کتاب برپا

کتاب برپا نوشتۀ مریم راهی است. رمان «برپا» دومین اثر منتشر شده از مریم راهی است اما از نظر شیوه و سبک بیان از پایه‌گذاران روشی جدید در ادبیات داستانی نسل نو ایران است که می‌توان از آن به ادبیات اخلاق‌مدار و یا ادبیات مروج سبک زندگی اسلامی ایرانی نام برد.

درباره کتاب برپا

برپا رمانی است در حجم استاندارد و قابل‌قبول. داستان کتاب به دل‌مشغولی‌ها و زندگی روزانۀ زنی به نام رها پرداخته است. زن جوانی که در تجربۀ نخست زندگی زناشویی خود دچار بحران شده اما در گیرودار شروع رابطۀ عاشقانۀ جدیدی است. اما چیزی که این داستان و نگاه به‌ظاهر کلیشه‌ای را دچار تنش کرده و محتوای آن را با تغییر همراه کرده است، نگاه موحدانه و متفاوت رها به‌عنوان راوی داستان به زندگی و تمامی رویدادهای آن است؛ نگاهی که شاید بتوان از آن به‌عنوان سرآغاز تبلیغ سبکی تازه از زندگی دین‌دارانه در چهارچوبی عفیف باشد که خلأ آن در زندگی شهری در کلان‌شهرهای کشورمان به‌شدت حس می‌شود.

رمان برپا نثری شاعرانه دارد و نویسنده در هیچ جای داستانش سعی نکرده تا با تعصبی خاص تفکر خودش را به مخاطبش تحمیل کند. رها نمایندۀ یک زندگی ساده و درعین‌حال پرشور در جامعۀ هزار رنگ امروز ماست. رها سعی دارد به خواننده کتاب بگوید در ساده‌ترین رویدادهای زندگی پیرامونی‌مان نیز می‌توانیم نگاهی انسانی و دین‌دارانه داشته باشیم و بر پایه همان نگاه، استنتاج کرد و در نهایت به عمل رسید.

رمان برپا رمانی شعارزده به شمار نمی‌رود. نویسندۀ کتاب در مقام یک زن به‌خوبی با زوایای نگاه به زندگی از دید یک زن آشنا است. تصویری که او از زن در این کتاب ساخته تصویری است منطقی، معقول و ساده و درعین‌حال سالم از یک زن ایرانی و مسلمان که در چهارچوب‌های زندگی شهری امروز زندگی می‌کند، و درعین‌حال زندگی سالم و دین‌دارانه دارد. الگوی زیستی رها در این رمان به معنی کامل الگویی آموختنی برای تمامی مخاطبانی است که فکر می‌کنند این چهارچوب زیستی در عمل و خارج از شعار امکان تحقق ندارد.

خواندن کتاب برپا را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

رمان «برپا» در فضایی منتشر شده که کمتر کتابی منتشر شده است. در چنین فضایی رمانی ایرانی با نثری شاعرانه و داستانی برکشش که در زیرپوست خود داستانی عاطفی را نیز دنبال می‌کند بدون شک برای مخاطبان ایرانی و نیز علاقه‌مندان به خلق آثار داستانی با سبک و سیاق خانوادگی و البته دینی بسیار جذاب و خواندنی خواهد بود.

درباره مریم راهی

مریم راهی در سال ۱۳۵۹ در تهران متولد شده است. او نویسنده مجلات و مدرس زبان انگلیسی با مدرک کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی است. از آثار او می‌توان به دو چشم بر آسمان، برپا، یوما اشاره کرد.

بخش‌هایی از کتاب برپا

غافلگیر می‌شوم و می‌مانم چه بگویم. اولین‌بار است برایم هدیه می‌خرد. از رفتارش گمانم بر این بود که مردان عاشق، با هدیه در تضادند و حالا او یک تضاد را گرفته است طرفم و لابد توقع دارد با روی گشاده ازش استقبال کنم و به جان بخرمش و بپرسم: به چه مناسبت؟ و او لبش را به نشانه یک دعوای دلنشین گاز بگیرد و بگوید: هدیه مناسبت می‌خواد؟ و من تاکید کنم. نمی‌خواد؟ و او صورتش را در هم بکشد از عقیده‌ای که دارم نسبت به هدیه دادن و بگوید: دو نفر که به هم محبت دارن باید این حرف‌ها باشه بینشون؟ و من لبخندی بزنم و سرم را بیندازم زیر و بگویم: اگه با من باشه که نه اما انگار با شماست و او صدایش نرم‌تر از قبل بشود و زیر لب بگوید: تو نادیده بگیر رها و من آنچه را در ذهنم می‌گذرد ازش مخفی کنم و در ظاهر لذت ببرم از تضادی که بی‌مناسبت، اما بامحبت، آن هم برای بار اول گرفته است طرفم و دلشاد بگویم: همیشۀ خدا آرزوم بوده این کتاب رو داشته باشم. کتابی را که گرفته است طرفم، نگاه می‌کنم و عنوانش را با لحن پرسشی می‌خوانم - یک عاشقانه آرام؟ میثم سرش را یکی دو بار آرام تکان می‌دهد و با چشم‌هایش حالی‌ام می‌کند که کتاب را زودتر از دستش بگیرم. اما من حواسم به این است که ببینم قد میثم چقدر بلندتر از قد من است، و آن را توی ذهنم مقایسه می‌کنم با قد مرد مهربان. گمانم قد مرد مهربان کمی بلندتر بود از قد میثم. می‌پرسم ۔ اصلاً مگه عاشقانه آروم هم داریم؟

سر صلات ظهر است و از آسمان آفتاب می‌بارد. در حال برگشتن از آموزشگاه هستم و ایستاده‌ام در ایستگاه تا اتوبوس شهرک قدس برسد. توقع دارم اتوبوسی به تورم بخورد که یک صندلی خالی داشته باشد کنار شیشه را باز کنم تا باد بخورد توی صورتم و بروم در حس و حال یک عاشقانه آرام و سیر نگاه کنم خط میثم را که بالای صفحه اول نوشته «به بانو رهایی‌ام» ...