کتاب یک سرزمین موعود

کتاب یک سرزمین موعود خاطرات باراک اوباما، چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷ است. این اثر با ترجمهٔ مرتضی اشتری و هدی کجوری و امین شمس اختری در انتشارات اشراقیه چاپ شده است. 

درباره کتاب یک سرزمین موعود

اوباما در این کتاب از همهٔ وقایع نخستین دورهٔ ریاست‌جمهوری‌اش از جمله رقابت‌های انتخاباتی، وقایع داخلی کاخ سفید، بحران گستردهٔ اقتصادی آمریکا، موضوع عراق، رابطه با ایران، انرژی هسته‌ای، بهار عربی، سرنگونی قذافی و مبارک و همچنین شرح جزئیات کشتن اُسامه بن لادن در پاکستان گفته است. همچنین او از جنبهٔ غیر‌سیاسی زندگی‌اش و کودکی خود نیز صحبت کرده است.

اوباما دربارهٔ این اثر می‌گوید: می‌خواستم قدری پرده را کنار بزنم و به مردم نشان دهم که فارغ از این قدرت و شکوه، ریاست‌جمهوری فقط یک شغل است و دولت فدرال ما هم همچون دیگر تشکّل‌ها فقط یک مجموعه‌ٔ انسانی است. زنان و مردانی که در کاخ سفید کار می‌کنند نیز هر روزه، مانند دیگر شهروندان، ترکیبی از رضایت، ناامیدی، اصطکاک‌های رایج اداره‌جات و غیره را تجربه می‌کنند‌.

افتخارات کتاب یک سرزمین موعود:

پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز

- نامزد نهایی NAACP IMAGE

- بهترین کتاب زندگی نامه گودریدز ۲۰۲۰

- ترجمه شده به بیش از ۱۶ زبان زنده‌ی دنیا

- در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ جزو ده کتاب برتر نیویورک تایمز

- بهترین کتاب سال از نظر واشنگتن پست، نیویورک تایمز، گاردین و ماری کلر

کتاب یک سرزمین موعود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به علوم سیاسی و دوستداران خاطره‌نگاری و زندگینامهٔ خودنوشت شخصیت‌های مشهور پیشنهاد می‌شود.

درباره باراک اوباما

باراک حسین اوباما در۴ اوت ۱۹۶۱ در هونولولو، مرکز ایالت هاوایی متولد شد. او فرزند یک اقتصاددان مهاجر کنیایی سیاه‌پوست و یک زن سفیدپوست از اهالی ویچیتا در ایالت کانزاس است. پدر و پدرخوانده او هر دو مسلمان بودند اما او مسیحی (پروتستان) و پیرو کلیسای متحد است. نامش را وامدار پدرش است؛ باراک در زبان سواحیلی به معنای «متبرک شده توسط خداوند» است. او در سال ۱۹۹۲ با میشل اوباما ازدواج کرد و دو فرزند به نام‌های مالیا آن و ساشا دارد.

باراک اوباما در دانشگاه کلمبیا در رشته حقوق تحصیل کرد و تا مقطع دکترا پیش رفت. او از سال ۲۰۰۷، با برپایی کارزار انتخاباتی برای ریاست‌جمهوری، خود را به‌عنوان نامزد حزب دموکرات و به‌عنوان یک چهره سیاسی ملی در آمریکا شناساند. اوباما از زمانی که برای انتخابات نامزد شد، موضوع پایان دادن به جنگ عراق را مطرح کرد. او از تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ بعد از جورج دبلیو بوش تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷ پیش از دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا فعالیت کرد.

اوباما در سال ۲۰۰۹ موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد. هرچند اهدای این جایزه جنجال زیادی هم به پا کرد و منتقدانی داشت. هفته‌نامه تایم در شماره ۲ مه ۲۰۰۸، پنجمین فهرست سالانه «بانفوذترین زنان و مردان جهان» را منتشر کرد. در این رده‌بندی، اوباما در مقام سوم در رده «بانفوذترین رهبران کشورها و انقلابیون» جای داشت. مجله تایم همچنین در آخرین شماره سال ۲۰۰۸ باراک اوباما، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده، را به عنوان شخص سال انتخاب کرد.

بخشی از کتاب یک سرزمین موعود

«نوشتن این کتاب را تقریباً بعد از پایان دوره ریاست‌جمهوری آغاز کردم؛ بعد از آن‌که من و میشل برای آخرین بار سوار هواپیمای ای‌فورس‌وان شدیم و برای استراحتی که مدت‌ها به تعویق افتاده بود، به سمت غرب پرواز کردیم. فضای هواپیما حالی میان شادمانی و اندوه داشت. هر دوی ما از نظر جسمی و روحی فرسوده بودیم؛ نه‌تنها به خاطر کار فرساینده هشت‌سال گذشته، که به دلیل نتایج غیرقابل پیش‌بینی یک انتخابات که در آن فردی به‌عنوان جایگزین من انتخاب شده بود که دقیقاً نقطه مقابل باورها و عملکردهای ما بود.

با وجود این، اکنون که به‌پایان این مسابقه رسیده‌ایم‌، بسیار خوشحالیم که هر کاری را که درتوانمان بود انجام دادیم. اگرچه به‌عنوان یک رئیس جمهور، کاستی‌هایی داشتم، و یا نتوانستم پروژه‌هایی را که به انجام‌شان امیدوار بودم به سامان رسانم، اما باز هم کشور از زمانی که من به‌عنوان رئیس‌جمهور کارم را آغاز کردم وضعیت بهتری داشت‌.

به مدت یک ماه من و میشل صبح ها دیر از خواب بیدار می‌شدیم، با خیال راحت شام می‌خوردیم‌، مسافت زیادی را پیاده‌روی می‌کردیم، در اقیانوس شنا می‌کردیم‌، کارهایمان را سامان می‌دادیم، عشق‌مان را دوباره کشف می‌کردیم، و برای شرایطی کم فراز و نشیب‌تر اما -امیدوارم- خوشایند‌تر برنامه می‌ریختیم.

زمانی که آماده‌ی بازگشت به کار شدم، و با یک خودکار و کاغذ زرد‌ رنگ پشت میزم نشستم طرحی روشن از این کتاب در ذهنم بود. (من هنوز دوست دارم همه چیز را دستی روی کاغذ بنویسم، چون فکر می‌کنم که کامپیوتر حتی خشن‌ترین ایده‌های من را نرم و لطیف جلوه می‌دهد و بر ایده‌های ناپخته‌ام صورتکی از نظم و انسجام می‌گذارد.)

نخستین و البته مهم‌ترین نکته‌ای که باید بگویم این است که امیدوارم بتوانم صادقانه همه‌‌ی آن‌چه را که در دوره‌ی ریاست ‌جمهوری‌ام در دفتر کارم گذشته بیان کنم. نه‌تنها به‌عنوان مقطعی از تاریخ که بستر رویدادهایی است کلیدی که تنها با نظارت من و اشخاص مهم دیگری که با آن‌ها مرتبط بودم اتفاق افتاده، بلکه به‌عنوان شرح حکایتی از برخی جریانات مخالف و متقاطع سیاسی، اقتصادی و فرهنگی که چالش‌هایی را برای دولت من ایجاد کردند. همچنین تصمیماتی که من و تیم من در برابر این وقایع گرفتیم.»