کتاب صلح با خویشتن

کتاب صلح با خویشتن نوشتهٔ تیچ نات هان و ترجمهٔ هانیه سازمند و محمد نوری است و نشر دانژه آن را منتشر کرده است. این کتاب براساس رویکرد شفقت و ذهن آگاهی نوشته شده است.

درباره کتاب صلح با خویشتن

کتاب صلح با خویشتن در نوع خود و در زمانه‌ای که فردگرایی، خودمحوری و مصرف‌گرایی رونق بیشتری دارد و خصیصهٔ اصلی این عصر به شمار می‌آید، می‌تواند به‌وسیلهٔ تمرین‌های ساده، همه‌فهم و قابل‌دسترس، از اضطراب‌ها، رنج‌ها و تنهایی‌های ما که حاصل نظام سرمایه‌داری است، بکاهد و به درک حقیقت نزدیک‌تر کند. تکرار جملات و سخنان نویسندهٔ کتاب، نه از سر ضعف و ناآگاهی، بلکه تأکید وی در به‌کارگیری مستمر و تکرار مداوم تمرین‌هاست؛ تمرین‌هایی به‌ظاهر ساده و پیش‌پاافتاده.

کتاب صلح با خویشتن، درواقع مجموعه‌ای از سخنان تیچ نات هان از اقدامات صلح‌طلبانه، مراقبه‌ها و نیایش‌های شاگردان او در مرکز بودا در پاییز ۱۹۸۵ است. بیشتر این مطالب توسط گروهی از همین شاگردان که مدتی طولانی در کنار هم به تمرین‌های مراقبه و نیایش‌های پیاپی مبادرت می‌ورزیدند، تهیه شده است. کسانی که آرمانشان پدیدآمدن جهانی به‌دوراز هرگونه جنگ و خشونت و برقرارشدن صلحی پایدار در سراسر جهان است. نات هان کودکان را دعوت می‌کرد و با آن‌ها دربارهٔ مفاهیم عمیق و پیچیدهٔ هستی‌شناسی به زبانی ساده و شیوا و درعین‌حال جذاب و تأثیرگذار سخن می‌گفت و با این شیوه به‌طوری غیرمستقیم بزرگ‌سالان را هم مورد خطاب قرار می‌داد و آن‌ها را به‌سوی تفکر در باب یک زندگی معنوی و شیوهٔ اخلاقی زیستن سوق می‌داد و این‌گونه بر همگان تأثیر می‌گذاشت.

 آموزه‌های نات هان مرهمی است بر چالش‌ها و دشواری‌های زندگی مدرن امروزی و راه و روش و درک درست از هستی.

خواندن کتاب صلح با خویشتن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند به صلح با خویشتن برسند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صلح با خویشتن

رنج کشیدن کافی نیست:

گاهی ما برای به آرامش رسیدن، به خلوت کردن با خود نیاز پیدا می‌کنیم. نیاز به خلوت‌گزینی؛ اما باید به یاد داشته باشیم آن هنگام که به آهستگی گام برمی‌داریم، هنگامی‌که مثلاً قهوه‌ای می‌نوشیم یا زمانی که با دوستانمان سپری می‌کنیم، می‌توانند زیباترین لحظات زندگی ما باشد. در آن لحظات ما خوشبخت‌ترین و شادترین انسان‌ها بر روی کرهٔ زمین هستیم و همهٔ این رفتارها که با لحظهٔ حال ما گره می‌خورد، آرامش و لذت را برای ما به همراه دارند، حتی هنگام آشپزی، کار در بیرون و در منزل، لبخند زدن، همهٔ این‌ها خود می‌تواند نوعی مراقبه محسوب شوند. لبخند زدن مثل همهٔ رفتارهای دیگر، نیاز به تمرین کردن دارد. در ابتدا ممکن است لبخند زدن در حین انجام هر کاری سخت و بی‌معنا باشد و هرازچندگاه از خود بپرسیم برای چه باید لبخند بزنیم؟ اما من در اینجا دلیل این امر را برای شما توضیح خواهم داد. لبخند زدن یعنی اینکه ما با خود در صلح هستیم و اینکه بر خود تسلط داریم. اینکه ما در خاطره‌هایمان غرق نمی‌شویم و در گذشته نمی‌مانیم.

رسانه‌ها به‌خصوص تلویزیون، ماهواره و اینترنت ازجمله همان مشغولیاتی هستند که در دور ساختن ما از خود واقعی‌مان نقش مهمی دارند و مراقبه‌ها وسیله‌ای برای آگاه شدن ما از وجود چنین دل‌مشغولی‌ها و رها شدن از آن‌ها و پرداختن به خود است. لبخند زدن و تنفس آگاهانه ازجمله مهم‌ترین و ساده‌ترین مراقبه‌ها به شمار می‌آیند.