کتاب رمزگشایی از داروین

کتاب رمزگشایی از داروین؛ مهندسی ژنتیک و آینده‌ بشریت نوشتهٔ جیمی متزل با ترجمهٔ زهره مرصوص در انتشارات سایلاو منتشر شده است. این اثر یکی از بهترین کتاب‌هایی است که تاکنون دربارهٔ آیندهٔ انسان نوشته شده است. 

درباره کتاب رمزگشایی از داروین

جیمی متزل در کتاب رمزگشایی از داروین در قامت یک آینده‌پژوه مترقی دست به کاوشی پیشگامانه دربارهٔ آینده بشریت زده است؛ اینکه پیشرفت‌های مهندسی ژنتیک چگونه اساس زندگی ما را تغییر خواهد داد، از روابط جنسی گرفته تا جنگ، عشق، مرگ و حیات.

پس از انقلاب ژنتیکی، دی‌ان‌ای ما به کمک مهندسی ژنتیک درست به اندازهٔ فناوری‌های اطلاعات، قابل خواندن، قابل‌ویرایش و قابل رمزگشایی خواهد بود. اما توانایی بشریت در سازمان‌دهی مجدد کد ژنتیکی خود، انتخاب سرنوشت‌سازی است که عواقب گسترده‌ای را با خود به همراه دارد. انتخاب‌هایی که می‌تواند رفاه، سلامت و پیشرفت را برای نسل آینده بشر به همراه داشته باشد و یا به مسابقه‌ای خطرناک و مرگ‌بار در زمینه تسلیحات ژنتیک بین انسان‌ها تبدیل شود.

دانشمندان اکنون به‌راستی داستان‌هایی را که پیش‌تر تنها می‌توانستیم در کتاب‌های علمی تخیلی پیدا کنیم به واقعیت تبدیل می‌کنند. با خواندن کتاب رمزگشایی از داروین به‌سوی آینده‌ای می‌نگرید که در آن عقاید، اصول اخلاقی، باورها، مکاتب، سیاست و حتی جوهرهٔ انسانیت به‌گونه‌ای به چالش کشیده شده است که پیش‌تر هرگز مشابه آن را در تاریخ سراغ نداریم. با کاربرد گستردهٔ مهندسی ژنتیک در آینده حتی معنای انسان بودن نیز به پرسش کشیده خواهد شد. آینده‌ای که می‌توانیم در آن آینده کودکانمان را مهندسی کنیم، نه‌تنها ضریب هوشی آن‌ها را تعیین کنیم؛ بلکه ویژگی‌های شخصیتی پیش‌فرض آن‌ها را نیز با مهندسی ژنتیک مشخص کنیم، از پیش‌نویس‌ها حیات بسازیم، طول عمر خود را به طرز شگفت‌انگیزی افزایش دهیم و دنیای حیوانات و گیاهان را از نو خلق کنیم.

مهم‌ترین پیام کتاب رمزگشایی از داروین در این جمله است که از اینجا به بعد تکامل ما طبیعی نخواهد بود؛ بلکه به دست خودمان و در آزمایشگاه‌ها و در آینده‌ای نه‌چندان دور حتی در مطب‌ها اتفاق خواهد افتاد.

خواندن کتاب رمزگشایی از داروین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کتاب‌های علمی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب رمزگشایی از داروین

«هرچقدر هم که دانشمندان و حکیمان الهی جروبحث کنند که اولین جرقه حیات روی سیاره ما از دلِ منافذ حرارتی کف اقیانوس بیرون آمده یا مخلوق قدرت الهی (یا هر دو) است، بیشتر کسانی که به علم باور دارند می دانند که حدود ۳.۸ میلیارد سال قبل اولین ارگانیسم های تک سلولی تکوین یافتند. اگر این میکروارگانیسم ها راهی برای تولیدمثل پیدا نمی کردند بعد از یک نسل می مردند. اما حیات به یک شگرد دست پیدا کرد، و میکروب هایی که شروع به تقسیم کردند اولین ارگانیسم هایی بودند که توانستند دودمان میکروبی کوچک خود را ادامه دهند. اگر هر عضو تقسیمی این سلول های آغازین عین رونوشت والد بودند، جهان امروز ما فقط در اشغال همین موجودات تک سلولی بود و شما الان این کتاب را نمی خواندید. اما چنین نشد.»