کتاب زندگی شهری و چند داستان دیگر

«زندگی شهری» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه(۱۹۸۹-۱۹۳۱)، نویسنده آمریکایی است. این کتاب جایزه‌ی کتابِ سالِ مجله‌ی تایم را در سال ۱۹۷۱ به دست آورد. داستان‌های بارتلمی با طردِ هرگونه رویکردِ سنتی به طرح، شخصیت، زمان و مکان، صرف و نحو یا استعاره و تشبیه، و نفی تمایزِ کلیشه‌ئی میان «واقعی» و «داستانی» به زبانِ جدیدی دست می‌یابند. در واقع زبان و مشکلاتِ کاربردی آن، محورِ اصلی تمرکزِ نوشتاری او هستند، زبانی که به همراهِ زمان و مکان ساختارهای سامان‌دادن به همان واقعیتی هستند که او از انعکاسِ ساده‌ی آن اجتناب می‌ورزد. بعضی مشخصه‌ی سبک او را سردی و بی‌روحی عیانی می‌دانند که باعث می‌شود شخصیت‌های داستان، هم‌چون گردشگرانی بی‌خیال، به وجهی تصادفی به جهانِ پُرازدحامِ امورِ مطلق وارد شوند و از ایجادِ ارتباطی گرم با آن دربمانند. بعضی منتقدان نیز سه دلمشغولی اصلی بارتلمی را پرداختن به بیهوده‌گی کارکردن در جامعه‌ی پساصنعتی، سردرگمی احساسی هنگامِ جدائی و طلاق، و ناتوانی ذهنی / جسمی هنرمند می‌دانند. در بریده‌ای از داستان «ضایعه مغزی» از این کتاب می‌خوانیم: «توی اولین کپه‌ی آشغال کتابی پیدا کردم که وصفِ یک زندگی تازه و پُربارِ توأم با موفقیت، سعادت و شادمانی را می‌کرد. کتاب می‌گفت یک زندگی تازه و پُربارِ توأم با موفقیت، سعادت، و شادمانی خودبه‌خود حاصل نمی‌شود. به کمک آموزگارانِ معنوی باید آن را به دست آورد. عاقبت برای رسیدن به جهانِ معنویت راهی یافته شده. همین‌که این راز را بیاموزید آموزگارانِ معنوی توسطِ پدیده‌های شگفت‌آوری به نام ESP به شما کمک می‌کنند. به گفته‌ی کتاب، آموزگارانِ معنوی من می‌خواهند کمک‌ام کنند و به محض این‌که به آن‌ها مرتبط شوم، هرچه در توان داشته باشند می‌کنند تا آرزوهای مرا برآورده سازند. مثالی در صفحه‌ی ۱۱۷: دزدی داشت به زنِ میان‌سالی دست‌برد می‌زد اما همین‌که خواست کیفِ زن را برباید، در آسمان نوری آبی‌رنگ درخشید و هم‌چون تیری از غیب اسلحه‌ی دزد را از دست‌اش انداخت، دزد وحشت‌زده فرار کرد.»