کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم

کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم نوشتهٔ تیموتی کوریگان و ترجمهٔ مزدا مرادعباسی است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم

کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم شرحی است خاص بر اینکه چگونه اندیشیدن درباره‌ٔ فیلم با نحوه‌ٔ نوشتن در مورد آن ارتباطی تنگاتنگ دارد و به شرح و بسط این واقعیت می‌پردازد که دانشجویان درباره‌ٔ موضوعی که مورد علاقه‌شان است و نسبت به آن آگاهی دارند بهتر می‌نویسند، و اینکه امروزه موضوعات اندکی را می‌توان یافت که همانند سینما آن‌چنان جهان‌شمول باشند که بتوان از درک و فهم آن‌ها لذت برد. به عبارت دیگر، راهنمای نگارش تحلیل فیلم دانشجویان را رفته رفته با فرایند تبدیل شدن لذت حاصل از تماشای فیلم به احساس رضایت برآمده از ابراز عقیده در مورد آن آشنا می‌کند.

در این مسیر با استفاده از نوشته‌های بی‌شمار دانشجویی و حرفه‌ای، از یادداشت‌برداری و تهیهٔ پیش‌نویس‌های اولیه به سمت مقالات شسته رفته و پروژه‌های پژوهشی پیش می‌رود و نشان می‌دهد که تحلیل فیلم به عنوان فرایندی که بخشی از آن در نگارش حاصل می‌شود چگونه ماهیتی حساس‌تر، دقیق‌تر و منسجم‌تر می‌یابد. در عین حال فرض کتاب بر این است که ما دربارهٔ موضوعاتی که به راحتی و با اعتماد به نفس به آن‌ها می‌پردازیم باانگیزه‌تر و بهتر می‌نویسیم. امروزه برای بیشتر علاقه‌مندان و دانشجویان، سینما همان موضوع است، راهنمای نگارش تحلیل فیلم به طرح این مسئله می‌پردازد که علاقه و آگاهی نسبت به فیلم‌ها ــ از فیلم‌هایی که به راحتی قابل درک هستند گرفته تا آن‌هایی که فقط مطالبی درباره‌شان شنیده یا خوانده شده ــ شیوه‌ای برای کمک به پیشرفت مهارت‌های نوشتن است.

این کتاب سه هدف را مدنظر دارد: صرفه جویی در زمان مدرسان سینما که بیشتر وقت خود را به معرفی پیچیدگی‌های هنر و صنعت سینما اختصاص می‌دهند و برای پرداختن به مشکلات نگارشی دانشجویان فرصتی ندارند؛ کاستن از دل‌نگرانی‌های دانشجویان دربارهٔ نگارش یا تبیین و تشریح مطالبی که بسیاری از مدرسان به اشتباه فرض می‌کنند دانشجویان می‌دانند؛ و سوم کمک به ایجاد ارتباطی لذت بخش‌تر و روشن‌تر میان مدرسان و دانشجویان.

خواندن کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دانشجویان و پژوهشگران رشتهٔ سینما پیشنهاد می‌کنیم.

درباره تیموتی کوریگان

تیموتی کوریگان استاد عالی رتبهٔ رشتهٔ مطالعات سینمایی در دانشگاه پنسیلوانیا و سردبیر ژورنال اقتباس در دانشگاه آکسفورد است که فعالیت‌هایش در بخش مطالعات سینمایی، متمرکز بر سینمای معاصر بین‌الملل و سینمای مدرن امریکاست. او دروسی چون تاریخ سینمای جهان، سینمای مستند، اقتباس در سینما، سینما و ادبیات، تحلیل فیلم و شیوه‌های آن و خوانش فیلم را تدریس کرده و مقالات زیادی در نشریات فیلم کوارترلی، دیسکورس و سینما ژورنال نگاشته است. علاوه بر کتاب حاضر دیگر آثار او عبارت‌اند از: سینما و ادبیات: مقدمه و خوانش، دیدگاه‌های انتقادی در نظریهٔ فیلم: مطالعاتی در نظریهٔ سینمای کلاسیک و معاصر، مقدمه‌ای بر تجربهٔ فیلم، سینمای نوین آلمان: سیمای بی‌هویت، سینمای بدون مرز: سینما و فرهنگ پس از ویتنام، سینمای ورنر هرتزوگ: میان سراب و تاریخ، سینمای امریکا در دههٔ نخست قرن بیست و یک: درونمایه‌ها و گونه‌ها و فیلم تحلیل منظر: از مونتِین تا مارکر که توانست جایزهٔ بهترین کتاب در بخش مطالعات سینما و رسانه موسوم به کاترین سینگر کواچ را در سال ۲۰۱۲ به خود اختصاص دهد.

بخشی از کتاب راهنمای نگارش تحلیل فیلم

«ممکن است اولین قدم شما در حین مطالعهٔ یادداشت‌ها سعی در تشخیص درونمایه یا درونمایه‌های اصلی فیلم باشد؛ مسئله‌ای که غالباً با حرکت به چند قدم عقب‌تر و طرح پرسشی در مورد این که فیلم دربارهٔ چیست آشکار می‌شود. برای مثال، این که فیلم هری پاتر و یادگاران مرگ (۲۰۱۰) دربارهٔ پیروزی خیر بر شر است؛ یا فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳) پیش از این که دربارهٔ وحشی‌گری غیرقابل باور باشد، در خصوص قهرمان شدن ناخواسته است. این درونمایه‌ها از آنجا که به باورهای اصلی فیلم اشاره دارند، در بسیاری موارد اساس یک تحلیل را تشکیل می‌دهند. نمی‌توان گفت که آن‌ها به معنای واقعی کلمه وجه اخلاقی یا پیام فیلم هستند؛ درونمایه‌ها در واقع ایده‌های بسیار مهم یا کم‌وبیش مهمی هستند که شما را در توضیح کنش‌ها و رویدادهای فیلم یاری می‌دهند. برای مثال، پرسش‌های زیر می‌توانند مفید باشند:

ـ شخصیت‌های محوری کدامند؟

ـ آن‌ها برای معرفی خود و در ارتباط با یکدیگر چه کارهایی انجام می‌دهند؟ به اهمیت فردیت خود می‌پردازند یا اجتماع؟ قدرت انسان را به رخ می‌کشند یا دلسوزی نوع بشر را می‌نمایانند؟

ـ کنش‌های آن‌ها چگونه داستانی با یک معنا یا مجموعه‌ای از معانی را خلق می‌کند؟

ـ آیا داستان بر مزایای تلاش برای تغییر تأکید دارد یا بر صبوری و تحمل شرایط موجود؟

ـ چه نوع زندگی یا چه کنش‌هایی از فیلم را به هدف ارزیابی یا نقد بر می‌گزینید و چرا؟

ـ اگر معتقدید که فیلم داستان یا پیام جامع و منسجمی ندارد دلیل آن چیست؟

ـ در پایان فیلم چه حسی به شما دست می‌دهد؟ خوشحالی، ناراحتی، سردرگمی؟ چرا؟

نویسنده‌ای که کلیت درونمایه‌های اصلی و فرعی فیلم را ترسیم کرده نیاز دارد که آن‌ها را به لحاظ موقعیتی خاص و با در نظر داشتن اهداف فیلم مورد اصلاح و بازبینی قرار دهد. هرچه واژگان نویسنده دقیق‌تر و سنجیده‌تر باشد بحث و برداشت او سیمایی پالایش‌یافته‌تر خواهد یافت. از این رو واژهٔ «تنهایی» به خوبی می‌تواند توصیف‌کنندهٔ گسترده‌ترین خطوط مضمونی در فیلم‌های روشنایی‌های شهر (۱۹۳۱) ساختهٔ چارلی چاپلین، نمی‌توانی آن را با خود ببری (۱۹۳۸) ساختهٔ فرانک کاپرا، دنباله‌رو (۱۹۷۰) ساختهٔ برناردو برتولوچی و جزیرهٔ شاتر (۲۰۱۰) ساختهٔ مارتین اسکورسیزی باشد.»»