کتاب این گونه باشیم؛ جلد اول

کتاب این گونه باشیم؛ جلد اول نوشته سیدجواد بهشتی است. این کتاب را نشر معارف منتشر کرده و رهیافتی به جهان سبک زندگی اسلامی است. 

درباره کتاب این گونه باشیم؛ جلد اول

هر آیینی «سبک زندگیِ» ویژۀ خود را دارد و پیروان هر دین بر پایۀ آموزه‌هایش، راه و رسم زندگی خود را سامان می‌دهند. روشن است که سبک زندگی مسلمانان باید با سبک زندگی مسیحیان و یهودیان و دیگر مسلک‌ها و تفکرات اعتقادی، متفاوت باشد.

مسلمانان پیرو دینی هستند که کامل‌ترین دین الهی است؛ پس سبک زندگی برگرفته از اسلام می‌تواند متکامل‌ترین زندگی را برای آنان به ارمغان بیاورد. اگر جامعه اسلامی بخواهد به این سطح از پیشرفت و تکامل دست یابد، لازم است دو گام اساسی را در این راستا بردارد:

۱. آموزش فراگیر آموزه‌های کاربردی اسلام در زمینۀ سبک زندگی میان همۀ افراد جامعه اسلامی؛

۲. عملیاتی کردن آموزه‌های «سبک زندگی اسلامی» در عرصۀ فردی و اجتماعی.

شایسته است هر مسلمانی از خود بپرسد که اسلام از او چه خواسته و او را به چه سمت‌وسویی واداشته است؛ همچنین باید بداند که اسلام در مسائل خُرد و کلان زندگی چه انتظاراتی از او دارد و او را از چه مسائلی برحذر داشته است. قرآن کریم بهترین و دقیق‌ترین منبع برای پاسخ‌گویی به این پرسش‌هاست. موضوع سبک زندگی دامنه‌دار و گسترده است و در فرصتی کوتاه نمی‌توان به همۀ ابعاد آن پرداخت؛ اما نویسنده در این کتاب می‌کوشد با پرداختن به مهم‌ترین مؤلفه‌های سبک زندگی، راه روشنی برای پیگیری بیشتر و عمیق‌تر مباحث سبک زندگی، پیشِ روی خوانندگان قرار گیرد. مباحث این کتاب در سه قسمت مطرح خواهد شد؛ به‌گونه‌ای که هر قسمت شامل چند فصل و هر فصل دربردارندۀ چند بخش خواهد بود. در «قسمت اول» کتاب، نخست به برخی مبانی دینی و عقیدتیِ مربوط به سبک زندگی پرداخته می‌شود. در «قسمت دوم» مسائل جزئی‌تری از موضوعات «سبکِ زندگی اسلامی» همچون آداب غذا خوردن، فرزندداری، ورزش، تفریحات سالم، بررسی می‌شود و در «قسمت سوم» نیز به مسائلی در ارتباط با بُعد خانوادگی فرد از منظر اسلام پرداخته خواهد شد.

خواندن کتاب این گونه باشیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که به‌دنبال سبک زندگی اسلامی سعادت دنیا و آخرتند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب  این گونه باشیم؛ جلد اول

در بررسی علت و فلسفۀ احکام، باید به نکتۀ‌مهمی توجه کرد: ممکن است حکمی دارای چند حکمت باشد؛ یعنی دستوری که در اسلام آمده دارای چند علت و اثر باشد، نه‌فقط یک علت و اثر؛ به عبارت دیگر، آن عملی را که خداوند منع کرده ممکن است چند دلیل داشته باشد، نه‌فقط به یک دلیل. امروزه این مسئله را به نسخه‌ای تشبیه می‌کنند که پزشک برای بیمار می‌پیچد. فرض کنیم پزشک، دارویی برای بیماران می‌نویسد که هم برای قلب مفید است، هم برای گوارش، هم برای تسکینِ اعصاب و هم برای کبد. حالا اگر فردی با مشکل قلبی به او مراجعه کند، این دارو را برایش تجویز می‌کند. فرد دیگری برای بیماری معده مراجعه می‌کند، باز هم همین دارو را برایش تجویز می‌کند و همین‌طور برای ناراحتی اعصاب و کبد. فردی که خواص این دارو را نمی‌داند شاید این پزشک را به تمسخر بگیرد که چرا برای چند بیماری یک دارو تجویز کرده است؛ درحالی‌که نمی‌داند این دارو برای همه‌این امراض مفید است.

احکام شرعی نیز همین‌گونه است. گاهی بیان شده روزه بگیرید برای اینکه تقوا پیدا کنید، جای دیگر گفته‌اند روزه بگیرید برای اینکه درد فقرا را حس کنید یا اینکه از قیامت یاد کنید، بعضی روایات دیگر نیز آن را عامل سلامت جسم می‌داند؛ دراین‌صورت شاید کسی بگوید بالأخره کدام‌یک، دلیل وجوب روزه است؟ اینجا باید توجه شود که ممکن است همه‌این آثار با هم در روزه وجود داشته باشد. اینکه یک دستور الهی ابعادی داشته باشد و از زوایای مختلفی فایده و سود برساند، ایرادی ندارد و چه‌بسا از نقاط قوّت آن مسئله نیز به‌شمار بیاید؛ برای مثال روزه، افزون‌بر مزایایی که در بُعد اجتماعی دارد، آثار مفید مادی‌ای نیز به ارمغان می‌آورد، همچنین فواید معنوی و فردی فراوانی را نیز به‌دنبال دارد و اسباب نزدیکی انسان به ذات باری‌تعالی را فراهم می‌کند؛ روزه نمونه‌ای از تکالیف الهی است که دارای حکمت‌های چندگانه است.

نماز نیز یکی دیگر از احکامی است که فلسفۀ چندبُعدی دارد. گاهی گفته شده نماز بخوانید برای اینکه از خدا تشکر کرده باشید، جای دیگر می‌فرماید نماز بخوانید برای اینکه گناهانتان پاک شود. برخی تا هفت دلیل و اثر برای برپایی نماز برشمرده‌اند که اینها همه نشان از اهمیت این حکم پربرکت الهی دارد. بنابراین، ممکن است بعضی از احکام الهی چند حکمت و فلسفه برای تشریع داشته باشد.