کتاب نسخه شادتر تو

کتاب نسخه شادتر تو نوشتهٔ دانیل جی. آمن و ترجمهٔ سیدمهدی میرزایی و ویراستهٔ مهسا درویش است و انتشارات ذهن آویز آن را منتشر کرده است. هفت راز عصب‌شناختی برای داشتن حس و حال خوش بر اساس تیپ مغزی افراد در این کتاب آمده است.

درباره کتاب نسخه شادتر تو

دکتر آمن، نویسندهٔ کتاب نسخه شادتر تو، در سفری خیالی و رؤیایی به چهارگوشهٔ جهان، دیدگاه مردم برخی کشورهای جهان را درخصوص معنا و مفهوم شادی و برداشت مردم این کشورها را از شادمانی و نشاط بررسی کرده است. جزئیات این سفر خیالی را می‌توانید در فصل پانزدهم این کتاب مطالعه کنید. از نگاه دکتر آمن، نکات برجسته شادی از چهارگوشهٔ جهان عبارت است از:

- دانمارک: مفهوم هوگه یا رضایت در فضای راحت و دنج خانه؛

- هلند: گِزلهاید یا حس رفاه شامل آسایش، راحتی و باهم بودن؛

- آلمان: گموت لیشکایت یا گشاده‌رویی و استقبال از مراسم دورهمی؛

- نروژ: فریلوفتس لیو یا بازگشت به دل طبیعت؛

- سوئد: لاگوم یا زندگی متعادل و پایدار و به‌اندازه و متناسب؛

- ترکیه: کِیف یا لذت‌بردن از لحظات آرامش؛

- نیجریه: اوبونتو یا اولویت جامعه؛

- اندونزی: گویوب یا ارتباط متقابل در جامعه فرد و جامعه؛

- فیلیپین: پاکی کیپاگ کاپوا تائو یا برخورد خوب و کنار آمدن = سازش با دیگران؛

- ژاپن: شینرین یوکو یا غرق‌شدن در جنگل؛

- جزایر هاوایی: هواوپونوپونو یا روابط متقابل درست و فوق‌العاده.

در این کتاب، دکتر آمن این نکته ساده و درعین‌حال مهم را به شیوایی هرچه تمام‌تر، برای مخاطبان روشن می‌کند: شادی را می‌توان آفرید و پرورش داد. راه‌های رسیدن به اهداف مهمی چون کاهش وزن و تقویت بنیه جسمی مدت‌هاست که در اختیار ما بوده‌اند؛ اما علم آفرینش و افزایش شادی از طریق تغییر در مغز سربسته مانده بود. کتاب نسخهٔ شادتر تو به ما کمک می‌کند تا شادی را در زندگی‌مان جلوه‌گر کنیم.

خواندن کتاب نسخه شادتر تو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب پر از نکات جالب و خواندنی است و خواندنش برای همه لذت‌بخش است. گنجاندن این کتاب در برنامهٔ کلاسی دانش‌آموزان بسیار مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب نسخه شادتر تو

«لورا کلری، کمدین و اینفلوئنسر رسانه‌های اجتماعی که پیش‌تر به شما معرفی‌اش کردم، با همسرش، استفان هیلتون، همکار است. آن‌ها در سال ۲۰۲۱، با من تماس گرفتند و ظاهراً با هم مشاجره داشتند یا بهتر بگویم آن‌ها حسابی با هم بگومگو کرده بودند و به‌دنبال یک مشاورهٔ زناشویی بودند. این زوج تقریباً تمامی توصیه‌های مطرح‌شده در جلسهٔ مشاوره را در اینستاگرام و فیس‌بوک خود منتشر کردند که میلیون‌ها بار دیده شد و هزاران کاربر در زیر آن پست‌ها نظر دادند. من در آن موقع از این موضوع اطلاعی نداشتم؛ اما وقتی که باخبر شدم از این کار خوشحال شدم. از زمان شروع همه‌گیری کووید و خانه‌نشینی اجباری میلیون‌ها شهروند امریکایی، ما شاهد افزایش چشمگیر مشکلات بین زوج‌ها بوده‌ایم. من مطمئن هستم که میلیون‌ها زوج دیگر نیز به جلسات مشاوره و رابطه‌درمانی نیاز داشتند و خوشحالم که آن‌ها نیز این فرصت را یافتند که به مباحث جلسهٔ مشاوره من با لورا و استفان گوش کنند و نکته‌هایی را یاد بگیرند.

اما چه چیزی باعث این دعوای زناشویی بین آن‌ها شده بود؟

استفان یک شب وارد اتاق‌خواب می‌شود و با ذوق و شوق دربارهٔ یک مسئلهٔ کاری سؤالی می‌پرسد. لورا در آن زمان هفت‌ماهه باردار بود و در حال استراحت بود.

این قضیه ظاهراً چندان مشکل‌ساز و پیچیده به نظر نمی‌رسد، اما گاهی، درک موقعیت و زمان بسیار مهم است. مشکل این دو نفر هم از همین‌جا نشأت گرفته بود. لورا فردی سحرخیز است و برعکس، شوهرش، استفان، عادت دارد شب‌ها تا دیروقت بیدار باشد. لورا زود به رختخواب می‌رود، اما این درست زمانی است که انرژی و خلاقیت استفان به اوج خود می‌رسد و به‌خوبی می‌تواند به کارهایش برسد.

لورا در طول جلسهٔ مشاوره گفت: «اینکه تو در اون ساعات پرانرژی و سرزنده‌ای عالی است؛ اما بعد از ساعت ۹:۳۰ می‌آیی و مرا از خواب بیدار می‌کنی و می‌پرسی فلان کار را چطوری می‌خواهیم انجام دهیم؟ تو در آن ساعت‌ها به‌شدت درگیر کار و فعالیت هستی... اما احساس بدی به من دست می‌دهد؛ زیرا من در آن ساعات به اندازه تو پر شور و شوق نیستم و همین باعث می‌شود بحثی احمقانه بین ما شکل بگیرد.»

استفان از اینکه انرژی و هیجان شبانه‌اش مشکل‌ساز شده بود، تعجب کرد و گفت: «اصلاً از این موضوع اطلاع نداشتم. نمی‌دانستم که این مشکل را به‌وجود آورده‌ام. اگر نگفته بودی محال بود بفهمم.»

مشکل این دو نفر در حقیقت ساعت زیستی متفاوت آن‌ها بود (چرخهٔ خواب و بیداری). این مشکل در بسیاری از زوج‌هایی که به من مراجعه می‌کنند وجود دارد. توصیهٔ من به این افراد (از جمله لورا و استفان) این است که در جلساتی مشخص درخصوص کار و سایر موضوعات مهم صحبت کنند؛ یعنی زمانی را انتخاب کنند که هر دو احساس آمادگی داشته باشند و بتوانند فعال و خلاقانه در این جلسات شرکت کنند.»