کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟

کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟ نوشتهٔ جولی اسمیت (روان‌شناس بالینی) و ترجمهٔ لیدا پورغفاری و سعید مهرجو است. نشر پرتا قلم این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی راهنمایی برای مواجهه با مشکلات روزمره است.

درباره کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟

کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟ در سال ۲۰۲۲ میلادی، نامزد دریافت جایزهٔ بهترین کتاب غیرداستانی به انتخاب وب‌سایت گودریدز (Goodreads) شد. این کتاب که حاوی راهنمایی برای مواجهه با مشکلات روزمره است، به ما گفته است که چگونه می‌توان با تقویت مهارت‌ها، از چالش‌های زندگی سربلند بیرون آمد و معضلاتی نظیر افسردگی و اضطراب را کنار گذاشت. جولی اسمیت (Julie Smith) در کتاب حاضر، مهارت‌های لازم برای مواجهه با سختی‌های زندگی را آموزش داده و به افراد کمک می‌کند تا سلامت عاطفی و روانی خود را تضمین کنند. او که از تجربیات چندین‌وچندسالهٔ خود برای نگارش این کتاب استفاده کرده، ترفندهایی برای افزایش تاب‌آوری، تقویت اعتمابه‌نفس و یافتن انگیزه ارائه کرده است. تأکید این نویسنده در سراسر کتاب حاضر بر موقعیت‌های دشوار است. او قصد داشته به افراد کمک کند تا اضطراب و افسردگی را شکست دهند. این کتاب امکانی فراهم کرده تا افراد، متناسب با ضعف‌ها و مشکلات خود، به مباحث موردنیاز مراجعه کرده و با کمک راهکارهایی ساده، ابزار مناسب برای مواجهه با مشکل را پیدا کنند. گفته شده است که مطالب کتاب حاضر بر اساس تحقیقات علمی حوزهٔ روان‌شناسی گردآوری شده و نقشه‌ای برای حرکت در مسیر درست زندگی است.

خواندن کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چرا تا به حال کسی اینها رو به من نگفته بود؟

«وقتی احساس می‌کنیم که بدخلق هستیم، گرفتن تصمیم هایی که می‌گیریم، ممکن است دشوار به نظر برسد. در این لحظه، شروع به تمرکز بر روی بهترین‌ها می‌کنیم و خود را به خاطر انجام ندادن بعضی کارها سرزنش می‌کنیم. این کمال گرایی است و باعث می‌شود فرآیند تصمیم‌گیری فلج شود زیرا هر تصمیمی‌دارای برخی عدم قطعیت ذاتی است. و هر انتخابی شامل برخی از عوارض جانبی منفی است که باید تحمل کرد. وقتی نوبت به مقابله با بدخلقی می‌رسد، باید روی تصمیم‌گیری خوب تمرکز کنیم، نه تصمیم‌های کامل. یک تصمیم خوب تصمیمی‌است که شما را به سمتی که می‌خواهید بروید سوق دهد. لازم نیست شما را آنجا منجنیق کند. اما کاری که باید انجام دهیم این است که به تصمیم‌گیری هر چند کوچک ادامه دهیم.

در شرایط بقا، تصمیم‌گیری و حرکت ضروری است. اگر در تاریکی خود را در اعماق آب می‌بینید، بدون هیچ راهی برای گفتن اینکه کدام جهت به ایمنی منتهی می‌شود، آنچه می‌دانید این است که اگر مسیری را انتخاب نکنید و شروع به حرکت نکنید، نمی‌توانید سر خود را نگه دارید. برای مدت طولانی بالای سطح بد خلقی از شما می‌خواهد که هیچ کاری انجام ندهید. بنابراین، انجام هر کاری مثبت، هر چند کوچک، گامی‌سالم در مسیری است که می‌خواهید بروید. اغلب چیزی که تصمیم‌گیری را در دوره‌های بدخلقی دشوارتر می‌کند، تمایل ما به تصمیم‌گیری بر اساس احساس و احساسی است که در حال حاضر داریم. قرار دادن تصمیم‌هایمان بر اساس معنا و هدف شخصی می‌تواند تغییری از تمرکز عاطفی به تصمیم‌ها و اقدامات مبتنی بر ارزش‌های ما ارائه دهد.»