، فقر، تنهایی و جست‌وجوی هویت را دارند می‌تواند اثری تأمل‌برانگیز باشد.

درباره کلاریس لیسپکتور

«کلاریس لیسپکتور»، متولد ۱۰ دسامبر ۱۹۲۰ و درگذشتهٔ ۹ دسامبر ۱۹۷۷، رمان‌نویس و داستان‌نویس برزیلی متولد اوکراین بود. آثار او با رویکردی نوآورانه به بررسی درون‌گرایی و صمیمیت می‌پردازند و او به همین خاطر شهرت بین‌المللی کسب کرده است. او متولد یک خانوادهٔ یهودی در اوکراین غربی بود و در کودکی، به دلیل پوگروم‌ها (حملات خشونت‌آمیز) در طول جنگ داخلی روسیه، به همراه خانواده‌اش به برزیل مهاجرت کرد. خانواده ابتدا در شهر «ماسیو» مستقر شدند و سپس به «رسیف» نقل مکان کردند. مادر «کلاریس» در سن ۴۲سالگی و زمانی که «کلاریس» ۹ساله بود، درگذشت. «کلاریس» در مدرسه‌ای که زبان‌های عبری و ییدیش را نیز آموزش می‌داد، تحصیل کرد. در سال ۱۹۳۲، او به دبیرستان معتبر «ژیناسیو پرنامبوکانو» راه یافت. او تحت‌تأثیر کتاب «گرگ بیابان» اثر «هرمان هسه»، در سال ۱۹۳۳ «آگاهانه تصمیم به نوشتن گرفت».

«کلاریس لیسپکتور» در سال ۱۹۳۷ وارد دانشکدهٔ حقوق دانشگاه برزیل شد. در همین دوران بود که اولین داستان خود با عنوان «پیروزی» را منتشر کرد. پدرش نیز در همان سال و در سن ۵۵ سالگی درگذشت.

او در دوران دانشجویی به عنوان روزنامه‌نگار مشغول به کار شد. در این دوره، با نسل جوان نویسندگان برزیلی آشنا شد و با «مائوری گورگل والنت»، یک دیپلمات، ازدواج کرد. برای ازدواج با یک دیپلمات، مجبور بود تابعیت برزیل را بپذیرد که در ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۴۳ به آن دست یافت و ۱۱ روز بعد ازدواج کرد.

«کلاریس لیسپکتور» موضوع کتاب‌ها و آثار هنری زیادی بوده و تأثیر گسترده‌ای بر ادبیات و موسیقی برزیل گذاشته است. چندین اثر او به فیلم تبدیل شده است. در سال ۲۰۰۹، «بنجامین موزر»، نویسندهٔ آمریکایی، زندگینامهٔ او را با عنوان «چرا این جهان: زندگینامهٔ کلاریس لیسپکتور» منتشر کرد. «موزر» که ویراستار مجموعه داستان‌های او نیز بوده، «لیسپکتور» را مهم‌ترین نویسندهٔ یهودی جهان پس از «فرانتس کافکا» می‌داند.

«کشف جهان»، «مصایب جی. اچ» و «ضربان ( دم حیات)» از دیگر کتاب‌های ترجمه‌شده از او به فارسی هستند.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

در دهه‌های اخیر، آثار «لیسپکتور» به زبان‌های مختلفی ترجمه شده و در مجلات معتبری مانند The New Yorker و پنگوئن مدرن کلاسیک (Penguin Modern Classics) منتشر شده‌اند. این موضوع نشان‌دهندهٔ شهرت و اهمیت روزافزون او در سطح جهانی است. او همچنین جایزهٔ «گراسا آرانیا» (Graça Aranha Prize) را برای اولین رمانش، «نزدیک به قلب وحشی» (Near to the Wild Heart)، دریافت کرد. این جایزه او را به‌سرعت در دنیای ادبیات برزیل مطرح کرد.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب حاضر نخستین بار با عنوان «ساعت ستاره» با ترجمهٔ «شکیبا محب‌علی» در سال ۱۳۹۷ از نشر کتاب سده منتشر شده است. انتشارات نقد فرهنگ نیز با عنوان «دختری از شمال شرقی» با ترجمهٔ «نیایش عبدالکریمی» در سال ۱۳۹۷ آن را منتشر کرده است.

بخشی از کتاب وقت سعد

«تمام جهان با یک آری آغاز شد. مولکولی به مولکول دیگر آری گفت و زندگی زاده شد. اما پیش از پیشاتاریخ پیشاتاریخ پیشاتاریخ بود و نیستی بود و آری بود. همیشه همین‌طور بوده. چرایش را نمی‌دانم, فقط همین را می‌دانم که این عالم هرگز آغازی نداشته است. نمی‌خواهم به اشتباه بیندازمتان. ماجرا این است که من فقط با تلاش زیاد می‌توانم به‌سادگی برسم. پس تا زمانی که پرسش‌های بی‌پاسخ داشته باشم به نوشتن ادامه خواهم داد. آدمی چطور می‌تواند از آغاز آغاز کند اگر چیزها پیش از آن‌که عملا رخ دهند رخ داده باشند؟ اگر غول‌های آخرالزمانی پیش از پیشاتاریخ وجود داشته باشند؟ اگر این داستان در همین لحظه وجود نداشته باشد. خوب به وجود خواهد آمد. اندیشیدن یک عمل است و احساس کردن یک واقعیت؛ خدا همان جهان است. حقیقت نیرویی درونی است که توضیحی برای آن در کار نیست. اصیل‌ترین بخش زندگی من هم همان بخش ناشناختنی و تمنایی را پس زده و خود را تا حد آن ضربان نخستین یا واپسین فرو کاسته است. مرحمت این دندان‌درد که تا آخر این روایت حضور دارد هم این است که کام دهانم مدام تیر می‌کشد. من دارم این ملودی گوش‌خراش و بسیار بالا با آن ریتم لنگ را می‌خوانم. صدای درد خودم است. درد کسی که جهانی را به دوش می‌کشد که خوشبختی‌ای در آن نیست. خوشبختی؟ هیچ‌وقت واژه‌ای احمقانه‌تر از این؛ که ساخته‌ی دختران اهل شمال‌شرق آن بیرون است ندیده‌ام.»