کتاب تئاتر مدرن ایرلند

کتاب الکترونیکی «تئاتر مدرن ایرلند» نوشتهٔ یِیْتْس، سینگ و لیدی گریگوری به کوشش اسماعیل نجار و ویراستاری مهدی سجودی مقدم در انتشارات مهراندیش چاپ شده است؛ همراه با برگردان نمایشنامه های تک‌پرده‌ای، کاتْلین نی هولیهان ویلیام باتلر یِیْتْس،(سواران به سویِ دریا، در سایۀ کوهستان)جان میلینگتون سینگ(و یک شبِ مهتاب )لیدی گریگوری.

درباره کتاب تئاتر مدرن ایرلند

کتاب پیش رو به تشریح دلایل تأسیس و شکل‌گیری تئاتر اَبی به‌عنوان یکی از نیروهای محرکه پیدایش رنسانس ادبی ایرلند می‌پردازد و نقش نمایشنامه‌نویسان را در پیرایشِ فرهنگ و اجتماع ایرلندی در اوایل قرن بیستم بررسی می‌کند. در میان نمایشنامه‌نویسانِ آن دوره خانم (لیدی) گریگوری و جان میلینگتون سینگ با اتکا و برگشت به ادبیات فولکلور و فرم‌های نمایشیِ سنتی سعی کردند تا از فراموشی و از بین رفتن سنت‌ها و فرهنگ اصیلِ ایرلندی جلوگیری کنند. با این وجود نباید از نقش ویلیام باتلر یِیْتْس به عنوان نویسنده و شاعر بین‌المللیِ ایرلند چشم‌پوشی کرد. در این کتاب، با ترجمه و بررسی چهار نمایشنامه برجسته،‌ به بررسی بیشتر این سه نویسنده و نقش آن‌ها در پیدایش تئاتر مدرن ایرلند می‌پردازیم.

درباره نویسندگان

ویلیام باتلر یِیْتْس (۱۹۳۲-۱۸۶۵) در خانواده‌ای هنردوست در ایرلند به دنیا آمد و توانست خیلی زود خود را به عنوان شاعری مستعد و تأثیرگذار در اروپا و آمریکا معرفی کند و برنده جایزه نوبل ادبیات شود. از او به عنوان تأثیرگذارترین نویسنده رنسانس ادبیِ ایرلند یاد می‌شود.

جان میلینگتون سینگ (۱۹۰۹-۱۸۷۱) از مؤثرترین نمایشنامه‌نویسانِ تئاتر اَبی که در اواخر عمر هنری‌اش مغضوب منتقدین و منفورِ ملی گرایان ایرلند قرار گرفت. او در اکثر آثار خود به دنبال نشان دادن هویت اصیل ایرلندی‌هاست و تلاش می‌کند تا به مخاطب خود نشان دهد مدرنیتۀ هویت و زندگی سنتی مردم ایرلند را تحت‌الشعاع قرار داده است.

لیدی گریگوری یا همان ایزابلا آگوستا پرسی (۱۹۳۲-۱۸۵۲) در خانواده‌ای تحصیل‌کرده، ثروتمند و پروتستان در غرب ایرلند به دنیا آمد. به‌واسطه پرستار دوران کودکی‌اش با زبان و فرهنگ مردم روستاییِ غرب ایرلند آشنا شد، همین آشنایی با زندگی مردمِ رده‌پایینِ اجتماع دست‌مایۀ داستان‌ها و نمایشنامه‌های او در سال‌های دورتر شد.

کتاب تئاتر مدرن ایرلند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به هنر نمایش پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تئاتر مدرن ایرلند

مقدمه‌ای بر نمایشنامۀ در سایهٔ کوهستان

جان میلینگتون سینگ نمایشِ تک‌پرده‌ایِ در سایهٔ کوهستان را در سال ۱۹۰۲ نوشت و به‌عنوان اولین نمایش خود بر روی صحنهٔ انجمن تئاتر ملی ایرلند برد. این کمدیِ تلخ توانست سینگ را به‌عنوان یک جوانِ مستعد، به تئاتر دوستان ایرلند، معرفی کند. سینگ قبل از این نمایشنامه دو اثر دیگر نیز به رشتهٔ تحریر درآورده بود، اما آن‌ها هیچ‌گاه به تولید نرسیده بودند. گرچه تولیدِ در سایه کوهستان توانست نظرِ مخاطبان عام را تا حدودی جلب کند، اما درعین‌حال با اعتراضِ ملی‌گرایانِ تندرو مواجه شد که این اثر را ضدِ زن و ضدِ کانون خانواده و فرهنگ ایرلندی می‌دیدند.

نمایشنامهٔ در سایهٔ کوهستان داستان زن جوانی را تعریف می‌کند که به خاطر شرایط بد اقتصادیِ جامعه تن به ازدواج با یک پیرمرد بداخلاق می‌دهد تا بعد از مرگ او بتواند با سرمایه و زمین‌های او زندگیِ خود را پیش ببرد. اما روزمرگی و سختیِ زندگی در دره‌ای متروکه در کوهستان باعث روزمرگی زن و از بین رفتنِ انگیزهٔ زندگیِ زناشویی برای او می‌شود. در یکی از شب‌های بارانی و طوفانیِ روستای ویکْلو ولگردی به خانهٔ این زوج جوان می‌رسد و پیرمرد را که انگار به‌تازگی فوت کرده است، بر روی تخت خانه می‌بیند. زن جوان از فرصت استفاده کرده و برای اطلاع‌رسانی به دیگران به خارج از خانه می‌رود. در نبود او پیرمرد که خود را به مرگ زده بود، به ولگرد می‌فهماند که مرگ او مصلحتی و برای رو کردن خیانت زنِ جوانش است. زن جوان و معشوقه‌اش به خانه برمی‌گردند و درنهایت متوجه زنده‌بودن پیرمرد می‌شوند.

اما فراتر از پی‌رنگِ داستان' نوع نگاه سینگ به مشکلات روستاییان و استیصال زنان اسیر در فرهنگ پدرسالارانۀ غالب بر اجتماع ایرلندِ اوایل قرن بیستم مهم است. جایی که مایکل دارا، معشوقهٔ زن جوان، او را به خاطر زنده‌بودن پیرمرد و عدم رسیدن ارث به او ترک می‌کند و زن جوان مجبور به سرگردانی در کوهستان می‌شود. البته عدم پایبندی به اصول اخلاقی و سنتی در جامعهٔ سینگ به گونه ای نمادین در این نمایش کوتاه نمایان می‌شود؛ برای مثال مایکل دارا که یک چوپان جوان است، توانایی چراندن گوسفندان را ندارد و گوسفندان او را به هر جایی که می‌خواهند، می‌کشانند. البته می‌توان این نمایش را نقدی بر نوملی‌گراییِ ایرلندی هم دانست که، در پسِ اعتراضات به روش‌های سنتی، پیشنهاد و جایگزینی برای بهتر شدن شرایط نداشت و تصمیماتش مانند تصمیمات نورا، زن جوان داستان، فقط به سرگردانی و بدتر شدن شرایط می‌انجامید. داستان' پر از موتیف‌ها و اشارات فولکلوریک و تاریخیِ ایرلندی است؛ این نشانه‌هایِ متنی، در کنار بافتِ متن تاریخیِ نمایشنامه، آن را به اثری باارزش برای آن زمان و امروز تبدیل کرده است.