کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی

کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی نوشتهٔ جنینگز برایانت و دورینا میرون و ترجمهٔ مجید سلیمانی ساسانی است. پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی

کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی ابتدا نیم‌نگاهی به نظریهٔ ارتباطات جمعی در طول سال‌های ۱۹۵۶ میلادی تا سال ۲۰۰۰ انداخته است و سپس درمورد موضوعاتی مانند مکتب شیکاگو، حلقهٔ وین و اثبات‌گرایی منطقی، مکتب فرانکفورت، مکتب بیرمنگام، برخی از پارادایم‌های علمی، چشم‌انداز ۲۶ نظریهٔ اصلی در پژوهش‌های ارتباط جمعی، مارکسیسم، نظریهٔ روان‌کاوی، نظریهٔ استناد، ۴ کارکرد رسانه‌ها و چندین‌وچند نظریهٔ مرتبط دیگر پرداخته است.

خواندن کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران حوزهٔ رسانه و ارتباطات جمعی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جریان های اصلی در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی

«نوشتن در مورد وضعیت و پژوهش هنر نظریه‌پردازی در ارتباطات جمعی، خبرنگاران کانال‌های هواشناسی را در ذهن تداعی می‌کند که در محل وقوع حادثه به سر می‌برند. وقتی خبرنگار به ارائه گزارش تصویری می‌پردازد که طوفان فروکش کرده، یا ریزش برف پایان‌یافته است و یا ابرها ناپدید شده‌اند. این کار خبرنگاران مانند ابلهانی است که سعی می‌کنند به توصیف و توضیح چیزهایی بپردازند که دیگر وجود ندارد. تغییرات در نظریه و پژوهش ارتباطات جمعی نیز خیلی سریع اتفاق می‌افتد. مانند تغییر مداوم آب‌وهوای طوفانی، که خیلی سریع و غیرقابل‌پیش‌بینی است و خبرنگاران را در شرح وقایع دچار مشکل می‌سازد.»